WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Początek nowego roku kalendarzowego kieruje nasze ludzkie myśli ku nowym perspektywom. Budzi się entuzjazm, że niezrealizowane jeszcze plany i marzenia osiągną swe dopełnienie. Żywimy nadzieję, że ten nowy czas będzie choć trochę bardziej udany albo – co najmniej – nie gorszy od minionego. Jednak nie o takie rozpoczęcie nowego roku chodzi. Liturgia nie wprowadza nas w poszukiwanie sukcesu ziemskiego. Zaprasza nas do głębszego wejścia w tajemnicę początków naszego zbawienia. Maryja jako pierwsza przyjęła Chrystusa. W sposób naturalny jest naszą przewodniczką w nowy rok, byśmy nie utracili nadziei życia wiecznego w Chrystusie.
GDY ZABRAKNIE MATKI…
W pierwszym dniu roku obchodzimy Światowy Dzień Pokoju i uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki. Pokój i Matka.
Gdy pasterze udali się do Betlejem, zobaczyli nie tylko Dziecię, ale też Maryję i Józefa. Dwie dorosłe osoby, którym powierzona została troska o życie Syna Bożego. To dorośli powinni być gwarantem bezpiecznego dzieciństwa najmłodszych. Maryja i Józef wywiązali się za swojego zadania doskonale, a my?
Co czwarte dziecko na świecie żyje w kraju objętym wojną. Lata wojny w Syrii, Jemenie, Myanmarze, na Ukrainie, w Somalii, Sudanie Płd., Libii i wiele innych bratobójczych walk to ponad 400 milionów dzieci bez edukacji, lekarstw, jedzenia, dzieciństwa.
Na całym świecie jest ponad 300 tysięcy dzieci-żołnierzy. Odurzone, nieludzko traktowane, żyjące w warunkach uwłaczających ludzkiej godności, torturami zmuszane są do noszenia broni i zabijania. Zostały porwane ze swoich wiosek, zapomniały, że są dziećmi, bo zabrakło im MATKI.
Zbyt trudne wydają się te słowa jak na pierwszy dzień roku? Ale jak powiedział bp Desmond Tutu, laureat pokojowej Nagrody Nobla: „Jest rzeczą niemoralną, że dorośli chcą wygrywać wojny dzięki dzieciom. Nie ma nic na usprawiedliwienie tych, którzy zbroją dzieci. O tym nie można milczeć!”.
Zacznijmy budowanie pokoju od siebie samych i naszych najbliższych. Oby nie minął nam żaden dzień bez modlitwy o pokój przez wstawiennictwo Bożej Rodzicielki. A w naszych sercach, umysłach i na naszych ustach niech jak najczęściej goszczą słowa: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech cię obdarzy pokojem”.
Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Lb 6, 22-27)
Błogosławieństwo Boże
Czytanie z Księgi Liczb.
Pan mówił do Mojżesza tymi słowami: «Powiedz Aaronowi i jego synom: Tak oto macie błogosławić Izraelitom. Powiecie im: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem”. Tak będą wzywać imienia mojego nad Izraelitami, a Ja im będę błogosławił».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 67, 2-3. 5 i 8)
Refren: Bóg miłosierny niech nam błogosławi.
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Refren: Bóg miłosierny niech nam błogosławi.
Niech się narody cieszą i weselą, †
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech nam Bóg błogosławi, *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.
Refren: Bóg miłosierny niech nam błogosławi.
DRUGIE CZYTANIE (Ga 4, 4-7)
Bóg zesłał swojego Syna zrodzonego z niewiasty
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów.
Bracia: Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał Syna swego, zrodzonego z Niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, byśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg zesłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze!». A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 1, 1-2a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,
a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 16-21)
Nadano Mu imię Jezus
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
DZIECI POMAGAJĄ DZIECIOM
To hasło Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Stowarzyszenia, która niemal sto lat wcześniej niż inne organizacje światowe zainteresowało się losem cierpiących dzieci świata.
Według ostatniego raportu UNICEF miliard dzieci na świecie pozbawionych jest tego, co niezbędne do życia. Sto milionów dzieci nie chodzi do szkoły. Ponad dwadzieścia tysięcy dzieci poniżej piątego roku życia umiera codziennie z przyczyn, którym można by przeciwdziałać. Około sto milionów dzieci w wieku od 5 do 14 lat wykorzystywanych jest do przymusowej pracy. Cztery miliony noworodków na świecie umiera w pierwszym miesiącu życia. Trzysta tysięcy to dzieci-żołnierze…
Takie statystyki można cytować dalej. Może przy ich czytaniu poruszy się na chwilę czyjeś serce. Może nawet łza zakręci się w oku. A później wracamy do swoich własnych zajęć, a podane liczby szybko ulatują z głowy. Tymczasem za statystykami stoją konkretne osoby. Czarne cyfry na białym tle kryją bardzo konkretne cierpienia i potrzeby. Nie jest ważne, jak wielu ludzi cierpi. Ważne jest, że cierpi konkretny CZŁOWIEK. W przypadku dzieci ten najbardziej bezbronny i potrzebujący.
Już w połowie XIX wieku francuski biskup Karol de Forbin-Janson dostrzegł najbiedniejsze dzieci świata. Postanowił zaangażować do pomocy swoich rodaków, a szczególnie francuskie dzieci. W 1843 roku narodziło się Stowarzyszenie Świętego Dziecięctwa Pana Jezusa, którego mottem były słowa: Dzieci pomagają dzieciom. Dzieci w ojczyźnie biskupa Karola codziennie modliły się za misjonarzy i swoich rówieśników w krajach misyjnych. Raz w tygodniu odkładały drobne kwoty (równowartość jednej bułki) ze swojego kieszonkowego, aby wspomóc potrzebujących rówieśników na krańcach świata. Pierwsze ofiary materialne zbierane przez francuskie dzieci przeznaczone były na wykup dzieci niewolników.
Z biegiem lat zmieniła się organizacja dzieła i jego nazwa. Zostało docenione na Soborze Watykańskim I. Kolejni papieże w swoim nauczaniu podkreślali formacyjną, wychowawczą i edukacyjną wagę tego dzieła. Pius XI w 1922 roku (czyli dokładnie sto lat temu!) nadał Dziełu przydomek PAPIESKIE. Tym samym wziął je pod swoją opiekę i od tamtej pory, aż do dzisiaj, dzieci zgromadzone w Ogniskach Misyjnych są „przedłużeniem rąk Ojca Świętego” na całym świecie.
Od 179 lat Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci jest szkołą solidarności, duchowej i materialnej, wobec wszystkich dzieci świata. Dzieci z Ognisk Misyjnych niosą pomoc swoim rówieśnikom i misjonarzom przez modlitwę, drobne wyrzeczenia, świadectwo życia i ofiary materialne. Ewangelizują jako Kolędnicy Misyjni, wpierają swoich rówieśników w ramach akcji Dzieci Komunijne Dzieciom Misji. W ten sposób są świadkami Jezusa w swoich rodzinach i szkołach, stając się małymi misjonarzami w swoich środowiskach.
Można poznać nas bliżej, wchodząc na stronę: www.missio.org.pl.
Papieskie Dzieła Misyjne
