WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PRZEMIENIENI W JEZUSIE
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 22, 1-2. 9-13. 15-18)
Plany Boga względem człowieka nie zawsze są oczywiste i zrozumiałe w jednej chwili. Najczęściej jest przeciwnie, jak w życiu Abrahama poddanego próbie na wzgórzu Moria. Nie rozumiemy Boga i Jego żądań. Jednak, czy jest w nas posłuszeństwo Abrahama i jego wiara? W Nowym Przymierzu Abraham stanie się archetypem wszystkich wierzących.
Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: «Abrahamie!». A gdy on odpowiedział: «Oto jestem», powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».
A gdy przyszedł na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
Ale wtedy anioł Pana zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!».
A on rzekł: «Oto jestem».
Powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna».
Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna.
Po czym anioł Pana przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to i nie szczędziłeś syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie twych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia na wzór twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».
PSALM (Ps 116B, 10 i 15. 16-17. 18-19)
Również psalmista jest świadkiem postawy pełnego zaufania i wiary w dobroć Boga. Otoczony kłamstwem, doświadczony uciskiem, a nawet zagrożony śmiercią nie tylko nie traci on ufności, ale także nie zapomina ani na chwilę, kim jest naprawdę – sługą, sprawiedliwym i świętym Boga. Refren: W krainie życia będę widział Boga. Nawet wtedy ufałem, gdy mówiłem: * «Jestem w wielkim ucisku». Cenna jest w oczach Pana * śmierć świętych Jego. Ref. O Panie, jestem Twoim sługą, * jam sługa Twój, syn Twej służebnicy. Ty rozerwałeś moje kajdany, † Tobie złożę ofiarę pochwalną * i wezwę imienia Pana. Ref. Wypełnię me śluby dla Pana * przed całym Jego ludem. W dziedzińcach Pańskiego domu, * pośrodku ciebie, Jeruzalem. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 31b-34)
Postawa zaufania i wiary to fundament naszego trwania w Bogu, który ofiarował swego Syna za wszystkich ludzi. W tajemnicy paschalnej ludzkie grzechy i winy zostały zgładzone. Już teraz cieszymy się i radujemy godnością dzieci Bożych.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby nam wraz z Nim i wszystkiego nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 17, 7) Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca:
«To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie». Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Mk 9, 2-10)
Razem z Jezusem i Jego trzema uczniami wstępujemy na wysoką górę. Oddalamy się od tego, co przemijające i mało znaczące, a zbliżamy do wielkich tajemnic Bożych. W chwili przemienienia Jezusa na górze uczniowie widzą zupełnie inny świat, świat całkowicie Boży. Są daleko od spraw ziemskich, a blisko Boga i Jego majestatu.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie». I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Nie zwlekaj z nawróceniem
Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana Nie polegaj na swoich bogactwach i nie mów: „Jestem samowystarczalny”. Nie daj się uwieść żądzom i sile, by iść za zachciankami swego serca. Nie mów: „Zgrzeszyłem i cóż mi się stało?” Albowiem Pan jest cierpliwy. Nie bądź tak pewny darowania ci win, byś miał dodawać grzech do grzechu. Nie mów: „Jego miłosierdzie zgładzi mnóstwo grzechów”. U Niego jest miłosierdzie, ale i zapalczywość, a na grzeszników spadnie Jego gniew karzący. Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana ani nie odkładaj tego z dnia na dzień: nagle bowiem gniew Jego przyjdzie i zginiesz w dniu wymiaru sprawiedliwości. Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych, nic ci bowiem nie pomogą w nieszczęściu.
Mądrość Syracha, 5, 1-8
