NR 31 / 2008 – XI NIEDZIELA ZWYKŁA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy – z takim poleceniem wysłał Jezus w drogę Apostołów, aby Izraelowi głosili dobrą nowinę. Czyż nakaz ten nie dotyczy także nas? Ileż dobrego możemy uczynić każdego dnia, jeśli tylko jako wyznawcy Chrystusa będziemy żyli prawdami naszej wiary i zamieniali słowo w czyn!
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 19, 1-6a)
Pamięć o pobycie na pustyni była w Izraelu bardzo żywa. Naród Wybrany, ocalony z rąk Egipcjan, przez czterdzieści lat doznawał tam przemożnej opieki Boga, a od chwili zawarcia przymierza na Synaju stał się królestwem kapłanów i ludem świętym – szczególną własnością Boga.

Czytanie z Księgi Wyjścia

W trzecim miesiącu po wyjściu z Egiptu Izraelici przybyli na pustynię Synaj i rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.
Mojżesz wstąpił wtedy do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz synom Izraela: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie.
Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».
PSALM (Ps 100, 1-2. 3. 4c-5)
Bóg jest nie tylko Bogiem Izraela, ale Stwórcą i Panem całej ziemi oraz wszystkiego, co na niej żyje. Dlatego psalmista wzywa wszystkie ludy do radości i uwielbienia Boga. [c1]Refren:[/c1] My ludem Pana i Jego owcami. Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, [c1]*[/c1] służcie Panu z weselem! Stawajcie przed obliczem Pana [c1]*[/c1] z okrzykami radości. [c1]Ref.[/c1] Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, [c1]*[/c1] On sam nas stworzył. Jesteśmy Jego własnością, [c1]*[/c1] Jego ludem, owcami Jego pastwiska. [c1]Ref.[/c1] Chwalcie i błogosławcie Jego imię. [c1]*[/c1] Albowiem Pan jest dobry, Jego łaska trwa na wieki, [c1]*[/c1] a Jego wierność przez pokolenia. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Rz 5, 6-11)
Śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu objawia w sposób najbardziej radykalny przeogromną miłość Stwórcy do człowieka. Bóg zwraca się z darem swojej łaski do wszystkich, zarówno sprawiedliwych, jak i grzeszników. Przez krzyż wszyscy dostępują pojednania z Bogiem i zbawienia.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Chrystus umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.
Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 1, 15) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 36 – 10, 8)
Ewangelista Mateusz opisuje początki Kościoła. Przypomina nam misyjny nakaz Jezusa oraz władzę i dary, którymi obdarzył On Apostołów. Posłani najpierw do domu Izraela, po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Pana będą chrzcić i nauczać wszystkie narody.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszelkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie”. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».