NR 35 / 2022 – 12 NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Pańską. Eucharystia, na której się gromadzimy, jest pamiątką męki Pana. Kościół, celebrując święte obrzędy, wyznaje wiarę w Jezusa Chrystusa, Wcielone Słowo Boże, uobecnia Jego śmierć i zmartwychwstanie. Uczy się naśladować swojego Mistrza w uniżeniu i miłości. Jesteśmy obleczeni w Chrystusa, żyjmy więc tak jak On.

CO MYŚLISZ O JEZUSIE?

To niebywałe, jak bardzo zależy nam na zdaniu innych, jak pragniemy w oczach naszych najbliższych, sąsiadów czy przyjaciół być postrzegani w samych superlatywach. Chcemy, by każdy, kto choć raz spotkał nas na swojej drodze i dla kogo jesteśmy zupełnie obcy, mówił o nas jak najlepiej. Niestety życie pokazuje, że „ile osób, tyle zdań”.

Ludzie wyobrażają sobie wiele rozmaitych scenariuszy dotyczących życia ich samych, a nade wszystko tych, w których pokładają pewną nadzieję.
Dziś słowo Boże maluje przed nami scenę, w której Pan pyta swoich uczniów, jakie zdanie mają o Nim ludzie, którzy spotykają Go na swojej drodze, bądź znają ze słyszenia. Wydaje się sprawdzać przywołane już powiedzenie, ponieważ zdania dotyczące Jezusa są bardzo różne. Otóż ludzie mają Go za proroka, niektórzy nawet za potężnego w słowie i czynie Eliasza z Tiszbe. Z kolei inni widzą w Nim nawołującego do prostowania Pańskich ścieżek Jana Chrzciciela. Kim zatem naprawdę jest Jezus?
Odpowiedzi na to pytanie udziela Piotr, mówiąc, iż Jezus jest oczekiwanym Mesjaszem, choć i jego reakcja na zapowiedź męki jest nam doskonale znana. Zbawiciel przychodzi, by wypełnić Pismo, a zapowiedzi głoszone przez proroków znajdują realizację właśnie w Nim. Przykładem jest choć by fragment z Księgi proroka Zachariasza mówiący o lamencie związanym ze śmiercią pierworodnego.
Wszystkie zapowiedzi miały za cel wskazanie osoby Jezusa jako Mesjasza. Dziś trzeba nam odpowiedzieć na pytanie, które Jezus zadaje nam wszystkim: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Obyśmy tak jak Piotr wyznali wiarę w Niego jako Mesjasza.

ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Za 12,10-11; 13,1)

Będą patrzeć na tego, którego przebili

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza.

To mówi Pan:
“Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha łaski przebłagania. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym.
W owym dniu będzie wielki płacz w Jeruzalem, podobny do płaczu w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo.
W owym dniu wytryśnie źródło, dostępne dla domu Dawida i dla mieszkańców Jeruzalem, na obmycie grzechu i zmazy.”

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 63,2.3-4.5-6.8-9)

Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza.

Boże, mój Boże, szukam Ciebie *
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą, *
jak ziemia zeschła i łaknąca wody.

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, *
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska cenniejsza od życia, *
więc sławić Cię będą moje wargi.

Będę Cię wielbił przez całe me życie *
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie, *
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Bo stałeś się dla mnie pomocą *
i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
Do Ciebie lgnie moja dusza, *
prawica Twoja mnie wspiera.

DRUGIE CZYTANIE (Ga 3,26-29)

Wiara w Chrystusa znosi podziały między ludźmi

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Wszyscy przez wiarę jesteście synami Bożymi – w Chrystusie Jezusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie.
Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama, dziedzicami zgodnie z obietnicą.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10,27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 9,18-24)

Wyznanie wiary w Chrystusa i zapowiedź męki

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: ”Za kogo uważają Mnie tłumy?”.
Oni odpowiedzieli: ”Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał”.
Zapytał ich: ”A wy, za kogo Mnie uważacie ?”.
Piotr odpowiedział: ”Za Mesjasza Bożego”.
Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: ”Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”.
Potem mówił do wszystkich: ”Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”.

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


OBRAZ OJCA

Nosimy go w sobie jak wewnętrzny kom pas. Zapisana jest w nim prawda o tym, kim jesteśmy. Gdy jest zamazany, uszkodzony lub zniekształcony, wówczas „tracimy grunt pod nogami”, błądzimy, nie wiedząc, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy.

Jaki nosimy w sobie obraz Boga i Ojca? Czy jest on zgodny z tym, co objawił Jezus Chrystus? Bóg z Jezusowych przypowieści jest wrażliwy na potrzeby i cierpienia człowieka. To Ojciec pełen miłości i współczucia, który przebacza i darmo udziela łask, o jakie się Go prosi (por. Łk 15, 3-32; Mt 20, 1-16). To Bóg, który jest Miłością objawioną w Jezusie Chrystusie: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). Bóg, który żadnego ludu ani narodu, ani żadnego człowieka nie wykluczył ze swojego planu zbawienia. Taki właśnie obraz Boga Ojca jest jądrem Dobrej Nowiny.
Przyjęcie prawdy o Bogu, który jest Miłością, prowadzi do zdumienia, wdzięczności i ufności, które są właściwe dzieciom. Dlatego Chrystus postawił je za wzór swoim uczniom, mówiąc: „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18, 3).
Postawa dziecka, jakiej Bóg od nas oczekuje, nie ma nic wspólnego z bezradnością i bezwolnością. Przeciwnie. Uzdalnia do dzielenia się Ewangelią i przemiany świata. Spójrzmy na dziewczęta i chłopców zrzeszonych w Papieskim Dziele Misyjnym Dzieci. Jak wiele potrafią oni zrobić w Kościele i w świecie – dla misjonarzy i misjonarek, a także dla swoich rówieśników. Choć nie mają możliwości ich poznać, dobrze wiedzą o ich istnieniu i problemach, które je dotykają. Czytają o nich, modlą się za nich, mówią o nich i skutecznie działają w ich sprawie. Razem z rodzicami i opiekunami organizują na ich rzecz zbiórki, kiermasze czy dzieło kolędników misyjnych. W ten sposób każdego roku pomagają Ojcu Świętemu realizować ponad 3 tysiące misyjnych projektów w Afryce, Azji, Ameryce Płd. i na wyspach Oceanii.
W tym roku Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci przeżywa stulecie swojej papieskości. Papież Jan Paweł II nazwał je „kolebką powołań misyjnych”, „szkołą wiary, nadziei i solidarności”, a także „rozległym i cichym cudem Bożej miłości, który pozostawia w świecie trwały ślad”. Czy mając w zasięgu ręki coś tak pięknego, możemy przejść obojętnie?

Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne

 

 

Rodzina (nie)idealna
O akceptacji tego co trudne

Najwyższy czas, by odkryć prawdę, że Bóg kocha wszystkie rodziny. Także te niedoskonałe, niepełne, z konfliktami i trudnościami. Wysokie wymagania zawarte w Biblii są po to, by rodzinę jednoczyć, a nie dzielić.

Joël Pralong – szwajcarski kapłan i jednocześnie doradca rodzinny z dużym doświadczeniem. Ma sprawdzone sposoby reagowania, kiedy na rodzinę spadają różne problemy: bunt dzieci, kryzys wieku dojrzewania, nieporozumienia małżeńskie, separacja, rozwód, homoseksualizm dziecka, uzależnienia czy próby samobójcze nastolatków.

Edycja Świętego Pawła wydała wcześniej dwie książki tego autora, które cieszą się popularnością wśród ludzi młodych: Co gryzie nastolatka? Rozmowy bez tajemnic oraz Z nastolatkami o miłości. Rozmowy bez tajemnic.