NR 24 / 2007 – V NIEDZIELA WIELKANOCNA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Jezus zmartwychwstał i odnowił swoje stworzenie. Wraz z Nim wkroczyło do naszego starego świata nowe. Przychodzimy na Mszę św., aby się w tej nowej rzeczywistości zanurzyć i zanieść ją do naszych domów, środowisk, w których żyjemy i pracujemy. Dzięki otwartości naszego serca, Jezus może kształtować oblicze ziemi, która stanie się w pełni obrazem Jego miłości.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 14, 21-27)
Czytanie z Dziejów Apostolskich opowiada o działalności misyjnej świętych Pawła i Barnaby. Z wielkim zaangażowaniem głosili i przekazywali to, czego sami doświadczyli i co zrozumieli w osobistym spotkaniu z Jezusem poprzez wiarę. Bóg działa przez ludzi i za ich pośrednictwem przekazuje swoją łaskę i obdarza miłością. Każdy z nas może doświadczyć spotkania z Bogiem i co więcej – sam stać się pośrednikiem mogącym do takiego spotkania doprowadzić innych.

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Paweł i Barnaba wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary.
PSALM (Ps 145, 8-9. 10-11. 12-13ab)
Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Taki jest nasz Bóg i chociaż ciągle dostarczamy Mu wielu powodów do gniewu, On obdarza nas łaską i zmiłowaniem. Zawsze możemy do Niego wrócić i zacząć wszystko od nowa. [c1]Refren:[/c1] Będę Cię sławił, Boże mój i Królu. [c1]lub:[/c1] Alleluja. Pan jest łagodny i miłosierny, [c1]*[/c1] nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich, [c1]*[/c1] a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył. [c1]Ref.[/c1] Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła [c1]*[/c1] i niech Cię błogosławią Twoi święci. Niech mówią o chwale Twojego królestwa [c1]*[/c1] i niech głoszą Twoją potęgę. [c1]Ref.[/c1] Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę [c1]*[/c1] i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, [c1]*[/c1] przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Ap 21, 1-5a)
Słowa Apokalipsy o nowej ziemi i nowym niebie brzmią zaskakująco. Boimy się zmian, ale jednocześnie oczekujemy ich niecierpliwie, gdyż mamy nadzieję, że przyniosą odmianę na lepsze. W tym przypadku mamy zapewnienie, że nowość, która od Boga przychodzi, jest właśnie tą odmianą, jakiej oczekujemy w głębi naszego serca, bo: śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma.
I Miasto Święte – Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swojego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły».
I rzekł Siedzący na tronie: «Oto czynię wszystko nowe».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 13, 34) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Daję wam przykazanie nowe,

abyście się wzajemnie miłowali,

jak Ja was umiłowałem. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 13, 31-33a. 34-35)
Jezus przekazał uczniom, przed swoim odejściem, przykazanie miłości. Nowość przykazania miłości polega na tym, że odtąd jej miarą i wyznacznikiem jest Jezus-Miłość, która oddaje życie za tych, których kocha. To wielkie wyzwanie dla nas i wiemy, że własnymi siłami nie podołamy. Z pomocą przychodzi nam Jezus, który daje nam swojego Ducha.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział:
«Syn Człowieczy został teraz uwielbiony, a w Nim został Bóg uwielbiony. Jeżeli Bóg został w Nim uwielbiony, to Bóg uwielbi Go także w sobie samym, i zaraz Go uwielbi.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię, dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».