WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
CZYŃCIE UCZNIAMI
Bóg spośród wszystkich narodów na świecie wybiera tylko jeden, by cały świat się dowiedział, który z wszystkich czczonych na świecie bogów jest tym prawdziwym. Ojciec, Syn i Duch przenikają dzisiaj swój Kościół, by wszystkie narody tego Boga poznały i pokochały.
Na styku znanych wówczas kontynentów: Azji, Afryki i Europy, Bóg wybiera malutki naród, który ma zaświadczyć o Nim wobec potężnych Egipcjan, Persów, Babilończyków, Greków i Rzymian. Żydzi jednak, świadomi swego wybraństwa, zachowali Objawienie dla siebie, traktując z pogardą wszystkich pozostałych i nazywając ich poganami. A w dodatku uchylali się od wypełniania Przymierza i zachowania przykazań. Jezus burzy tę barierę Starego Przymierza, by wszyscy poznali Jego Ewangelię, czyniąc Kościół nowym ludem, przenikającym wszystkie narody. Nakaz misyjny jest zatem najważniejszym zadaniem Kościoła. A uczynić uczniami to o wiele więcej niż tylko nauczać!Od dwóch tysięcy lat wpadamy nieustannie w tę samą pułapkę wywyższania naszego wybraństwa i lekceważenia nakazów ewangelicznych. A przecież „wiara umacnia się tylko wtedy, gdy jest przekazywana” (kard. Ratzinger). Wspólnota, która zajmuje się tylko sobą, dalej tkwi w Starym Testamencie i nie odkryła jeszcze siły płynącej z czynienia uczniami wszystkich narodów. Czy fakt, że tylko jedna trzecia współczesnych ludzi należy do Chrystusa, napawa nas dumą, czy wstydem? Czy nie zatrzymujemy się w połowie drogi? A przecież najlepszym sposobem na rozwiązanie własnych problemów jest rozwiązywanie problemów innych ludzi, zwłaszcza tych, którzy Boga w Trójcy Jedynego jeszcze nie poznali i nie pokochali.
ks. Arnold Nowak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY – UROCZYSTOŚĆ, ROK B
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 4, 32-34. 39-40)
Bóg jest jeden
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz tak powiedział do ludu: «Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bóg stworzył człowieka na ziemi, zapytaj od jednego krańca niebios do drugiego, czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił twój Pan Bóg w Egipcie na twoich oczach?
Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić, by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, twój Bóg».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33 (32), 4-5. 6 i 9. 18-19. 20 i 22)
Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.
Słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.
Przez słowo Pana powstały niebiosa, *
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.
Bo przemówił i wszystko się stało, *
sam rozkazał i zaczęło istnieć.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.
Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *
według nadziei, którą pokładamy w Tobie.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 14-17)
Otrzymaliśmy ducha przybrania za synów
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!». Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy to po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ap 1, 8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był,i który przychodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 28, 16-20)
Chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy Jednak wątpili.
Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem.
A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Jak żyć owocami Ducha Świętego
Chrześcijaństwo jest religią radości, gdyż pozwala swoim wyznawcom uczestniczyć w radości pochodzącej od Trójcy Przenajświętszej. Bóg Ojciec, Bóg Syn i Duch Święty przeżywają w jedności doskonałą i pełną radość dzięki wzajemnej miłości. „W Bogu wszystko jest radością, bo wszystko jest darem” – uczył św. Paweł VI.
Pełna radość, która istnieje w Bogu, wynika z daru, jakim obdarzają się wzajemnie Boskie Osoby. A tam, gdzie jest wzajemne obdarowywanie się i bycie darem dla innych, mieszka też miłość. Bóg jest darem. Wewnętrzne życie Boga jako Trójcy Osób jest ciągłym obdarowywaniem się. Ojciec sprawia radość Synowi, oddając się Mu całkowicie. Są oni radością dla siebie nawzajem. A „eksplozją” tej radości między Ojcem a Synem jest Duch Święty. Również gdy człowiek przeżywa swoje życie jako dar, będzie ono radosne i szczęśliwe.Duch Święty, który został dany Kościołowi, jest samą radością w łonie Trójcy Przenajświętszej. On został posłany na ziemię jako Pocieszyciel. Przynosi ludzkim sercom radość, gdyż jest samą radością. Otrzymaliśmy Go w pełni w sakramencie chrztu i bierzmowania. Od tej pory towarzyszy nam ciągle z łaską radości. Jako dzieci Ojca jesteśmy dziećmi radości. Radość jest wpisana w nas. Powinniśmy zawsze pamiętać o pierwotnym źródle tej radości: sakramencie chrztu i bierzmowania, aby – jak zachęca prorok Izajasz – z weselem czerpać wodę ze zdrojów zbawienia. Listy św. Pawła uczą, że radość jest owocem Ducha Świętego. Jest to jeden ze skutków życia duchowego i modlitwy. Pan Jezus modlił się w Wieczerniku za swoich uczniów, aby wypełniła ich Jego radość (por. J 17, 13). Ta radość dominuje w opisach życia pierwszych gmin chrześcijańskich. Jest to radość ze zmartwychwstania Chrystusa oraz z obecności Ducha Świętego potwierdzonej licznymi znakami i cudami. Został On dany Kościołowi i poszczególnym uczniom Chrystusa jako Pocieszyciel. (…) Źródłem nadprzyrodzonym radości w życiu chrześcijańskim jest Bóg i otwarcie się na działanie Ducha Świętego. Takie źródło stanowi także przyjaźń z Jezusem Chrystusem. On promieniował radością i pokojem z powodu niewysłowionej miłości, którą był obdarzony przez Ojca. Prawdziwa i głęboka radość polega na świadomości, że jesteśmy ukochani, tak jak Jezus był umiłowany przez Ojca. Nasze chrześcijańskie powołanie polega na tym, aby żyć w przyjaźni z Chrystusem, czyli żyć radością samego Boga.
Jak żyć owocami Ducha Świętego
Miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, życzliwość, wierność, łagodność, opanowanie. Czym są owoce Ducha Świętego? Są to wszystkie doskonałości, które kształtuje w nas ten Święty Ekspert i tylko przez współpracę z Nim możemy je osiągnąć i doskonalić. Ksiądz Gaweł w swojej książce „Jak żyć owocami Ducha Świętego” zaprasza nas na intensywne lekcje u Ducha Świętego, przynoszące nadspodziewane efekty w życiu na co dzień i od święta. Rozważania Autora stanowią również doskonałą pomoc dla młodzieży przygotowującej się do przyjęcia sakramentu bierzmowania.
