WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Chrystus po swoim zmartwychwstaniu wstępuje do nieba, aby ponownie zasiąść po prawicy Ojca. W ten sposób objawia nam swoją chwałę i boskość. Niech chwile spotkania z Nim w rozważanym słowie umocnią w nas przekonanie, że tylko On jest Bogiem, który nie pozostawia nas, ale wstępując do nieba, staje się nam bliski, wypełniając każdy nasz czas i będąc z nami w każdym miejscu. Wniebowstąpienie to także prawda ukazująca jak wielką wagę w oczach Boga ma człowiek i jego ciało – jesteśmy powołani do wejścia do nieba.
NOWY ETAP
Wniebowstąpienie Pańskie przypomina, że dobiegł końca pewien etap misji Chrystusa. Nie oznacza jednak, że zakończyła się ona zupełnie.
Święty Łukasz przedstawia dziś dwa opisy tego wydarzenia. Pierwsze w Dziejach Apostolskich, drugie w Ewangelii. Są one ze sobą ściśle powiązane i ukazują sens tego, co uczynił Chrystus. Zamknął etap ziemskiej wędrówki i otworzył czas wylania Ducha Świętego. Już w księdze Joela możemy odnaleźć zapowiedź, że Pan wyleje na swoje dzieci Bożego Ducha. Trudno jest, co prawda, zrozumieć logikę Boga. Nawet uczniowie przedstawieni w Dziejach Apostolskich nie pytali Chrystusa o spełnienie się tego proroctwa, a jedynie o niepodległość swojego państwa. Jak widać nadal byli jeszcze duchowo niedojrzali. Pan jednak nie zostawił ich samych. Po Jego odejściu spotykają aniołów, a nieco później otrzymają swoje szczególne bierzmowanie.
I w Ewangelii i w drugim czytaniu widzimy obraz świątyni. W pierwszym przypadku modlą się w niej rozradowani uczniowie Chrystusa. W drugim autor Listu do Hebrajczyków przedstawia miejsce przebywania Chrystusa w wieczności. Świątynia w niebie jest inna od tej, którą Żydzi znali z Jerozolimy. Tam ich kapłani składali ofiary ze zwierząt i roślin. Spalali je na ołtarzu w różnych intencjach, także jako przebłaganie za grzechy. Słowo Boże ukazuje nam jednak, że Chrystus złożył doskonałą ofiarę za nasze grzechy. Stąd nie ma już potrzeby dalszych ofiar, jest natomiast konieczność wiary w Pana. Jego misja nie dobiegła końca wraz z wniebowstąpieniem. Nadal trwa w Kościele aż do czasu, kiedy On do nas powróci.
ks. Marek Piedziewicz
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 1, 1-11)
Uniósł się w ich obecności w górę
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenia apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
«Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?». Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 47, 2-3. 6-7. 8-9)
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Albo: Alleluja.
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Albo: Alleluja.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Albo: Alleluja.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 9, 24-28; 10, 19-23)
Chrystus wszedł do samego nieba
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Chrystus wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, ani nie po to, aby się wielekroć sam miał ofiarować, jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą, gdyż w takim przypadku musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków, aby zgładzić grzech przez ofiarę z samego siebie.
A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem zaś sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.
Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 28, 19a. 20b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody.
Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 24, 46-53)
Jezus został uniesiony do nieba
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego.
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka».
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
