WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Dzisiaj Niedziela Słowa Bożego. Ma ona podkreślić i przypomnieć nam o wyjątkowej roli, jaką słowo Boże powinno odgrywać w życiu i codzienności ucznia Chrystusa. Jest to słowo, które Bóg kieruje zarówno do całego Kościoła, jak i do mnie osobiście. Jego owocność uzależniona jest jednak od mojej dyspozycyjności i otwartości. Sam Duch Święty wspiera nas w lekturze, ale korzystajmy także z dobrze opracowanych komentarzy biblijnych, byśmy nie błądzili w interpretacji i rozumieniu słowa. Pamiętajmy o tym, że nie każdy, kto ochoczo zabiera się do komentowania i dzielenia się, choćby w mediach społecznościowych, swoim komentarzem, jest od razu nieomylnym autorytetem. Czasem może dzielić się tylko swoją, ludzką mądrością. Święty Piotr przestrzega: To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia (2 P 1, 20). Tylko Kościół autorytatywnie określa, jaki jest sens tekstów Pisma Świętego. Sięgajmy do sprawdzonych źródeł!
KIEDY BĘDZIE KONIEC ŚWIATA?
Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście (Łk 1, 21). Tak Jezus mówił, patrząc na mieszkańców Nazaretu zgromadzonych w synagodze, gdy rozpoczynał głoszenie Ewangelii.
Słowo Boże ma moc, słowo Boże dotyka i przemienia ludzkie serca, dla Bożego słowa każdy dzień jest „dzisiaj”. Niedziela Słowa Bożego ukazuje tę właśnie prawdę o pięknie i mocy Bożego słowa nieustannie głoszonego w Kościele i w liturgii.
Już w Starym Testamencie Izrael dokładnie wiedział, że Bóg prowadzi go przez swoje słowo. Dlatego gdy po niewoli babilońskiej, naród wybrany wrócił do zniszczonej Jerozolimy, to pierwszym, co usłyszał, było właśnie słowo Boga: zapisane w Księdze Bożego Prawa, uroczyście wniesione przez kapłana Ezdrasza i odczytane w zgromadzeniu. Stało się ono źródłem radości, entuzjazmu i siły, dzięki czemu Izrael mógł na nowo służyć Panu i żyć w ziemi, którą otrzymał.
Jezus od początku swojej misji głoszenia Ewangelii ukazuje się jako Słowo, które wypełnia Stary Testament i całą historię oraz daje zbawienie każdemu człowiekowi. To On ubogim niesie dobrą nowinę, więźniom głosi wolność, niewidomym przejrzenie, uciśnionych odsyła wolnymi i obwołuje rok łaski Pana (por. Łk 1, 20). W ten sposób sam Jezus potwierdza prawdę o mocy Bożego słowa, które przemienia i kruszy ludzkie serca oraz jest źródłem radości, entuzjazmu i prawdziwej wolności.
ks. Tomasz Bać
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Ne 8, 2-4a. 5-6. 8-10)
Czytanie Prawa Bożego
Czytanie z Księgi Nehemiasza
Kapłan Ezdrasz przyniósł Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy mogli rozumieć; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa.
Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu – znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud powstał. I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud, podniósłszy ręce, odpowiedział: «Amen! Amen!». Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą ku ziemi.
Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie. Wtedy Nehemiasz, to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu: «Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!». Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. I rzekł im Nehemiasz: «Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie słodkie napoje, poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest ten dzień Bogu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 19, 8-10. 15)
Refren: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą †
słowa ust moich i myśli mego serca, *
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.
Refren: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 12, 12-30)
Mistyczne Ciało Chrystusa
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki. Jeśliby noga powiedziała: «Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała» – czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała? Lub jeśliby ucho powiedziało: «Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała», czyż nie należałoby do ciała? Gdyby całe ciało było wzrokiem, gdzież byłby słuch? Lub gdyby całe było słuchem, gdzież byłoby powonienie?
Lecz Bóg, tak jak chciał, stworzył różne członki, rozmieszczając każdy z nich w ciele. Gdyby całość była jednym członkiem, gdzież byłoby ciało? Tymczasem są wprawdzie liczne członki, ale jedno ciało. Nie może więc oko powiedzieć ręce: «Nie jesteś mi potrzebna», albo głowa nogom: «Nie potrzebuję was».
Raczej nawet niezbędne bywają dla ciała te członki, które uchodzą za słabsze; a te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym obdarzamy poszanowaniem. Tak przeto szczególnie się troszczymy o przyzwoitość wstydliwych członków ciała, gdyż wobec tych, które nie należą do wstydliwych, nie istnieje taka potrzeba. Lecz Bóg tak ukształtował nasze ciało, że zyskały więcej szacunku członki z natury mało godne czci, by nie powstało rozdwojenie w ciele, lecz żeby poszczególne członki troszczyły się o siebie nawzajem. Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współradują się wszystkie członki.
Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi Jego członkami. I tak ustanowił Bóg w Kościele naprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moc czynienia cudów, potem tych, którzy uzdrawiają, którzy wspierają pomocą, którzy rządzą, którzy przemawiają rozmaitymi językami. Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć?
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 1-4; 4, 14-21)
Słowa Pisma spełniły się na Chrystusie
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.
W owym czasie: Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».
Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
NKB Księga Izajasza ST XXII cz.3
Komentarz do Księgi Izajasza – cz. 3
Kolejny tom z serii Nowych Komentarzy Biblijnych poświęcony został rozdziałom od 40 do 66 Księgi Izajasza. Jest to druga i trzecia część tej księgi, które w egzegezie określane są jako Deutero-Izajasz i Trito-Izajasz. Niniejszy komentarz to już trzecia część opisująca Księgę Izajasza, po rozdziałach 1-12 (cz.1) oraz 13-39 (cz.2).
Szczegółowa interpretacja
Wybitny znawca księgi Izajasza, ks. prof. dr hab. Tadeusz Brzegowy, szczegółowo analizuje każde prorockie wystąpienie, kompetentnie i wyraziście ukazując kunszt poetycki poszczególnych sformułowań i wypowiedzi, a także całych perykop. Warto zwrócić tu uwagę zwłaszcza na analizę znaczenia teologicznego i moralnego tych tekstów.
.
ks. Tadeusz Brzegowy
NKB Księga Izajasza ST XXII cz.3
Edycja Świętego Pawła 2023
