WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
W uroczystość Zesłania Ducha Świętego liturgia zabiera nas do Wieczernika, abyśmy stworzyli wspólnotę modlącego się Kościoła. Słuchając słowa Bożego, doświadczając bliskości naszych braci i sióstr, podejmijmy wołanie pełne wiary: „Przybądź, Duchu Święty. Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień”. Otwórzmy się na dar rozumienia słowa i przyjmijmy dar odwagi do wyznawania wiary, by wejść w naszą codzienność z zapałem do głoszenia Ewangelii.
GDY PAN JEZUS NIE WYSTARCZA
Każdy z nas chciałby bez wstydu spojrzeć rano w swoje odbicie w lustrze. Umiejętność dokonywania właściwych wyborów to z pewnością jeden z przejawów dojrzałości.
Do jej osiągnięcia nie wystarczy samo chodzenie za Jezusem i słuchanie Jego nauki. Dobitnie pokazuje to historia apostołów. Po trzech latach bycia dzień w dzień ze swoim Mistrzem uciekli spod krzyża. A potem zamknęli się w Wieczerniku z lęku przed śmiercią.
I wszystko uległo zmianie dopiero, gdy przyjęli Ducha Świętego. Dopiero wtedy nabrali mocy, by pokonać strach przed opinią innych, by pokonać schematy kulturowe i społeczne, by głosić prawdę o Jezusie, prawdę o Miłości, która jest większa niż grzech. To dzięki otwartości na działanie Ducha Świętego wiedzieli, gdzie iść, co robić i co mówić. Nie rezygnowali z misji, nawet jeśli spotykali się z niezrozumieniem i odrzuceniem.
Gdyby apostołowie nie otworzyli się na natchnienia Ducha Świętego, pozostaliby zamknięci w swoich lękach i obawach. Zamiast głosić Dobrą Nowinę o Jezusie, żyliby jedynie wspomnieniami chwil spędzonych przy Jego boku.
Jakże dzisiaj potrzeba nam otwartości na działanie Parakleta. Tylko w ten sposób możemy stać się dojrzałymi w wierze naśladowcami Jezusa. To jedyny sposób na pokonanie lęków przed wyjściem z Ewangelią do współczesnego człowieka. To jedyna droga do odejścia od wspominania czasów Kościoła Jana Pawła II czy wielkich eventów i otwarcia się na nowe formy ewangelizacji. Tylko w ten sposób, patrząc codziennie w lustro, nie będziemy mieli sobie nic do zarzucenia.
ks. Mariusz Marszałek, pallotyn
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2,1-11)
Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku.
Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 104, 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34)
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Albo: Alleluja
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Albo: Alleluja
Gdy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, *
i odnawiasz oblicze ziemi.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Albo: Alleluja
Niech chwała Pana trwa na wieki, *
niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Niech miła Mu będzie pieśń moja, *
będę radował się w Panu.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Albo: Alleluja
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 8-17)
Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka.
Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Skoro zaś Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha zadawać będziecie śmierć popędom ciała – będziecie żyli.
Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!».
Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale.
Oto słowo Boże.
SEKWENCJA
Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, Światłości sumień.
O, najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia,
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.
Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych
i zapal w nich ogień swojej miłości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 14, 15-16b. 23b-26)
Duch Święty was wszystkiego nauczy
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
W kalendarzu liturgicznym w tym tygodniu:
9 czerwca, poniedziałek – NMP Matki Kościoła, święto;
10 czerwca, wtorek – dzień powszedni 10 tygodnia okresu zwykłego w ciągu roku;
11 czerwca, środa – św. Barnaby, apostoła, wspomnienie obowiązkowe;
12 czerwca, czwartek – Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, święto;
13 czerwca, piątek – św. Antoniego z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła, wspomnienie obowiązkowe;
14 czerwca, sobota – św. Michała Kozala, biskupa i męczennika, wspomnienie obowiązkowe.
