WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIEWIDZIALNY, ALE BARDZIEJ DOSTĘPNY
Jezus zmartwychwstał i nie chodzi już po ziemi. Niegdyś „przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich”. Czy mamy mniejsze szanse, aby doświadczyć Jego miłości?
Nie. Święty Piotr, którego świadectwo znajduje się w przekazie Dziejów Apostolskich, widział Jezusa i znał jako człowieka oraz jako pełnego mocy Syna Bożego. My dzisiaj nie widzimy naszego Pana, ale to dokładnie ten sam Jezus. Jedyna różnica jest taka, że teraz może doświadczyć Go każdy obywatel Ziemi, a nie tylko Palestyny.
Chrystus czynił wiele dobra na płaszczyźnie fizycznej i duchowej, np.: uzdrawiał ludzi, odpuszczał grzechy, rozmnażał chleb, przemienił wodę w wino, głosił prawdę o Bogu, modlił się i uczył modlitwy. Śmierć nie zakończyła Jego działania. Zmartwychwstanie to cud, który złamał wszelkie ludzkie granice i pozwala Jezusowi czynić dobro na całym świecie, a nie tylko wobec ludzi, do których udało Mu się fizycznie dotrzeć.
Każdy oddech człowieka to dowód, że w atmosferze znajduje się tlen, chociaż nie jest on widoczny dla ludzkiego oka. Każdy akt ludzkiej wiary, przyjęte odpuszczenie grzechów, usłyszane i wcielone w życie Słowo Ewangelii to dowody, że Jezus żyje i działa w świecie. Jest niewidzialny, ale dostępny bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Jedyna przeszkoda, która nie pozwala działać Chrystusowi to przeciwna wola człowieka. Dlatego Paweł zachęca: „dążcie do tego, co w górze” (II czytanie).
Módlmy się, aby codzienny bieg naszego życia nie oddalił nas od Jezusa. Ale, podobnie jak pęd Apostołów do pustego grobu, był biegiem ku Chrystusowi i z Chrystusem.
ks. Mariusz Rosik
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Niedziela – dzień zmartwychwstania nigdy się nie kończy, czego przypomnieniem jest każda niedziela w ciągu roku. Niech dzisiaj przemówi do każdego Słowo, które obwieszcza całemu światu, że Jezus żyje. Liturgia stawia przed nami świadków, którym nie sposób nie uwierzyć: Piotra Apostoła, Dawida – prorokującego Psalmistę, Pawła, który „został zdobyty” przez Zmartwychwstałego, Marię Magdalenę i Jana Ewangelistę, pokazali oni swoją miłość i przywiązanie do Mistrza nawet przez obecność pod krzyżem. Tyle różnych charakterów i historii życia, a wspólne dążenie – głosić tak, aby świat uwierzył, że Chrystus zmartwychwstał.
PIERWSZE CZYTANIE(Dz 10,34a.37-43)
Piotr wraz z Apostołami zostali wybrani przez Boga na świadków zmartwychwstania. Każdy, kto spotkał w swoim życiu Chrystusa, również jest świadkiem, że On żyje i działa, a więc podobnie jak Piotr został wybrany na świadka Zmartwychwstałego. Jest to niezwykły przywilej, a zarazem zobowiązanie, aby otrzymana łaska wydała owoce.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu Centuriona w Cezarei, przemówił: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
PSALM(Ps 118,1-2.16-17.22-23)
Dzień zmartwychwstania nie ma zachodu słońca, ponieważ obecność zmartwychwstałego Chrystusa nigdy nie zostanie nam odebrana. Dlatego jest to dzień wspaniały, dzień nieskończonej radości.
Refren:W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Lub:Alleluja, alleluja, alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».Ref.
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę *
i głosił dzieła Pana.Ref.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Kol 3,1-4)
Przez chrzest święty otrzymujemy na własność nowe życie. Jest to życie Zmartwychwstałego Jezusa, w którym zostaliśmy zanurzeni. On niezmiennie kocha nas całym sobą i śmierć na krzyżu wcale nie zakończyła Jego oddawania się człowiekowi.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galileja.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(1Kor 5,7b-8a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(J 20,1-9)
Dorastanie do zrozumienia prawdy objawionej na kartach Biblii dokonuje się stopniowo. Nawet słowa wypowiadane do Apostołów całkiem wprost potrzebowały potwierdzenia w osobistym doświadczeniu. Dzięki niemu zostały one wypełnione treścią. Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego uwierzyli i zrozumieli, co to znaczy, że On ma powstać z martwych. Słowo Boże objawia prawdę o Stwórcy, która nie jest z tego świata. Dlatego konieczne jest, abyśmy słuchając Słów Bożych, byli otwarci na doświadczenie. Ono wypełni je treścią i przywróci do życia całą naszą osobowość uśpioną przez grzech i słabość.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Biblijne źródła duchowości mężczyzny(1)
W ostatnich latach podkreśla się cechy i społeczną rolę kobiety. Należałoby zatem z równą przenikliwością zwrócić się ku specyfice duchowości mężczyzn. Tym bardziej, że w życiu Kościoła z jednej strony spełniają oni szczególną rolę (duchowni), z drugiej są niedowartościowani, a przez to nieobecni.
Szukając źródeł biblijnych duchowości mężczyzny, należy sięgnąć do Księgi Rodzaju oraz w ogóle do traktatu o stworzeniu: Bóg, stwarzając mężczyznę, pozostawia w nim cząstkę samego siebie. Co to jest za cząstka? Być może do zrozumienia duchowości mężczyzny ważne jest przywołanie biblijnych sformułowań, że „człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga” (Rdz 1,26) oraz że ma „panować” (Rdz 1,26; 3,16). Przywołany „obraz i podobieństwo” należy rozumieć dynamicznie. Jest to wewnętrzny głos: „chcę być jak Bóg”. Do owego głosu nawiązuje szatan w kuszeniu, bo być może jest to najgłębszy wewnętrzny imperatyw, nakaz mężczyzny: „stać się jak Bóg”, a nawet „stać się Bogiem”.
Stwarzając człowieka, Bóg zaczerpnął wzór ze swych dzieł ze świata wyższego, niebiańskiego. Gerhard von Rad udowadnia, że wyrażenie „na nasz obraz” odnosi się nie tylko do samego Boga, lecz także do istot nie¬bieskich, otaczających Jego tron. W Izraelu wyobrażano je sobie jako „mądre” i „dobre” (2Sm 14,17.20; 1Sm 29,9). Mężczyzna ma nieustannie pamiętać, na czyje podobieństwo został stworzony.
Bóg pozostawia w mężczyźnie poczucie bycia „panem stworzenia”. Księga Rodzaju mówi, że ma on być panem, ale jego panowanie nie jest absolutne, lecz darowane, zlecone. Niektórzy współcześni mężczyźni nie chcą wziąć w swoje ręce żadnego, nawet najmniejszego panowania. W mediach pojawiają się opinie, że byłoby lepiej, gdyby mężczyzna zrezygnował z panowania i zlecił je kobietom. Obwinia się mężczyzn nie tylko o wojny i niezliczone formy zła w świecie, lecz także o niszczenie środowiska naturalnego, porównując los zniszczonej i wyeksploatowanej ziemi do takiego samego losu kobiety – poniżanej przez mężczyznę.
Bóg jednak, dając mężczyźnie swoje panowanie, obwarował je bardzo konkretnymi warunkami. Chrystus – Pan świata – ukazał wzór każdego panowania na ziemi, które polega na posłuszeństwie Bogu i służbie człowiekowi. Jest to kolejny argument za tym, aby mężczyzna nie zrzekał się tak szybko możności władania, lecz nieustannie panował, ale na ściśle określonych przez Dawcę warunkach. Jezus pokazał to „panowanie” swoim życiem.
ks. Adam Rybicki