
WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Dzisiaj jest dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy! (Ps 118) – śpiewamy przez cały okres paschalny, wyrażając istotę naszej chrześcijańskiej wiary: Pan zmartwychwstał! Świętujmy to wydarzenie pełni radości i miłości. Dziś Chrystus pokonał śmierć, grzech i smutek i otworzył nam na oścież drzwi nowego życia, do którego uzdalnia nas swoim Duchem. Niech nikt dziś nie będzie smutny! Niech widok pustego grobu napełni nas od wewnątrz radością i pokojem. Pascha Chrystusa ukazuje nam bowiem, jakie jest i nasze przeznaczenie – pełnia życia, życie wieczne, niebo!
PUSTY GRÓB
Niedziela Zmartwychwstania jest dniem największego zadziwienia opisanego w Biblii. Ukazuje przecież uczniów Chrystusa, którzy wcale się nie spodziewali, że ich Pan pokona śmierć. Bardziej więc wskazuje na ich niedowiarstwo niż ufność.
W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich słyszymy wprawdzie katechezę Piotra o zmartwychwstaniu Chrystusa. Została ona jednak wygłoszona przez niego znacznie później. Sam Piotr musiał przejść wewnętrzną, duchową drogę. Od człowieka, który nie wierzył w zmartwychwstanie Chrystusa, przez osobę oszołomioną Jego pustym grobem po świadka, który nie mógł nie mówić tego, co widział. Wobec słuchaczy świadczy więc, ze Pan naprawdę powstał z grobu. Że w Jego imię będą odpuszczone ludzkie grzechy, a na końcu czasów On sam będzie sądził wszystkich ludzi.
Święty Paweł z kolei zachęca Kolosan do nowego rodzaju życia. Nie jest ono skupione tylko na doczesności, choć jest ona ważna. Uczniowie Pana widzą jednak perspektywę wieczności. Własnego zmartwychwstania i zbawienia. Nowego życia, które będzie miało swoją pełnię dopiero później.
W Ewangelii natomiast spotkamy Marię Magdalenę, zaniepokojoną tym, że grób Chrystusa jest pusty. W tej niezwykłej sytuacji biegnie po pomoc do uczniów. W Piotrze i Janie, którzy biegną do pieczary grobowej Chrystusa, rodzi się wiara. Odbywają nie tylko drogę fizyczną, ale także wewnętrzną. Taką, w którą my wszyscy powinniśmy dziś wyruszyć.
ks. Marek Piedziewicz
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10, 34a. 37-43)
Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
Oto słowo Boże.
KOMENTARZ
Sercem Piotrowej katechezy wygłoszonej w domu poganina Korneliusza jest znajomość Chrystusa, poznanie Go jako osoby historycznej, ale równocześnie – i co najważniejsze – poznanie Go jako Syna Bożego, który jest Panem czasu i historii. Poznanie Chrystusa i przylgnięcie do Niego wiarą daje odpuszczenie grzechów, czyli pozwala korzystać z owoców dokonanego przez Niego dzieła odkupienia. Bóg wybiera nowy lud, chrześcijan, który będzie kontynuacją reszty Izraela, aby przez ten lud, Kościół, objawiać światu nieprzebrane skarby Bożej łaski.
PSALM (Ps 118)
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
KOMENTARZ
Jest to ten sam psalm, którym modliliśmy się podczas Wigilii Paschalnej. To psalm mesjański (mówiący o Mesjaszu, czyli Chrystusie) i psalm paschalny (mówiący o Passze Chrystusa, czyli Jego przejściu ze śmierci do życia, które przyniosło nam zbawienie). Dziś nasz Pan daje nam udział w swym chwalebnym zwycięstwie! Dziś nas na nowo ratuje! Dziś daje nam cieszyć się nowym życiem! Dlatego to tak wspaniały dzień!
DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)
Dążcie tam, gdzie jest Chrystus
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
Oto słowo Boże.
KOMENTARZ
W ten wielkanocny dzień Kościół zachęca nas razem z Apostołem Narodów do życia według modelu, jaki daje nam doświadczenie zmartwychwstania Jezusa. Dzięki udzielonej nam przez Kościół łasce sakramentu chrztu św. naprawdę jesteśmy tymi, którzy razem z Chrystusem powstali z martwych. Oznacza to radykalne przejście od bycia martwymi w wymiarze ducha do otrzymania życia duchowego mającego źródło w zmartwychwstaniu Jezusa. Prośmy Jezusa o łaskę, byśmy byli ludźmi, których życie jest ukryte w Bogu, i aby dzięki temu nasze dążenia nie skupiały się wyłącznie na sprawach przyziemnych, lecz bardziej na tym wszystkim, co prowadzi ku górze, ku pełni życia już tutaj na ziemi.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Ja Zmartwychwstałego blask chwały ujrzałam.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Kor 5, 7b-8a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 1-9)
Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
W całym Nowym Testamencie jest to jedyny fragment mówiący o tym, że ktoś uwierzył, patrząc na pusty grób, w którym przecież umieszczono zmarłego Jezusa. Święty Jan pisze swoją Ewangelię do czytelników, którzy – tak jak my – w przeważającej większości nie mieli bezpośredniego osobistego kontaktu z Chrystusem. Czy my możemy być pewni naszej wiary w Zmartwychwstałego? Ewangelista odpowiada, że widząc znaki i pamiętając słowa Chrystusa, dochodzimy do wiary w zmartwychwstałego Pana. Pokazuje nam siebie jako przykład, bo on sam uwierzył, nie spotykając się osobiście ze zmartwychwstałym Chrystusem, a jedynie mając pewne wskazówki, które zaobserwował. Także nasza wiara, bazując na liturgicznych znakach i słowach, dojrzewa stopniowo do osobistego, głębokiego doświadczenia: To jest Pan! On żyje!