WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ŁAGODNYM I POKORNYM SERCEM POZNAJEMY BOGA
„Panie! czymże ja jestem przed Twoim obliczem? – Prochem i niczem; Ale gdym Tobie moję nicość wyspowiadał, Ja, proch, będę z Panem gadał” (ks. Piotr – Dziady, A. Mickiewicz).
Niepojęta jest mądrość Boża, o której mówi dzisiejsze pierwsze czytanie – niepojęta, bo Boża. Każdy, kto chciałby się z nią zmierzyć, musi polec, bo jakże Bożej mądrości dorównać? Można jedynie poznawać ją przez ogląd świata, ludzi i zdarzeń. A tych, którzy mówią, że są mądrzejsi od Boga i Boga się nie lękają, należy unikać. Kontakt z nimi grozi utratą wieczności z Bogiem i przy Bogu.
Dlatego też każdy uczony świadomy tego, że nie wszystko da się wyjaśnić i udowodnić, i że „są rzeczy na niebie i na ziemi, o których się filozofom nie śniło” (Hamlet, W. Szekspir), ma szansę poznania i dotknięcia mądrości Bożej. A jeśli dołoży do tego pokorę (jak ksiądz Piotr z mickiewiczowskich Dziadów), to Bóg w swej łaskawości niejedno przed nim odkryje. Stąd już tylko krok, aby cieszyć się darami Ducha Świętego. On doprowadzi nas „do całej prawdy”. I wówczas już nie będzie nic zakrytego, tajemniczego i niewyjaśnionego.
Czy zatem warto dawać się zwodzić tym, którzy głoszą nam półprawdy, którzy nas okłamują? Absolutnie nie warto. Trzeba zaś żyć mądrością i prawdą Bożą, którą możemy poznać „łagodnym i pokornym sercem”. Tak powoli, krok po kroku, zbliżać się będziemy do tego, co niewyjaśnione i zakryte przed nami – aż kiedyś staniemy przed Nim twarzą w twarz i poznamy Boga – Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
ks. Krzysztof Stosur
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dzisiejsza niedziela jest poświęcona wielkiej tajemnicy naszej wiary – prawdzie o Jednym Bogu w Trzech Osobach. Uroczystość Najświętszej Trójcy przypomina nam o tym, że Bóg Ojciec stworzył świat, Syn Boży go odkupił, a Duch Święty nieustannie uświęca. Trójcę Świętą wyznajemy bardzo często, choćby w momencie, gdy czynimy znak krzyża. Więcej o Jednym Bogu w Trzech Osobach dowiemy się w niebie, teraz jedynie wiemy to, co objawił nam Jezus. Doświadczając troskliwości Boga, pamiętajmy też o dobroci naszych ziemskich matek w dniu ich święta.
PIERWSZE CZYTANIE(Prz 8,22-31)
Mądrość została stworzona przed wszystkimi innymi dziełami. W ten sposób autor Księgi Przysłów pragnie podkreślić, że świat został stworzony mądrze i w atmosferze radości. Używa zatem personifikacji Bożej mądrości, jakby była ona osobą.
Czytanie z Księgi Przysłów
To mówi Mądrość Boża:
Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna, od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała. Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć; nim ziemię i pola uczynił, początek pyłu na ziemi. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał, gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.
PSALM(Ps 8,4-5.6-7.8-9)
Bóg w swojej dobroci dał człowiekowi udział w królewskiej władzy nad tym, co stworzył. Psalmista przypomina również o tym, że uwielbienie Boga nie oznacza zrzucenia na Niego odpowiedzialności. Bóg posyła nas do konkretnej pracy dla ludzi i troski o całe stworzenie.
Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie.
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich,
na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego? Ref.
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy: Ref.
Owce i bydło wszelakie,
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Rz 5,1-5)
Przez zbawczą śmierć Chrystusa uzyskaliśmy usprawiedliwienie, czyli odzyskanie dostępu do łaski, która została utracona przez upadek pierwszego człowieka. Wśród owoców usprawiedliwienia św. Paweł zwraca uwagę na pokój z Bogiem, uczestnictwo w chwale Bożej oraz nadzieję w cierpieniu.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Ap 1,8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(J 16,12-15)
Człowiek będący pod wpływem Ducha Świętego poznaje istotę życia Bożego i tajemnicę Trójcy Świętej oraz podąża w kierunku „pełni prawdy”. Niezależnie od czasu i okoliczności będzie umiał również szukać w historii, w wydarzeniach, w rzeczach i osobach zbawczych planów miłującego Boga. A widząc Jego moc i miłość w historii swojego życia, będzie aktywnie angażował się na rzecz rozszerzania królestwa Bożego na ziemi.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział swoim uczniom:
Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Dzieci są święte
Ale nie wszyscy o tym wiedzą. I dlatego mam łzy w oczach, gdy słyszę, że ludzkie życie w łonie matki to zbitek komórek. W cywilizowanych Stanach wierci się dziecku dziurę w głowie i wysysa mózg, by urodziło się martwe, bo aborcja jest legalna do dziewiątego miesiąca. W Europie są szpitale, w których zostawia się noworodki bez żadnej opieki, by zakrzyczały się na śmierć, umarły z zimna, głodu, braku miłości. „Nowocześni” filozofowie chcą zalegalizować aborcję pourodzeniową, by móc zabić dziecko, które nie rozpoznaje się na razie w lustrze. Przecież nie jest jeszcze świadome tego, że jest człowiekiem…
Od zawsze byłam przeciwniczką aborcji. Kiedyś umiarkowaną, potem coraz bardziej radykalną. Kiedy test ciążowy poinformował nas o obecności córeczki, stałam się jeszcze bardziej radykalna, a radykalizm ten osiągnął swe apogeum w dniu porodu i trwa do dziś.
Jak można twierdzić, że nasze dziecko było tylko bezkształtną masą, zupełnie nienadzwyczajnym zlepkiem komórek, skoro widzieliśmy, jak te komórki śpią, połykają wody płodowe, ssą kciuka i że mają serce, które bije? Jak mam sobie wyobrazić, że ktoś mógłby zamordować moje dziecko wiertarką, gdy jeszcze przebywało w miejscu, które wydawało mu się najbezpieczniejsze na świecie? Kto śmiałby zaproponować mi porzucenie dziecka w sali śmierci, bycie głuchą na jego głośny, rozdzierający i przejmujący krzyk, czekanie aż umilknie? Co trzeba mieć zamiast serca, jeśli komuś przechodzi przez usta propozycja zabicia z premedytacją bobasa, który samodzielnie je, próbuje się uśmiechać, wyciąga ręce, aby go przytulić, który ŻYJE?! I jak można mówić o prawie do wyboru: pro-choice, gdy w rzeczywistości mówi się o prawie do odebrania życia: pro-death? Przeciwieństwem życia jest śmierć. Nie wybór.
„Czy może kobieta zapomnieć o swym niemowlęciu? Czy może nie miłować dziecka swego łona? Lecz gdyby nawet ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie!” (Iz 49,15) – mówi Bóg. I dodaje: „Czego nie zrobiliście dla jednego z tych najmniejszych, tego nie zrobiliście dla Mnie” (Mt 25,45). I jakby tego było mało: „Czy nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka? Jeśli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg” (1Kor 3,16-17).
Magdalena Guziak-Nowak
