WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PODWÓJNA NIEWIEDZA
Każdego człowieka czeka spotkanie z Bogiem. Niektórzy ludzie będą nim zdziwieni, bo nie wiedzieli, że czeka ich to spotkanie. Inni, bo nie wiedzieli, że spotykali Go już o wiele wcześniej.
Relacja człowieka i Boga jest wielokrotnie ukazywana w Biblii przy pomocy obrazu owiec i pasterza. Pan mówi przez proroka Ezechiela, że sam zgromadzi swoje owce. Wiemy przecież, że wszyscy są Bożymi dziećmi. Wielu ludzi nigdy jednak nie słyszało o Chrystusie, inni popadli w niewiarę, niektórzy odeszli od Jego Kościoła. Sytuacja Bożej owczarni jest więc złożona i skomplikowana. Pan zapewnia nas jednak, że pewnego dnia wszyscy się z Nim spotkają i poznają Tego, którego kochali lub który był im obcy.
Jako katolicy wierzymy przecież, że każdy człowiek stanie z własnym życiem przed Chrystusem. Tę prawdę przypomina Koryntianom św. Paweł. Niezależnie, czy ktoś czci Jehowę, wyznaje hinduizm lub stworzył sobie religię na własne potrzeby – wszyscy ludzie zostali odkupieni Krwią Chrystusa. Jeśli więc istnieje nadzieja na szczęśliwą wieczność, to jedynie dzięki Niemu. Nikt nie pójdzie do nieba dzięki Buddzie, Mahometowi czy Zaratustrze. Tylko Jezus jest Odkupicielem i Zbawicielem człowieka.
W Jego oczach każdy czyn człowieka ma wielkie znaczenie. Stąd w Ewangelii Chrystus utożsamił się z ubogimi, głodnymi czy bezdomnymi. To nie przypadek, że dopiero chrześcijaństwo zaczęło systemowo rozwiązywać te właśnie problemy. Mamy więc wiele organizacji i struktur, które systematycznie i programowo pomagają potrzebującym. Nie zwalnia nas to jednak z obowiązku miłości. Uczeń Chrystusa nie tyle powinien wyliczać wartość swojego wsparcia dla organizacji charytatywnych, ile pytać samego siebie, czy jeszcze potrafi kochać.
ks. Marek Piedziewicz
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Czytania dzisiejszej uroczystości przedstawiają obraz Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, jako troskliwego pasterza mającego pieczę nad każdą owcą swojej trzody, a zwłaszcza nad tą, która jest słaba. Jednocześnie jest On przedstawiony jako sprawiedliwy sędzia, który wyrokuje nad ludzkimi uczynkami – czy była w nich miłość, współczucie, solidarność z ubogimi i odrzuconymi. Taki jest nasz Król.
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 34, 11-12. 15-17)
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Tak mówi Pan Bóg: «Oto ja sam będę szukał moich owiec i będę sprawował nad nimi pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne.
Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisku» – mówi Pan Bóg. «Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie».
Do was zaś, owce moje, tak mówi Pan Bóg: «Oto ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 23, 1-6)
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Pan jest moim pasterzem, *
niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć *
na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *
przez wzgląd na swoją chwałę.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
kielich mój pełny po brzegi.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26. 28)
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez Człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba bowiem, ażeby królował, «aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy». Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 11, 9c. 10a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie.
Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 25, 31-46)
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata!
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”.
A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”.
Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?”.
Wtedy odpowie im: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”.
I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Przypowieści Jezusa
Przypowieść o dziesięciu pannach ukazuje, że mądrość polega na rozumieniu eschatologicznej perspektywy nauczania Jezusa oraz na życiu zgodnym z eschatologicznym oczekiwaniem ostatecznego nadejścia Boga. Mądrość i gotowość stanowi synonim.
Stanowi ilustrację przyjmowania królestwa przez jednych, odrzucenia przez drugich. (…) Wobec Chrystusowego wezwania jedni zachowują stanowisko pełne gotowości, inni lekceważą ofiarowaną im szansę.
ks. Antoni Paciorek,
Przypowieści Jezusa. Wprowadzenie i objaśnienie,
Edycja Świętego Pawła 2013.
www.edycja.pl/produkty/biblia-i-biblistyka/wokol-biblii/przypowiesci-jezusa-wprowadzenie-i-objasnienie
Prezentowana pozycja jest kompleksowym ukazaniem problematyki przypowieści Jezusa. Podejmuje temat od strony literackiej, historycznej, egzegetycznej i teologiczno-pastoralnej.
