WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PRZYSTANEK WIELKANOC
Czas świąteczny jest nam podarowany. To przystanek w codziennym życiu, przystanek dla nas, dla naszych rodzin i dla Boga.
W poranek wielkanocny Bóg odkrywa przed nami w swoim Słowie tajemnicę Zmartwychwstania. Pokazuje nam w Nim ważną prawdę: tajemnica owa była i jest nadal odkrywana stopniowo oraz wspólnie. Wysiłek rozpoczyna się od Marii Magdaleny. Przybyła ona na miejsce, w którym pochowano ciało Jezusa i zobaczyła coś, czego się nie spodziewała: odsunięty kamień grobowca. Pomyślała, że Mistrza zabrano. Wiadomość zaniosła uczniom. Ci z pośpiechem udali się do grobu. Pierwszy przybył Jan. Nie wszedł do grobu, poczekał na Piotra. Obaj, będąc na zewnątrz, zwrócili uwagę na sposób rozmieszczenia płócien, którymi było owinięte ciało Jezusa: leżały w taki sposób, który wykluczał to, iż zostały prze kogoś zdjęte. Zauważmy: o tym, że stało się coś wyjątkowego mówi nie tylko pusty grób, ale coś ważnego mówią także pozostawione tkaniny.
Po wejściu do grobowca Piotr zauważył, że chusta z głowy Jezusa nie leży z pozostałymi tkaninami, lecz zupełnie osobno. Ten na pozór nieważny szczegół okazał się Szukanie prawdy jest wysiłkiem, przejściem od widzenia przez rozumienie aż do uwierzenia. Czy ja także uczestniczę w poszukiwaniu? Nie można „siedzieć w domu” oczekując na wiadomości innych poszukiwaczy. Bieg jeszcze nie jest zakończony. W drogę!
ks. Piotr Stawarz, salwatorianin
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Chrystus zmartwychwstał, żyje, ponownie jest z nami! Ta radosna nowina opromienia każdą stronicę Nowego Testamentu i stanowi fundament chrześcijańskiej nadziei. Śmierć nie jest już ostatecznym przeznaczeniem człowieka. Dziś rozpoczynamy trwający pięćdziesiąt dni okres wielkanocny, w którym rozpamiętywać będziemy tą wielką tajemnicę wiary, którą może dopiero w „Domu Ojca”, w wieczności, będziemy w stanie w pełni zrozumieć…
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10, 34a. 37-43)
Spotkanie św. Piotra z Korneliuszem jest spotkaniem niezwykłym. Dokonuje się ono za Bożym zrządzeniem i rozpoczyna misję ewangelizacyjną wśród pogan. Słowa wygłoszone przez św. Piotra to doskonała synteza Dobrej Nowiny o Jezusie, którą Kościół głosi od czasów apostolskich.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu Centuriona w Cezarei, przemówił: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
PSALM (Ps 118, 1-2. 16-17. 22-23)
Jezus odrzucony przez swoich staje się kamieniem węgielnym, początkiem nowego stworzenia. Dlatego: „W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy!”.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
lub: Alleluja, alleluja, alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki». Ref.
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę *
i głosił dzieła Pana. Ref.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)
Przynależność do Chrystusa skłania chrześcijanina do radykalnej przemiany. Nie może on już żyć ze wzrokiem zapatrzonym tylko w to, co ziemskie i przemijalne. Musi szukać nade wszystko tego, co go umacnia w wierze i duchowo ubogaca.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Kor 5, 7b-8a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 1-9)
Do pustego grobu Chrystusa przybywa Maria Magdalena i dwaj apostołowie: Piotr i Jan. Obaj patrzą na to samo, ale każdy z nich widzi inaczej. Świadczą o tym trzy różne greckie czasowniki, które występują w opisie tej sceny: blèpein, theoréin, orào. Maria Magdalena i Jan widzą tylko oczami ciała (blèpein); Piotr widzi już bardziej duchowo, głębiej (theoréin), ale jeszcze nie poznaje Tajemnicy Zmartwychwstania; uczyni to dopiero Jan „patrząc sercem” i oczami mistyka (orào): „ujrzał i uwierzył” (w. 9) oraz nieco później Maria Magdalena: „Ujrzałam Pana” (w. 18). „Oczy serca” to oczy wiary, które widzą więcej, głębiej, wnikliwiej… Prośmy o ten dar dla siebie i dla naszych najbliższych.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych. anie w pełni zrozumieć…
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Zmartwychwstanie fundamentem wiary chrześcijańskiej
