NR 32 / 2008 – XII NIEDZIELA ZWYKŁA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

W czasach równości i tolerancji przyznanie się do wiary w Jezusa Chrystusa nie powinno sprawiać żadnych trudności. A tymczasem jakże często sytuacja wygląda inaczej. Zapieramy się wiary nie tylko ze względu na nasze ludzkie słabości, lęki czy grzechy, ale także, by nie zostać potępionym przez współczesny świat, egoistycznie zapatrzony w siebie i swoje wynaturzenia. Potrzeba nam silnej wiary w dobroć i przemożną obecność Boga Ojca w naszym życiu, aby w chwili próby dać świadectwo prawdzie.
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 20, 10-13)
W poczuciu pełnego osamotnienia i opuszczenia Jeremiasz musi zmagać się z otaczającą go wrogością ludzi. Jego cierpienie jest niewyobrażalne, a jednak, mimo milczenia Boga, prorok zwraca się do Tego, który go stworzył i powołał. Z nadziei, którą pokłada w Bogu, rodzi się ufna modlitwa o wybawienie.

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Rzekł Jeremiasz:
«Słyszałem oszczerstwo wielu: „Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego!”. Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: „Może da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy swą pomstę na nim!”.
Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą.
Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego, patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę nad nimi! Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę.
Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców».
PSALM (Ps 69, 8-9. 10 i 14ab. 17 i 33. 34-35)
Psalmista wzorem Jeremiasza zwraca się w ufnej modlitwie do Boga, powierzając się Bożej miłości i miłosierdziu: [c1]Refren:[/c1] W dobroci Twojej wysłuchaj mnie, Panie. Dla Ciebie bowiem znoszę urąganie, [c1]*[/c1] hańba twarz mi okrywa. Dla braci moich stałem się obcym [c1]*[/c1] i cudzoziemcem dla synów mej matki. [c1]Ref.[/c1] Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera [c1]*[/c1] i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie. Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie [c1]*[/c1] w czas łaski, o Boże. [c1]Ref.[/c1] Wysłuchaj mnie, Panie, bo łaskawa jest Twoja miłość, [c1]*[/c1] spojrzyj na mnie w ogromie swego miłosierdzia. Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, [c1]*[/c1] niech ożyje serce szukających Boga. [c1]Ref.[/c1] Bo Pan wysłuchuje biednych [c1]*[/c1] i swoimi więźniami nie gardzi. Niech Go chwalą niebiosa i ziemia, [c1]*[/c1] morza i wszystko, co w nich żyje. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Rz 5, 12-15)
Od czasów Adama świat podlegał prawu śmierci, jednak dzięki Chrystusowi śmierć została pokonana, a człowiek wyrwany z jej mocy. Łaska i Boży dar zbawienia sprawiają, iż zmartwychwstanie jest udziałem wszystkich wierzących w Chrystusa.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa. A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który miał przyjść.
Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem, jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15, 26b. 27a) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Świadectwo o Mnie da Duch prawdy

i wy także świadczyć będziecie. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 10, 26-33)
Słowa Jezusa winny uświadomić uczniom ich niezwykły status. Doświadczenie zagrożenia i śmierci, co wkrótce stanie się udziałem samego Nauczyciela, nie będzie oszczędzone także Jego uczniom, ale pozostają oni pod przemożną opieką Ojca w niebie, który czuwa nad nimi. Odważne przyznanie się do Jezusa przed ludźmi będzie owocowało na sądzie ostatecznym.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemnościach, powtarzajcie jawnie, a co usłyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.
Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.
Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».