WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
TRZY POLA DZIAŁANIA
Pamiętając o nakazie Chrystusa: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19), wszyscy jesteśmy zobowiązani do dzielenia się wiarą, która – jak zauważa św. Paweł Apostoł – „działa przez miłość” (Ga 5,6). Miłość zaś jest pierwszym i największym przykazaniem Bożym, o czym przypomina dzisiejsza Ewangelia (por. Mt 22,36-39). A więc wiara i miłość idą ze sobą w parze. Miłość przynagla nas, abyśmy dzielili się wiarą w Chrystusa Zmartwychwstałego. Najpierw z tymi, którzy żyją obok nas. Wielu być może nie poznało jeszcze Chrystusa i Jego nauki. Wśród nich mogą być również cudzoziemcy, którzy osiedlają się w naszym kraju. Na straży ich praw stoi słowo Boże z dzisiejszego pierwszego czytania (por. Wj 22,20-25). Nie można bowiem nikomu głosić Chrystusa, dopuszczając się jednocześnie wobec niego jakiejś niesprawiedliwości. I to jest pierwsze pole naszego działania misyjnego.
Drugim polem tegoż działania są narody mieszkające z dala od naszych granic. Kto wierzy w Chrystusa, temu nie może być obojętny los ludów, które jeszcze nie przyjęły wiary w Zbawiciela, bo przecież również za nie Jezus umarł na krzyżu.
Ponadto dzisiaj spotykamy ludzi, a nawet całe narody wymagające ponownej ewangelizacji i o nich także musimy pamiętać jako o trzecim polu działania misyjnego.
Kto naprawdę kocha Boga i bliźniego, ten będzie chciał i starał się pomagać na wszystkich tych polach.
o. Marek Cul – dominikanin
„Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”.
(Mt 22,39)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Co jest najważniejsze w życiu człowieka? Każdy mógłby podać wiele różnych odpowiedzi. Na pewno chcielibyśmy znaleźć coś niezmiernie trwałego, stałego i pewnego, na czym można oprzeć i bez obaw budować swoje życie. Człowiek próbuje budować różne systemy wartości, ale ostatecznie tylko miłość, której początkiem jest sam Bóg, stanowi trwały fundament i normę naszego życia. Kościół posłany do głoszenia Ewangelii narodom ma zanieść im przede wszystkim orędzie zbawczej miłości Pana.
PIERWSZE CZYTANIE(Wj 22,20-26)
Prawo przekazane przez Mojżesza posiadało wiele różnych przepisów. Wiele z nich regulowało relacje między członkami ludu wybranego. Niektóre otaczały troską ubogich, których jedynym obrońcą był sam Bóg. Nieliczne chroniły cudzoziemców, którzy częstokroć byli przecież uważani za wrogów. Bóg stopniowo wychowywał swój lud, ucząc go szacunku do każdego człowieka będącego obrazem samego Boga. W traktowaniu swoich bliźnich, Izraelici mieli naśladować Boga będącego Panem pełnym litości i miłosierdzia.
Czytanie z Księgi Wyjścia
To mówi Pan:
«Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej.
Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli, usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój i wygubię was mieczem, i będą żony wasze wdowami, a dzieci wasze sierotami.
Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek.
Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego*, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy».
PSALM(Ps 18,2-3a.3bc-4.47 i 51ab)
Psalmista wychwala Pana, który jest dla niego źródłem mocy i obroną. To Bóg staje w obronie człowieka, On jest jego wyzwolicielem z wszelkich niebezpieczeństw. Okazana łaska staje się dla człowieka źródłem radości i umacnia miłość skierowaną do Boga.
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, mocy moja.
Miłuję Cię, Panie, *
Panie, mocy moja,
Panie, opoko moja i twierdzo, *
mój wybawicielu.Ref.
Boże, skało moja, na którą się chronię, *
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.Ref.
Niech żyje Pan, niech będzie
błogosławiona moja Opoka. *
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi *
i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(1Tes 1,5c-10)
Święty Paweł raduje się z powodu nawrócenia i wiary mieszkańców Tesaloniki. Dzięki głoszonemu z mocą Słowu Bożemu odwrócili się od bożków, by służyć Bogu żywemu. Nawet różne trudności i sytuacje ucisku nie zatrzymały rozwoju łaski w sercach wierzących. Stali się oni naśladowcami Chrystusa oraz posłanego im Apostoła, a przez to przyczynili się do umocnienia innych braci w wierze.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Bracia:
Wiecie, jacy byliśmy dla was, przebywając pośród was. A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, by okazać się w ten sposób wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai.
Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie trzeba nam o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wzbudził z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(J 14,23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli mnie kto miłuje,
będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Mt 22,34-40)
Uczony w Piśmie chciał wykazać Jezusowi brak biegłości w znajomości Prawa lub też nieumiejętność jego oceny czy interpretacji. Największym przykazaniem jest miłość – w taki sposób Jezus dokonał syntezy całego Prawa i nauczania proroków. A jednocześnie wykazał, że przestrzenią wierności Prawu nie są zewnętrzne formy czy zwyczaje, ale serce człowieka, które otwierając się na miłość, kocha Boga i człowieka.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał wystawiając Go na próbę: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?».
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Adopcja serca
Dzisiaj, jak każdego dnia, Gaston obudził się z radosną myślą, że… idzie do szkoły. On jeden ma takie szczęście. Jest ich w domu dziewięcioro, ale tylko on może chodzić do szkoły. Gdy w ubiegłym roku dowiedział się od siostry z misji, że w Warszawie znaleźli się ludzie, którzy chcą mu opłacić szkołę, nie wiedział, co to jest Warszawa i jacy to ludzie. Teraz wie. (…) Jego przybrani polscy rodzice to Ola i Jan. No i ma w Polsce jeszcze dwoje rodzeństwa: Agnieszkę i Grzesia. Zobaczył ich wszystkich na zdjęciu i to zdjęcie jest najcenniejszą rzeczą, jaką posiada. Gdy siostra z misji mu je dawała, powiedziała, że powinien codziennie modlić się za tę swoją daleką przybraną rodzinę. I Gaston się modli. (…)
Celem „adopcji serca” (…) jest pomoc dzieciom z ubogich krajów. „Nasze” dziecko, któremu pomagamy, nadal mieszka w swojej rodzinie lub u krewnych. (…) Przez prosty gest ludzkiej solidarności dajemy konkretnemu dziecku szansę na zdobycie wykształcenia i w ten sposób wpływamy decydująco na tworzenie jego lepszej przyszłości. W przypadku dzieci z Afryki, które zwykle uczęszczają do szkół katolickich, pomagamy im również pogłębiać wiarę. (…)
- Do „adopcji serca” wybierane są dzieci z rodzin wielodzietnych i bardzo biednych oraz sieroty.
- Zazwyczaj między dzieckiem a osobami adoptującymi wytwarza się więź emocjonalna, nie tylko ekonomiczna. (…)
- Jeśli sytuacja finansowa osoby adoptującej się pogorszy i nie będzie pozwalała na dalsze towarzyszenie dziecku, wystarczy o tym fakcie powiadomić siostrę (…).
Jak można pomóc?
Proszę wysłać maila ze zgłoszeniem na jeden z podanych adresów:
s. M. Bożena Olszewska SAC: bozena@doume.info
s. M. Urszula Kłusek SAC: siostraula@gmail.com
Raz w roku (najlepiej w czerwcu) rodzic, który sercem adoptował dziecko, przesyła na konto misyjne określoną sumę:
- na roczne kształcenie dzieci w szkole podstawowej najmniej 30 euro.
- na roczne kształcenie licealistów 100 euro.
Wszystkim, którzy pomagają przez dzieło adopcji serca, serdecznie dziękujemy w imieniu dzieci i sióstr misjonarek. Ogarniamy Was modlitwą i wdzięcznością. Niech Pan Jezus Wam błogosławi i wynagrodzi hojnie wszelkie dobro.
s. M. Urszula Kłusek SAC, Jesu Christu Amefufuka!
Opowiadania o dzieciach z krajów misyjnych, Częstochowa 2010.
