WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
DUCH ŚWIĘTY WYWROTOWIEC
Pan Bóg naprawdę dokonuje rzeczy niemożliwych! Zesłanie Ducha Świętego zmieniło o 180 stopni życie uczniów Jezusa. To samo może przydarzyć się także tobie.
Po wniebowstąpieniu Jezusa apostołowie niepewni jutra zamknęli się w swoim małym świecie. Dziś powiedzielibyśmy, że może załamali się, wpadli w depresję. Ich życie, przepełnione lękiem i rezygnacją, było raczej świadectwem ludzkiej niemocy niż apostolskiego zapału. Bóg jednak z mocą wkroczył w ich codzienność i dodał skrzydeł rodzącemu się Kościołowi. Duch Święty wywrócił ich sposób myślenia, patrzenia i działania. Udzielił im swoich darów: rady, rozumu, mądrości, umiejętności, męstwa, bojaźni Bożej i pobożności. Uczynił ich odważnymi świadkami Ewangelii w świecie i skutecznymi narzędziami w ręku Boga.
Może i my jesteśmy trochę podobni do apostołów? Przecież codzienne trudne doświadczenia wpływają także na nas. Czasem nawet odbierają siły i chęci do życia. Zabijają nadzieję i ufność w Bożą obecność i opiekę, w ludzką dobroć. Bóg jednak nie pozostawia nas samym sobie. Dlatego posyła nam w darze Ducha Świętego, Ducha Ożywiciela i Pocieszyciela. On ma moc wywrócić nasze życie do góry nogami. Zmienić nasze podejście, dodać nam łaski i mocy, abyśmy odważnie stawiali czoła codziennym wyzwaniom. Nie tylko tym materialnym i rzeczowym, ale także tym duchowym.
Wystarczy otworzyć się na Jego działanie i modlić z wiarą o Jego dary. Duch Święty naprawdę przychodzi z pomocą naszej słabości, zawsze, kiedy tego chcemy i potrzebujemy. Czy mamy jednak wiarę, aby doświadczyć Jego działania?
ks. Wojciech Kuzioła – paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dziś wspominamy dzień, w którym Bóg zgodnie ze swoją obietnicą zesłał na apostołów Ducha Pocieszyciela. To wydarzenie stało się momentem narodzin Kościoła. Gdy Duch Święty zstąpił na apostołów, mnóstwo ludzi uwierzyło w Chrystusa. My także jesteśmy zaproszeni nie tylko do wiary, ale do nieustannego odnawiania swojej relacji z Bogiem.
PIERWSZE CZYTANIE(Dz 2,1-11)
Uczniowie napełnieni Duchem Świętym stali się apostołami, czyli głosicielami prawdy Bożej i miłości. Język miłości to mowa, która jest rozumiana przez wszystkich. Gdy ogień Ducha Świętego wypala ludzki egoizm, wówczas człowiek staje się coraz bardziej zdolny do prawdziwej miłości.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku.
Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże».
PSALM(Ps 104,1ab i 24ac.29bc-30.31 i 34)
Wraz z psalmistą Kościół prosi o dary Ducha Świętego. Do tego potrzeba jednak otwarcia naszych serc i umysłów, dziecięcego zaufania i zgody na prowadzenie po ścieżkach życia.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
lub: Alleluja.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki.
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twych stworzeń.Ref.
Gdy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je, napełniając swym duchem, *
i odnawiasz oblicze ziemi.Ref.
Niech chwała Pana trwa na wieki, *
niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Niech miła Mu będzie pieśń moja, *
będę radował się w Panu.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(1Kor 12,3b-7.12-13)
Święty Paweł daje pouczenie odnośnie do korzystania z darów Ducha Świętego oraz zdolności odróżniania działania Trzeciej Osoby Trójcy Świętej od wszelkich pozorów. O prawdziwości charyzmatów świadczy większe otwarcie człowieka na miłość Boga i bliźniego oraz większa odpowiedzialność za prawdę i sprawiedliwość.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus».
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra.
Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.
SEKWENCJA
Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, Światłości sumień.
O, najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia,
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.
Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdź, Duchu Święty,
napełnij serca swoich wiernych
i zapal w nich ogień swojej miłości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(J 20,19-23)
Duch Święty przywraca naszemu życiu sens, radość, pokój i miłość, uwalniając nas od grzechów. On daje nam w sposób darmowy nowe życie Boże, które posiada Jezus Zmartwychwstały. Warto wsłuchać się we wskazówkę św. Augustyna, który mówił: „Jeśli chcecie mieć życie od Ducha Świętego, zachowujcie miłość, kochajcie prawdę, tęsknijcie za jednością, a osiągniecie życie wieczne”.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Bł. Franz Jägerstätter (1907-1943) – męczennik sumienia
Wydarzyło się to 9 sierpnia 1943 roku. Rozpętana cztery lata wcześniej przez hitlerowskie Niemcy wojna zbierała krwawe żniwo. Tego dnia, o godz. 16, w berlińskim więzieniu Brandenburg/Havel wykonano wyrok śmierci przez ścięcie na Austriaku – Franzu Jägerstätterze.
Pochodzący z okolic Linzu 36-letni rolnik, ojciec trójki dzieci, został skazany przez sąd nazistowski na karę śmierci, za odmowę służby wojskowej. Franz, głęboko wierzący katolik, uważał, że nie może jako żołnierz uczestniczyć w wojnie, która jest z gruntu niesprawiedliwa. Służbę wojskową pod wodzą Hitlera uważał za grzech i mówił o tym otwarcie. Kiedy w marcu 1943 r. dostał wezwanie do wojska, przed komisją poborową oświadczył, że jako katolik nie może być żołnierzem nazistowskiej armii. Trafił do aresztu wojskowego najpierw w Linzu, a następnie w Berlinie. Przebywał tam pięć miesięcy, aż do wykonania wyroku. W tym czasie wciąż miał możliwość zmiany decyzji i uratowania życia. Powoływano się na jego odpowiedzialność za losy żony i małych córeczek. Jägerstätter na żaden jednak kompromis się nie zgadzał.
W listach z więzienia wyjaśniał żonie Franzisce motywy swojej decyzji. Pisał w nich o miłości nieprzyjaciół i o uczestnictwie w cierpieniach i zmartwychwstaniu Chrystusa. W swoich ostatnich życzeniach wielkanocnych wysłanych z więzienia do żony napisał: „Chrystus zmartwychwstał […] nawet gdy teraz doświadczamy ciężkich czasów, to musimy i powinniśmy je przeżywać razem z Kościołem, gdyż jest coś radosnego w tym, że Chrystus zmartwychwstał i pokonał śmierć […] nie możemy teraz obawiać się śmierci”. Dwaj kapelani więzienni – ks. Kreutzberg i ks. Jochmann, którzy towarzyszyli Franzowi w ostatnich miesiącach jego życia, zaświadczyli później, że mieli przed sobą człowieka, który był gotowy oddać własne życie ze względu na miłość do Chrystusa i nieprzyjaciół.
Franz Jägerstätter na podstawie dekretu papieża Benedykta XVI został ogłoszony błogosławionym 26 października 2007 roku. Uroczystość beatyfikacyjna miała miejsce w katedrze w Linzu. Wzięła w niej również udział, wówczas 94-letnia, żona Jägerstättera, Franziska, oraz ich córki: Rosalia, Maria i Aloisia.
Błogosławiony Franz Jägerstätter jest czczony w Kościele katolickim nie tylko jako męczennik, ale także jako wzorowy mąż i ojciec rodziny. Jego liturgiczne wspomnienie przypada 21 maja.
ks. Mariusz Krawiec – paulista
