WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
W dzisiejszej liturgii celebrujemy naszego Boga, który jest Panem całej rzeczywistości i nic nie wymyka się spod Jego Opatrzności. Dlatego, że Bóg jest wszechmogący, jest On sprawiedliwy i miłosierny zarazem. Stańmy ufnie wobec naszego Pana ze wszystkim tym, co przeżywamy, powierzmy się Mu i prośmy, by nastało w nas w pełni Jego panowanie.
PUŁAPKA (PRAWIE) DOSKONAŁA
W filmach kryminalnych łatwo zauważyć, że jeśli ktoś chce podać komuś truciznę, to nie posługuje się podejrzanie wyglądającą butelką z dokładnie opisanym składem oraz wielką etykietą „Uwaga! Trucizna!”. Trucicielowi bardziej zależy na tym, aby ofiara do końca myślała, że to, co pije, nie jest niczym nadzwyczajnym.
Pszenica i kąkol, o których opowiada Jezus w dzisiejszej Ewangelii, w pierwszym etapie wzrostu są właściwie identyczne. Można dokładnie im się przyglądać, ale do końca nie wiadomo, z jakiego ziarna wyrasta obserwowana roślina. Co zatem, jeśli to, co podlewam i pielęgnuję, okaże się chwastem?
Szatan jest bardzo przebiegły, jednak to Bóg zawsze jest wygranym w pojedynku ze złem i w tę wygraną chce włączać każdego z nas. Do walki daje nam najlepszy wskaźnik dobra, kompas właściwego kierunku oraz najlepszą pomoc – Ducha Świętego.
On pomnaża w nas łaski, On daje nam odpowiednie lekarstwo i On pokazuje, czy to, co w nas wzrasta i nad czym się trudzimy, przyniesie dobry owoc. Jesteśmy tylko ludźmi, mylimy się i błądzimy, stąd może się okazać, że to, co na pierwszy rzut oka wydawało się dobre i pożyteczne, co kosztowało nas wiele zaangażowania i uwagi, było stratą sił i energii.
Duch Święty, który nas zna i przenika do głębi, przychodzi z pomocą naszej słabości, naszej duchowej ślepocie. Daje nam Boży zakwas, który pozwala kochać Boga, drugiego człowieka i siebie.
Dajmy się prowadzić Duchowi i, cytując św. Augustyna, pozwólmy „Lekarzowi czynić to co uważa za dobre. Ty przedstaw swą słabość, On zaś niech stosuje odpowiednie lekarstwo”.
ks. Krzysztof Dzikowski
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 12, 13. 16-19)
Dobroć Boga dla ludzi
Czytanie z Księgi Mądrości
Panie, nie ma oprócz Ciebie boga, co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie osądziłeś niesprawiedliwie.
Twoja bowiem moc jest podstawą Twej sprawiedliwości, wszechwładza Twa sprawia, że wszystko oszczędzasz. Moc swą przejawiasz wobec tych, co nie wierzą w pełnię Twej potęgi, i karzesz zuchwalstwo tych, co ją znają. Potęgą władasz, a sądzisz łagodnie i rządzisz nami z wielką oględnością, bo do Ciebie należy moc, gdy zechcesz.
Nauczyłeś lud swój tym postępowaniem, że sprawiedliwy powinien miłować ludzi. I wlałeś synom swym wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie..
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 86)
Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.
Ty, Panie, jesteś dobry i łaskawy, *
pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *
i zważ na głos mojej prośby.
Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.
Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone, †
i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *
będą sławiły Twe imię.
Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, *
tylko Ty jesteś Bogiem.
Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.
Ale Ty jesteś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia, *
do gniewu nieskory, łagodny i bardzo wierny.
Wejrzyj na mnie *
i zmiłuj się nade mną.
Refren: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 26-27)
Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, Mt 13, 24-43; [krótsza, Mt 13, 24-30])
Przypowieść o chwaście wśród zboża
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
[Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.
A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?”. Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”.
A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”».]
Koniec krótszej perykopy.
Przedłożył im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach».
Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».
Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście».
On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce
w królestwie Ojca swego.
Kto ma uszy, niechaj słucha!».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Przewodnik dla pytających o wiarę
Publikacja ks. Jarosława Grabowskiego „Przewodnik dla pytających o wiarę” jest propozycją dla wszystkich poszukujących Boga: wierzących i niewierzących. Jedni i drudzy mają swoje wątpliwości, rozterki i pytania. A kto pyta, nie błądzi. Każde więc pytanie o wiarę może prowadzić do jej ożywienia lub odkrycia. Wiara jest światłem na drodze każdego człowieka! – mówi papież Franciszek. Jest światłem zarówno na drodze wierzącego, dla którego Bóg jest Ojcem, jak i niewierzącego, dla którego jest On Wielkim Nieznajomym.
Do książki dołączona jest płyta CD zawierająca nagrane przez autora treści prezentowane w książce w formie audiobooka.
