NR 18 / 2010 – NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO – MSZA ŚW. W DZIEŃ

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


UJRZAŁ I UWIERZYŁ

Ewangelia dnia dzisiejszego wyraźnie eksponuje dwa fakty: stwierdzenie przez św. Piotra i św. Jana, iż grób, w którym złożono Ciało Jezusa z Nazaretu, jest pusty oraz przemianę, jaka dokonała się w apostołach pod wpływem tego, co zobaczyli. Obaj uczniowie uwierzyli w zmartwychwstanie Chrystusa i pojęli zapowiedzi, że miał On powstać z martwych. Bardzo wymowne są tutaj słowa: „Ujrzał i uwierzył”, odnoszące się wprost do św. Jana, a pośrednio do św. Piotra. O tej chwili oni, a wkrótce też pozostali apostołowie, stali się świadkami Zmartwychwstania. Głosili, że Jezus żyje i jest zwycięzcą nad grzechem i jego skutkiem, czyli śmiercią.
Jan Paweł II, w Encyklice Dives in misericordia, przypomniał nam, że chrześcijanie winni gruntownie wniknąć w misterium paschale (por. DiM 7). W znaku krzyża i pustego grobu objawiona została szczególna potęga miłości miłosiernej Boga do ludzi, to, że Jego miłość jest potężniejsza niż grzech i śmierć. Pusty grób „stanowi końcowy znak misji mesjańskiej, znak wieńczący całokształt objawienia miłości miłosiernej, w świecie poddanym złu. (…) równocześnie znak zapowiadający «niebo nowe i ziemię nową» (Ap 21,1)” – (DiM 8). Pusty grób mówi o tym, że Ten, który przeszedł przez ziemię wszystkim dobrze czyniąc (por. Dz 10,38), „w sposób radykalny doznał na sobie miłosierdzia: owej miłości Ojca, która jest potężniejsza, niż śmierć” (DiM 8), a zarazem objawił, że jest niewyczerpalnym źródłem miłosierdzia, do którego dostęp toruje nam Kościół (por. DiM 13-15).

ks. Waldemar Seremak – pallotyn

„Szukajcie tego, co w górze”.
(Kol 3,1)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Chrystus – umęczony i zabity – pokonał śmierć, grzech i szatana, a równocześnie wszystkim ludziom dał nadzieję zmartwychwstania. Dzień ten nazywa się czasami Wielką Niedzielą, a każda niedziela w roku liturgicznym jest celebracją tego najważniejszego święta chrześcijan, czyli Wielkanocy. Pełni radości wychwalajmy dziś naszego Pana, wołając radosne Alleluja!

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10, 34a. 37-43)

W mowie św. Piotra pojawiają się słowa typowe dla przepowiadania kierowanego do pogan. Apostoł opowiada o Chrystusie w taki sposób, by dopomóc im, jak też ludziom wszystkich czasów, w otwarciu się na Ewangelię Jezusa. Piotr przemawia nie z pozycji teoretyka, ale świadka tego, co się wydarzyło.
Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Piotr przybył do domu Centuriona w Cezarei, przemówił: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».

PSALM (Ps 118, 1-2. 16-17. 22-23)

Ten pochwalny psalm, opiewający triumf Boga nad wszystkimi wrogami, jest radosną pieśnią paschalną Kościoła, który sławi Zmartwychwstałego Chrystusa i zapowiada ostateczne zwycięstwo.

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
lub: Alleluja, alleluja, alleluja.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
„Jego łaska na wieki”. Ref.

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę *
i głosił dzieła Pana. Ref.

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach. Ref.

DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)

Paweł Apostoł przypomina Kolosanom, a również i nam wszystkim, że już powstaliśmy z martwych. Słowa zachęty, by „szukać tego, co w górze”, warto potraktować jako zaproszenie, by już teraz duchowo uczestniczyć w zmartwychwstaniu Pana. Mamy w nim udział, gdy żyjemy w jedności z Jezusem. Wówczas, choć mieszkamy tu na ziemi, to przynależymy do nieba.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

SEKWENCJA

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galileja.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Kor 5, 7b-8a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 20, 1-9)

W Ewangelii dnia dzisiejszego wszyscy się spieszą. Najpierw Maria Magdalena, potem Piotr i Jan. Apostołowie chcą dotrzeć do grobu jak najszybciej, by sprawdzić, czy nie wykradziono ciała Jezusa. Jan wchodzi do środka i zaczyna wierzyć w niemożliwe. Również i my możemy doświadczyć obecności Zmartwychwstałego, kiedy nie będzie On nam obojętny.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Medytacja na Niedzielę Zmartwychwstania