WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
TĘSKNOTA MĄDROŚCI
Ewangelista mówi o nich magoi, czyli mędrcy, magowie lub astrolodzy. Byli to poganie zapatrzeni w niebo, analizujący układ ciał niebieskich – mądrzy ludzie poszukujący prawdy. My, pod wpływem proroctw Izajasza (Iz 49,7;60,10), nazywamy ich królami.
Ich droga do Betlejem obrazuje poszukiwania właściwe każdemu człowiekowi spragnionemu odkrycia prawdy, dojścia do istoty rzeczy. Okazuje się, że ludzka mądrość nie stoi w sprzeczności z wiarą, ale powinna do niej prowadzić. Mędrcy zauważyli na nieboskłonie nową gwiazdę i z analizy dostępnych sobie źródeł doszli do przekonania, że ta gwiazda zwiastuje narodziny wielkiego króla. Wiedza, jaką posiadali, pozwoliła im na sformułowanie takiego wniosku.
Odbiciem gwiazdy, którą dostrzegli na niebie, była gwiazda pragnienia, które zrodziło się w ich sercach: zobaczyć Króla i oddać Mu pokłon. Teoretyczne wnioskowanie domagało się doświadczenia w praktyce. Wybrali się więc w podróż nie tylko po wschodnich krainach, ale i przestrzeniach duszy, która lgnie do Boga i doświadczenia Jego obecności.
Nic w tym dziwnego, że gwiazda pragnienia doprowadziła mędrców do Jezusa. On jest przecież wcieloną Prawdą, Słowem, które przyjęło ludzkie ciało właśnie po to, by stać się dostępnym dla spragnionych poznania najgłębszej racji istnienia i sensu wszystkiego.
Kiedy mędrcy dotarli do Betlejem, złożyli swoje dary. Nie były to jedynie złoto, kadzidło i mirra. U stóp Jezusa złożyli tęsknotę swojej mądrości, uznając fakt, że Nowonarodzony jest jej spełnieniem.
ks. Bogusław Zeman – paulista
„Twoi synowie przychodzą z daleka”.
(Iz 60,4)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Uroczystość Objawienia Pańskiego należy do najstarszych świąt chrześcijańskich. W tradycji znana jest również jako Święto Trzech Króli. Dzisiejsza Ewangelia opowiada o przybyciu do Betlejem mędrców ze Wschodu. Hołd złożony przez nich Wcielonemu Słowu Bożemu symbolizuje powszechność zbawienia dostępnego dla wszystkich ludzi. W osobach mędrców Kościół rozpoznaje więc siebie samego, pogan i całą rodzinę ludzką. Dzisiejszą uroczystość nazywamy także Epifanią, co w języku greckim oznacza „ukazanie się”.
PIERWSZE CZYTANIE(Iz 60,1-6)
Zgodnie z wizją przedstawianą przez proroka Izajasza, Jerozolima staje się miejscem, gdzie dokonuje się zbawienie. Dlatego do Jerozolimy powinni przybyć wszyscy pragnący mieć w nim udział, co też opisuje orszak narodów i ludów zdążających z krańców ziemi do Świętego Miasta.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Powstań, świeć, Jeruzalem, bo przyszło
twe światło
i chwała Pana rozbłyska nad tobą.
Bo oto ciemność okrywa ziemię
i gęsty mrok spowija ludy,
a ponad tobą jaśnieje Pan
i Jego chwała jawi się nad tobą.
I pójdą narody do twojego światła,
królowie do blasku twojego wschodu.
Podnieś oczy wokoło i popatrz:
Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie.
Twoi synowie przychodzą z daleka,
na rękach niesione twe córki.
Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz,
zadrżysz i rozszerzy się twoje serce,
bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie,
zasoby narodów przyjdą ku tobie.
Zaleje cię mnogość wielbłądów,
dromadery z Madianu i z Efy.
Wszyscy oni przybędą ze Saby,
ofiarują złoto i kadzidło,
nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
PSALM(Ps 72, 1-2.7-8.10-11.12-13)
W obliczu Króla – Mesjasza przedstawionego w psalmie 72 tradycja chrześcijańska rozpoznała Jezusa Chrystusa. Św. Augustyn wyjaśnia, że nędzarzami i ubogimi, których przychodzący Mesjasz wyzwala, jesteśmy my – lud Boży wierzący w Chrystusa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd Królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.Ref.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.Ref.
Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.Ref.
Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, *
i ubogiego, co nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Ef 3,2-3a.5-6)
Chrześcijaństwo jest dziś obecne na wszystkich kontynentach, a Ewangelia głoszona niemalże wszystkimi ludzkimi językami. Jednakże, dla pierwszych uczniów powszechny charakter zbawienia dokonanego przez Chrystusa był nowością i tą nowość przepowiadali z mocą. Tak czyni też św. Paweł w Liście do Efezjan, nazywając pogan współdziedzicami i współuczestnikami obietnicy danej przez Boga w Chrystusie Jezusie.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Przecież słyszeliście o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica.
Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Mt 2,3)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie
i przybyliśmy złożyć pokłon Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGLIA(Mt 2,1-12)
Dzisiejsza Ewangelia opisuje scenę przybycia mędrców do Betlejem. Poprzez to wydarzenie wypełnione zostają kolejne zapowiedzi Starego Testamentu. Tak jak w wizji proroka Izajasza wszystkie narody zmierzały do Jerozolimy, bo tam znajdowała się świątynia, w której zamieszkiwała chwała Pana (1Krl 8,11 i 9,3), tak teraz Chrystus staje się żywą Świątynią. Warto również w wędrówce mędrców dostrzec duchową drogę wiodącą każdego z nas na spotkanie z Bogiem.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».
Skoro usłyszał to król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak napisał prorok:
A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».
Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.
A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do ojczyzny.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Dary Ducha Świętego a rozwój duchowy
Duch Święty pragnie przychodzić do nas ze swoimi darami, które są nam bardzo potrzebne do duchowego wzrostu i dobrego życia. Należy modlić się do Niego o MĄDROŚĆ i WIEDZĘ. To jest Duch, który mądrze mówił przez proroków i napisał najmądrzejszą księgę świata – Biblię. Mamy modlić się o mądrość, abyśmy mogli zawsze znaleźć drogę do Boga, rozpoznać Jego głos i realizować Jego plany. Duch Mądrości potrzebny jest rodzicom w wychowywaniu dzieci, wychowawcom, bo przecież sam Bóg jest Rodzicem i Wychowawcą wszystkich ludzi. Dar mądrości potrzebny jest tym, którzy decydują w ważnych sprawach: rządzącym, politykom, wojskowym. Ich decyzje mają być mądre, to znaczy z myślą o dobru ludzi, bo wszystko, o czym decyduje Bóg – jest z myślą o dobru ludzi.
Do Ducha Świętego trzeba modlić się o MĘSTWO. Czasem mamy dobre chęci, ale szybko ulegamy pokusom, popadamy w zło, zaniedbujemy się w czynieniu jakiegoś dobra. Po prostu, czyniąc dobro, jesteśmy w tym chwiejni i słabi. O męstwo powinni modlić się ci, którzy zostali powołani do szczególnie trudnej misji, aby wytrwali okres prób i nie poddali się zwątpieniu, a wprost przeciwnie, aby dzięki trudnościom wzrastali w miłości. Męstwo to dar potrzebny tym, którzy są chorzy, smutni, utracili sens życia, zniechęcili się do Boga i Kościoła.
Do Ducha Świętego trzeba się modlić o RADĘ, wtedy gdy nie wiemy, którą drogą iść, gdy nie możemy czegoś rozpoznać. Kiedy idziemy do spowiedzi, warto modlić się, aby On spowiednikowi dał słowo, które ma do nas trafić. Wielu rodziców nie wie, jak wychowywać swoje dziecko, bo wiele mamy teraz (czasem przeciwnych sobie) koncepcji wychowania i oni powinni się modlić o dar rady.
Do Ducha Świętego trzeba modlić się o dar POBOŻNOŚCI, abyśmy nigdy nie dali się ponieść myśleniu tylko o sprawach materialnych, abyśmy nie byli bezbożni i nie mówili, że nie mamy czasu na modlitwę. O ten dar trzeba się modlić, gdy ogarniają nas zachwiania, wątpliwości i kłopoty z wiarą.
Dar BOJAŹNI BOŻEJ jest potrzebny, aby nie opanował nas duch buntu i nienawiści, duch przekleństwa i obrazy, duch kłamstwa i oszustwa, duch zawiści i zazdrości, duch lenistwa i moralnej rozwiązłości. Czasami trzeba modlić się o opamiętanie. Dar ten jest początkiem mądrości: kto nie ma respektu do Boga, wchodzi na drogę głupoty.
Widzimy więc, w ilu sferach naszego życia potrzebne są nam dary Ducha Świętego.
ks. Adam Rybicki
