NR 23 / 2007 – UROCZYSTOŚĆ NMP KRÓLOWEJ POLSKI

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Dzisiaj w sposób uroczysty oddajemy cześć Maryi jako Królowej Polski. U początku tego święta są śluby króla Jana Kazimierza, który w 1656 r. powierzył siebie, całe królestwo Polskie i wszystkie jego stany szczególnej opiece Maryi. W ciągu dziejów naszej ojczyzny, ilekroć znajdowaliśmy się w potrzebie i z ufnością przyzywaliśmy pomocy i wstawiennictwa Maryi – nigdy nie byliśmy zawiedzeni. Szczerym sercem dziękujmy dzisiaj Bogu za Jej wyjątkową obecność w historii zbawienia i w historii nasze.
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Niewiasta z Apokalipsy obleczona w słońce to w symbolicznym języku księgi Kościół, przepełniony mocą Bożą, który ma dać Chrystusa światu. Dokonuje tego przez wyraźne świadectwo. I choć Szatan – symboliczny smok – pragnie zniszczyć dzieło Kościoła, to jednak działanie Boga udaremnia te plany. Kościół nauczył się duchowego macierzyństwa od Maryi, Matki Jezusa, która z wiarą przyjęła Boże słowo do serca, poczęła Słowo Wcielone w czystym łonie i wydała Go na świat dla zbawienia wszystkich ludzi. Prośmy Maryję, aby była naszą opiekunką i pomocą w walce ze złem.

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
PSALM (Jdt 13, 18bcda. 19-20)
Psalm responsoryjny to dziś wyjątkowo słowa z Księgi Judyty, która dzięki Bożej pomocy pokonała wrogów Izraela. Maryja w dziele zbawienia spełnia jeszcze bardziej doniosłą rolę: wydaje na świat Jezusa – Zbawiciela wszystkich ludzi. Dlatego jest wywyższona na wieki. [c1]Refren:[/c1] Tyś wielką chlubą naszego narodu. Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego [c1]*[/c1] spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, [c1]*[/c1] Stwórca nieba i ziemi. [c1]Ref.[/c1] Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki [c1]*[/c1] w sercach ludzkich wspominających moc Boga. Niech Bóg to sprawi, [c1]*[/c1] abyś była wywyższona na wieki. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Kol 1, 12-16)
Słowa drugiego czytania przypominają nam, że tylko w Chrystusie mamy odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego: w Jego słowach i czynach objawia się wola Ojca, który nas uzdalnia do uczestnictwa w chwale świętych.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 19, 27) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja»,

i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 19, 25-27)
Maryja, razem z innymi niewiastami i z Janem – jedynym spośród Apostołów, wytrwali pod krzyżem Chrystusa aż do końca. To tam, z woli samego Chrystusa, w Janie wszyscy zostaliśmy oddani pod Jej opiekę. To tam Chrystus polecił nam, podobnie jak Janowi, wziąć Maryję do siebie, aby zawsze była Matką naszego zawierzenia. Aby uczyła nas, jak do końca wypełnić wolę Ojca.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. go narodu.