LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (So 3, 14-17)
Bóg jest wśród swojego ludu

Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza

Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!». Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.

Oto słowo Boże.

KOMENTARZ
Bóg wkracza w dzieje świata, gdyż człowiek jest dla Niego najdroższym stworzeniem. Zazdrość Boga, którą wzmiankuje autor biblijny w kontekście poprzedzającym dzisiejszy fragment z Księgi Sofoniasza, pożera całą ziemię jak ogień, zapraszając każdego do bliskości z Bogiem. Nawet Syjonowi, pod którym kryje się metaforyczne określenie Izraela, potrzebuje On pokazać Siebie i wyjaśnić działanie – co pokazuje, że w obliczu propozycji Boga cała ludzkość spotyka się na jednym poziomie. Warto zauważyć, jaką specyfikę Swojej ingerencji akcentuje Bóg: odsuwa nawet efekty rozeznania (hebr. miszpat), wiedzę o złu uczynków człowieka i wszystkich nieprzyjaciół tej i innych kategorii, wchodzi w środek świata, mówiąc: JESTEM, i uwalnia, by człowiek mógł swobodnie już oddychać i decydować.

PSALM (Iz 12, 2-6)

Refren: Głośmy z weselem: Bóg jest między nami.

Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą, *
i On stał się moim zbawieniem.

Refren: Głośmy z weselem: Bóg jest między nami.

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

Refren: Głośmy z weselem: Bóg jest między nami.

Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.

Refren: Głośmy z weselem: Bóg jest między nami.

KOMENTARZ
Bóg jest zbawieniem, mocą, radością i pieśnią. Znamienne, że w ujęciu biblijnym nie ma mowy o darach, które wystarczą, którymi człowiek może operować do woli, lecz o Bogu, który w człowieku i przez człowieka czyni to, co one opisują. W ten sposób nie ma nigdy oddzielenia od Niego, nie ma obawy, że dar zostanie źle wykorzystany. Bez Boga działającego dar nie ma żadnej mocy sprawczej. A zarazem nie tworzy się dystans między Bogiem a człowiekiem w doświadczaniu siły, radości, światła. Nie ma konieczności odchodzenia od spraw, by się upewnić u Boga – bo On jest w środku, z człowiekiem, w każdej czynności. Tak staje się, a nie tylko bywa, radość.

DRUGIE CZYTANIE (Flp 4, 4-7)
Pan jest blisko

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia: Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem.
A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

Oto słowo Boże.

KOMENTARZ
Doświadczanie Boga tu obecnego owocuje radością. Znamionuje ją epieikes, oznaczające bycie na wzór, odpowiedniość, czyli świadome funkcjonowanie w obecności Osoby z atencją w Jej kierunku. Zatem jest to radość, która wynika z doświadczenia bycia z Kimś, kto człowieka lubi, otacza serdecznością, troską. To promieniuje na zewnątrz, udziela się wszystkim wokół w sposób naturalny, nie wymuszony postanowieniem. Wtedy znika też niepokój, niepewność, zdenerwowanie, obawy – skoro Bóg jest blisko, to On pierwszy JEST w rzeczywistości, w której człowiek jedynie się pojawia. Jest Bóg, a z Niego i życia z Nim wszystko inne samoczynnie wynika.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Iz 61, 1)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Duch Pański nade mną,
posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 3, 10-18)
Zapowiedź nowego chrztu

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: «Cóż mamy czynić?».
On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni».
Przyszli także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli do niego: «Nauczycielu, co mamy czynić?».
On im powiedział: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono».
Pytali go też i żołnierze: «A my, co mamy czynić?».
On im odpowiedział: «Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na waszym żołdzie».
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ
Doskonale znane pytanie: co mam robić? I doskonale znana odpowiedź: bądź człowiekiem dla człowieka, od tego zawsze możesz zacząć. Jan Chrzciciel zanurza (baptidzo) przychodzących do niego w wodach Jordanu na znak ich decyzji obrócenia się ku Bogu i rozpoczęcia na nowo. To nie jest zanurzenie w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa – one dopiero nastąpią. Dlatego, sugerując najpierw powrót do cnoty umiarkowania, Jan przesuwa uwagę na Jezusa. On jest oczekiwanym, zbawiającym, On uwalnia od grzechu. Jezus nie wymłóci ludzkości w znaczeniu użycia wobec niej przemocowych metod, ale zbierze zło, by człowiek mógł wzrastać w dobru.