WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NAJWAŻNIEJSZY DZIEŃ W ROKU
Odkrycie pustego grobu to jedna z najpiękniejszych scen opisanych w Ewangeliach. Daje wierzącym w Chrystusa nadzieję, że także ich groby staną się któregoś dnia puste.
Pusty grób, na który natrafiła wczesnym rankiem Maria Magdalena, był dla niej ogromnym zaskoczeniem. Pobiegła zatem po Szymona Piotra i drugiego ucznia, wołając, że zabrano Pana i nie wiadomo, gdzie go położono.
W życiu jest wiele sytuacji, których znaczenie nie od razu rozumiemy. Interpretując je zbyt pochopnie i bez pomocy innych, możemy wyciągnąć niewłaściwe wnioski. Zwłaszcza w życiu duchowym potrzebujemy osób, które pomogą nam odkrywać ślady obecności Pana Boga w naszej codzienności. Maria Magdalena, stając przy pustym grobie, nie rozumiała jeszcze tego, co się tam wydarzyło. Potrzebowała pomocy apostołów, aby to zrozumieć.
Pusty grób daje nam wszystkim nadzieję, że skoro Chrystus pokonał moce grzechu i śmierci, także i my zostaniemy od nich wyzwoleni.
Dzisiejsza niedziela jest dla nas chrześcijan najważniejsza spośród wszystkich dni w ciągu roku. Otwiera nas na perspektywę życia wiecznego i potwierdza, że Pan Jezus jest prawdziwym Zbawicielem. Może warto jest właśnie dzisiaj porozmawiać z naszymi najbliższymi o wierze. Tak często w sprawach religii zamykamy się sami w sobie, twierdząc, że wiara jest naszą prywatną sprawą. Nic bardziej mylnego. Spróbujmy tak jak Maria Magdalena zaprosić do odwiedzenia „pustego grobu” tych, których dziś spotkamy. Niech wejdą tam z nami po to, aby jak uczniowie Pańscy uwierzyć, że Chrystus zmartwychwstał.
ks. Mariusz Krawiec – paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Naśladując Apostołów i kobiety, przybywamy dzisiaj do pustego grobu Pana. Ale nasze podążanie jest zupełnie inne. Uczniowie biegną z nadzieją, że tam spotkają Jezusa, my biegniemy z wiarą, że Jego już tam nie będzie. Przybywamy więc do pustego grobu jako kolejne pokolenie świadków Zmartwychwstałego. „Pan zmartwychwstał!” – przypominamy dzisiaj sobie i mówimy światu – z tej prawdy rodzi się przecież całe nasze życie.
PIERWSZE CZYTANIE(Dz 10,34a.37-43)
Święty Piotr przypomina nam dzisiaj sprawę Jezusa z Nazaretu – Tego, który przeszedł przez życie dobrze czyniąc i którego Bóg wskrzesił trzeciego dnia. „My jesteśmy świadkami tego” – mówi dzisiaj Piotr w domu Korneliusza. To brzmi jak definicja chrześcijaństwa, które jest świętym opowiadaniem o Panu Jezusie, przekazywanym nieustannie z pokolenia na pokolenie. A więc do skończenia świata. Aż Pan powtórnie przyjdzie. Dzisiaj my jesteśmy głosicielami Jego biografii.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu Centuriona w Cezarei, przemówił: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
PSALM(Ps 118,1-2.16-17.22-23)
„Oto dzień, który Pan uczynił”. Niedziela to dzień Zmartwychwstania, to Dzień Pański. W tym dniu wszystko należy do Pana. Nasza praca – jeśli konieczna, nasz wypoczynek, nasze istnienie. W tym dniu na nowo stworzono świat. W tym dniu świat powrócił do Tego, który go stworzył. „Radujmy się w nim i weselmy”.
Refren:W tym dniu wspaniałym
wszyscy się weselmy.
lub:Alleluja, alleluja, alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki». Ref..
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę *
i głosił dzieła Pana. Ref.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Kol 3,1-4)
Czy śmierć może być dobrą nowiną? Tak, ale pod warunkiem, że jest to śmierć w Chrystusie. Umrzeć w Chrystusie to jednocześnie z Nim zmartwychwstać. Umrzeć w Chrystusie to żyć. Taka śmierć nie jest bowiem końcem chwały, lecz jej początkiem.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galileja.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(1Kor 5,7b-8a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(J 20,1-9)
Pan Jezus zapowiadał uczniom swoją Śmierć i swoje Zmartwychwstanie. Uczniowie jednak zapowiedzianej Śmierci nie mogli zaakceptować, a Zmartwychwstania zrozumieć. Ostatecznie, prócz Jana, żaden z nich nie był świadkiem Jego Śmierci, nikt też z Jego uczniów nie był przy Nim w chwili, gdy powstał z martwych. Akceptacja, zrozumienie, wiara, to wszystko jest owocem pustego grobu Pana.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Kim jestem? Dlaczego istnieję?
Każdy organizm biologiczny potrzebuje do życia tlenu, wody i pożywienia. Człowiek ma większe aspiracje. Pragnie bowiem odkryć tajemnicę swej egzystencji w całokształcie otaczającego go świata: rzeczy, osób, wartości. Wówczas rozpoznaje swoje powołanie życiowe i sens istnienia. Taki całościowy pogląd na rzeczywistość nazywamy światopoglądem.
Istnieje wiele światopoglądów. Chrześcijaństwo jest światopoglądem religijnym opozycyjnym wobec: ateizmu negującego istnienie Boga, materializmu uznającego człowieka za wytwór sił przyrody, sceptycyzmu wątpiącego w prawdę i etycznego relatywizmu. W strukturze światopoglądu są zawsze obecne dwa elementy − zespół prawd i zespół wartości.
Chrześcijański światopogląd jest zbiorem prawd religijnych, opartych na Objawieniu (Biblii), i filozoficznych rozpoznawalnych ludzkim umysłem. Do najważniejszych prawd chrześcijaństwa należą: teizm – istnienie Boga – Stwórcy świata i człowieka oraz personalizm – uznanie, że człowiek jest rozumną, wolną i odpowiedzialną osobą, a nie rzeczą czy zwierzęciem.
Drugim elementem chrześcijańskiego światopoglądu jest uznanie wartości wykraczających poza materię i życie biologiczne. Należą do nich w pierwszym rzędzie następujące wartości: poznawcze – prawda; moralne – dobroć, sprawiedliwość, solidarność, miłość; estetyczne – piękno; społeczne – miłość Ojczyzny; ideowe – ofiarność.
W chrześcijańskiej wizji świata i człowieka powiązane są ze sobą oba elementy światopoglądu: ortodoksja – wierność objawionej prawdzie, która znajduje swoje naturalne zwieńczenie w ortopraksji – życiu zgodnym z dekalogiem. Chrześcijaństwo widzi w Bogu nie tylko Stwórcę, lecz także najwyższe Dobro i Miłość wcieloną w osobie Chrystusa. Dlatego naczelną dyrektywą życia człowieka są przykazania miłości Boga i człowieka, potwierdzone w ewangelicznym nauczaniu Jezusa. Siłą napędową ludzkiego życia nie jest nienawiść, jak głosiły totalitarne ideologie marksizmu i hitleryzmu, lecz: życzliwość, miłość, miłosierdzie i ofiarność. Chrześcijańskie prawdy o świecie i człowieku wyznaczają krąg wartości koncentrujących się na 10 przykazaniach, które inspirują życie człowieka żyjącego wiarą. Prawdy wiary o Bogu i człowieku oraz ewangeliczny etos są istotnym elementem chrześcijańskiej tożsamości.
Darem Boga jest nasze życie, którego jako chrześcijanie nie możemy zmarnować.
ks. Stanisław Kowalczyk
