WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
TAJEMNICA UKRYTA W SŁUŻENIU
Ludzkie relacje często opierają się na rywalizacji. Chcemy być od innych lepsi, bogatsi, silniejsi. Taka postawa jest jednak daleka od ducha ewangelicznego.
Pan Jezus w swoim nauczaniu odwraca logikę, jaka płynie z myślenia jedynie w kategoriach ludzkich. Wychodząc od sporu o pierwszeństwo, jaki pojawił się pomiędzy uczniami, ustanawia zasadę: «Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich».
Ktoś, kto poświęca się wychowaniu dzieci, może w zamian otrzymać ich uśmiech i miłość, ale już dużo trudniej przychodzi mu zrobić tzw. karierę. Pomyślmy o rodzinach wielodzietnych. Tylko nieliczne są zamożne. Wychowanie dzieci pociąga za sobą ciągłe wydatki finansowe i rezygnację z czasu „tylko dla siebie”. Nie oznacza to jednak, że rodziny te są nieszczęśliwe. Jest wręcz przeciwnie. Choć żyją skromniej, w ich domach nie ma samotności, a postawy egoistyczne ustępują miejsca relacjom międzyosobowym.
Papież Franciszek w tegorocznym orędziu na 49. Dzień Środków Społecznego Przekazu podkreśla rolę rodziny jako miejsca spotkania w duchu bezinteresownej miłości, gdzie człowiek uczy się budować relacje oparte na poczuciu bliskości i dialogu. Postawa taka jest daleka od modelu zmierzającego do dominacji fizycznej bądź emocjonalnej nad drugim człowiekiem. Papież zachęca do aktywnego uczenia się dialogu bazującego na dzieleniu się sobą i naturalnym dla człowieka opowiadaniu o własnych przeżyciach, a nie tylko wytwarzania i konsumowania informacji, które mają niewiele wspólnego z kształtowaniem relacji.
ks. Mariusz Krawiec – paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Gdy czytamy gazety, oglądamy wiadomości w telewizji lub w internecie, to zauważamy, że na pierwszym miejscu znajdują się złe informacje. Być może dlatego, że działają na nasze emocje, przyciągają czytelnika czy widza. W tym nagromadzeniu złych nowin tęsknimy za dobrymi. Na szczęście mamy okazję usłyszeć dobre nowiny przynajmniej raz w tygodniu. Wystarczy przyjść na Mszę Świętą. Tu dociera do nas Dobra Nowina głoszona przez Pana Jezusa obecnego w słowie Bożym, liturgii i Komunii Świętej. Każdy z nas zna miejsce i czas, gdzie może zetknąć się z Dobrą Nowiną. Wystarczy przyjść…
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 2,12.17-20)
Pragnienie poznawania prawdy jest wpisane w powołanie każdego człowieka. Prawda o świecie, prawda o wydarzeniach, prawda o nas samych. Szukanie prawdy zakłada odwagę. Ten dar też w sobie posiadamy, bo Duch Święty obdarzył nas męstwem. Boimy się prawdy, wydaje się nam ona niewygodna. Tymczasem prawda czyni nas wolnymi. A jej poznawanie to szukanie Boga.
Czytanie z Księgi Mądrości
Bezbożni mówili:
«Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu.
Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo – jak mówił – będzie ocalony».
PSALM (Ps 54,3-4.5.6 i 8)
W klasztorze kamedułów w podkrakowskich Bielanach jest ogród. To właściwie część lasu. W tym ogrodzie stoi stara zniszczona już ławka. Na jej oparciu wyrzeźbiony jest pięknymi literami napis: „Samotni nie jesteśmy, Bóg jest z nami”. Kameduli żyją odgrodzeni od świata, w małych domkach. Milczą, modlą się, pracują. Ten napis wykonał jeden z nich, brat Tyburcy. To jego odkrycie jest przesłaniem dla nas o nieustannej Bożej obecności.
Refren: Pan podtrzymuje całe moje życie.
Wybaw mnie, Boże, w imię swoje, *
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, wysłuchaj mojej modlitwy, *
nakłoń ucha na słowo ust moich. Ref.
Bo powstają przeciwko mnie pyszni, *
gwałtownicy czyhają na me życie,
nie mają oni Boga *
przed swymi oczyma. Ref.
Oto mi Bóg dopomaga, *
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę *
i sławić Twe dobre imię. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (Jk 3,16 – 4,3)
Poznanie prawdy jest drogą do posiadania mądrości – mądrości życiowej. Ta mądrość mówi nam o słabościach i niedoskonałościach naszych i bliźnich. Tacy jesteśmy. Zamiast walczyć z sobą i bliźnimi, uczmy się miłosierdzia, cierpliwości, ustępowania. To wszystko pomoże nam w budowaniu jedności. Bo życie ludzkie to wspólna droga do jednego celu. Do zbawienia.
Czytanie z Listu świętego Jakuba Apostoła
Najmilsi:
Gdzie zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. Mądrość zaś zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta, dalej skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2Tes 2,14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały
naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 9,30-37)
Konkurencja jest zjawiskiem pożądanym w handlu, w biznesie. Tam, gdzie dotyczy to relacji międzyludzkich, konkurencja staje się niebezpieczna. Przeważnie zamienia się w walkę z podświadomym pragnieniem wyeliminowania przeciwnika. Gdy znam swą wartość i mam poczucie własnej godności, wtedy drugi człowiek to mój bliźni, a nie konkurent.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus i Jego uczniowie podróżowali przez Galileę, On jednak nie chciał, żeby kto wiedział o tym. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity po trzech dniach zmartwychwstanie». Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać.
Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?». Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy.
On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich».
Potem wziął dziecko; postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Głosząc Ewangelię na Wschodzie
W roku 2014 pauliści na całym świecie obchodzili stulecie założenia zgromadzenia. Chcąc wydarzenie to uczcić konkretnym dziełem, zakonnicy z Polski rozpoczęli działalność na Ukrainie.
Miasto, w którym zamieszkali, to Lwów. Tam też powstała pierwsza księgarnia oraz rozpoczęło działalność wydawnictwo, publikując pierwsze książki w języku ukraińskim, m.in. ilustrowany mszalik dla dzieci.
Dwaj pauliści − ks. Mariusz i ks. Wojciech, przybyli do Lwowa 5 marca 2014 r. Od razu zaangażowali się zgodnie z ich misją i charyzmatem w działalność medialną i formacyjną. Jeden z nich jest korespondentem sekcji polskiej Radia Watykańskiego z Ukrainy, drugi kieruje Katolickim Programem Radiowym, jaki w każdą niedzielę emitowany jest w języku polskim na falach lwowskiego Radia Niezależnost (106,7 FM).
Włączeni w Kościół lokalny
W pierwszym okresie swojego pobytu zakonnicy z Polski zamieszkali w archidiecezjalnym seminarium duchownym we Lwowie-Brzuchowicach, poszukując jednocześnie miejsca, gdzie mogliby otworzyć swój dom zakonny. Przebywając na terenie seminarium, jeden z nich włączył się w formację kleryków, pełniąc funkcję ojca duchownego, drugi prowadził wykłady w seminarium duchownym oraz instytucie teologicznym, z zakresu edukacji medialnej i technologii informacyjnych.
Pod koniec 2014 r. zgromadzenie nabyło dom w lwowskiej dzielnicy Łyczaków. Będzie on pełnił funkcję domu zakonnego, miejsca formacji przyszłych kandydatów do zgromadzenia pochodzących z Ukrainy i krajów byłego Związku Radzieckiego. Tutaj też znajdzie swoją siedzibę wydawnictwo. Dom, którego początki sięgają roku 1912, wymaga gruntownego remontu i dostosowania do potrzeb wspólnoty zakonnej. Jak podkreślają obaj księża, daje on możliwość organizowania także spotkań formacyjnych, dotyczących formacji do mass mediów oraz związanych z formacją duchową.
Misjonarze komunikacji
Misja paulistów na Ukrainie jest ściśle związana z charyzmatem zgromadzenia. Chodzi o to, aby dać temu wciąż odradzającemu się z pożogi komunizmu Kościołowi pomoce pastoralne, zwłaszcza w języku ukraińskim, których wciąż brakuje. Jesteśmy – podkreśla ks. Mariusz − otwarci na wszystkie możliwe formy apostolstwa środków społecznego przekazu, jakich będzie potrzebował tutejszy Kościół i jakie będą możliwe do realizacji. Ważne jest to, aby uczyć ludzi komunikacji, która jest czynnikiem istotnym w kształtowaniu relacji z Bogiem i z drugim człowiekiem.
Być z tymi, którzy są poranieni
Państwowość ukraińska jest stosunkowo młoda. W tym roku mijają 24 lata, kiedy 2 grudnia 1991 r., po ogólnonarodowym referendum, Ukraińcy opowiedzieli się za niepodległością swojego kraju. Od tamtego czasu rozpoczęło się odbudowywanie struktur kościelnych (parafii, seminariów, ośrodków formacyjno-edukacyjnych i charytatywnych), zniszczonych całkowicie w czasach sowieckich. Obecny konflikt zbrojny na wschodzie kraju, oprócz zagrożenia, jakie niesie dla niepodległości i integralności państwa, doprowadza także do zubożenia społeczeństwa. Ciągły wzrost cen powoduje, że na Ukrainie żyje się ciężko, a ludzie z trudem wiążą koniec z końcem. Aby serca ludzkie odzyskały wewnętrzny pokój, potrzeba będzie dużo modlitwy i duchowego towarzyszenia ofiarom przemocy zbrojnej.
Wszyscy Ci, którzy chcieliby w jakikolwiek sposób wesprzeć dzieło ewangelizacji przez środki społecznego przekazu realizowane przez paulistów na Ukrainie, mogą to uczynić za pośrednictwem:
- strony internetowej: www.paulisty.org
- e-maila: paulisty@paulisty.org
Możliwa jest także pomoc materialna, która pozwoli rozwinąć działalność na Ukrainie. Ofiary można wpłacać na polskie konto zgromadzenia:
Towarzystwo Świętego Pawła
(konto złotówkowe)
PL84 1600 1097 1847 3409 9000 0005
BIC (SWIFT): PPAB PLPK
Towarzystwo Świętego Pawła
(konto walutowe)
PL57 1600 1097 1847 3409 9000 0006
BIC (SWIFT): PPAB PLPK
mk