NR 3 / 2022 – UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO. Światowy Dzień Misyjny Dzieci

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Objawienie Pańskie jest zatrzymaniem nad tajemnicą Wcielenia. Potrzeba szczególnego daru łaski, aby przyjąć i zaufać Bogu, który narodził się z Maryi Dziewicy i stał się Człowiekiem. Uniżenie Boga, który przybiera postać bezbronnego Dziecięcia jest wyrazem wielkiej miłości do człowieka. Bóg, który się uniża, prosi nas jednocześnie o pokorę w przyjęciu znaku Bożej miłości – Nowonarodzonego Jezusa. Trzeba tylko ten znak właściwie odczytać, by móc adorować Boga, który do nas przychodzi w bezbronnym dziecku.

BĄDŹ GWIAZDĄ

Zanim mędrcy odnaleźli Jezusa pokonali wiele przeszkód. Zostawili domy i własne zabezpieczenia. Wyruszyli w drogę. Pokonali wiele kilometrów. Ponieśli wiele trudów. Zawierzyli znakom. Pozwolili się prowadzić. Wszystko zaczęło się od pierwszego kroku. I od gwiazdy…

Dzisiejsza uroczystość przywołuje nam przed oczy mędrców, którzy najpierw sami pozwolili się zewangelizować, a później Dobrą Nowinę o Nowonarodzonym Mesjaszu zanieśli do wielu narodów. Gdyby mędrcy nie odczytali znaków czasu, nie zaufali prowadzącej ich gwieździe, zmęczyli się podróżą lub uznali, że „to nie ma sensu”, wieść o Jezusie pozostałaby w granicach Betlejem. Mędrcy, pierwsi misjonarze, pierwsi głoszący Dobrą Nowinę. Cały czas byli w ruchu. Wyruszyli… Szli… Szukali… Znaleźli… Oddali pokłon… Powadziła ich gwiazda. Zadaniem Kościoła, to znaczy każdej osoby ochrzczonej, wierzącej w Chrystusa i żyjącej w zgodzie z nauczaniem papieża i Kościoła jest ukazywanie Chrystusa tym, którzy Go nie poznali lub zagubili. Jednym ze sposobów realizacji powszechnego powołania misyjnego jest bycie świadkiem Jezusa. Każdy ochrzczony powinien mieć tę świadomość, że jego współpraca jest konieczna do tego, by „uwielbiły Pana wszystkie ludy ziemi”. By każdy, z najdalszych krańców ziemi i najbardziej zaniedbanych peryferii miast, znalazł Jezusa i oddał Mu pokłon. Bądź gwiazdą dla innych. Prowadź do Jezusa. Bierz przykład z dzieci z Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci, które od 179 lat biorą udział w misyjnym dziele Kościoła na wszystkich kontynentach, a dzisiaj obchodzą Światowy Dzień Misyjny Dzieci.

Papieskie Dzieła Misyjne


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 60, 1-6)

Chwała Boga rozbłysła nad Jerozolimą

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

Powstań! Świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą.
I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. Rzuć okiem dokoła i zobacz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione są twe córki.
Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów – dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą z Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72, 1b-2. 7-8. 10-11. 12-13)

Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.

Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.

Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.

Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.

Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.

Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.

Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.

Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.

DRUGIE CZYTANIE (Ef 3, 2-3a. 5-6)

Poganie są uczestnikami zbawienia

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia: Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 2, 2b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie
i przybyliśmy oddać pokłon Panu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 2, 1-12)

Pokłon mędrców ze Wschodu

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.

Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».
Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».
Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.
A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon.
A otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


MISYJNY DZIEŃ DZIECI

4 grudnia 1950 roku papież Pius XII ustanowił Światowy Misyjny Dzień Dzieci. Dzień ten jest również świętem patronalnym Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci.

Już Jan Paweł II powiedział, że „Kościół powierza w sposób szczególny zadanie ewangelizacji dzieciom. Taki ma sens Światowy Dzień Misyjny Dzieci, który zobowiązuje «dziecięcych misjonarzy» do niesienia światła solidarności szczególnie tam, gdzie wyjątkowo gęste są ciemności ubóstwa, cierpienia i wojny”.
Tego dnia, dzieci szczególnie modlą się za rówieśników w innych częściach świata. Przygotowują liturgię Mszy św., podczas której na znak solidarności ze wszystkimi dziećmi świata ubierają się w stroje symbolizujące 5 kontynentów. W ten szczególny dzień do Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci przyjmowani są nowi członkowie, a pozostali odnawiają swoje przyrzeczenia. Misyjny Dzień Dzieci często jest również dniem uroczystego podsumowania misyjnej kolędy.
To bardzo ważny dzień, który pozwala na nowo odkryć misyjną tożsamość wynikającą z sakramentu chrztu świętego. Dzieci odnawiają w sobie pamięć i poczucie bycia częścią jednej rodziny Kościoła. Rodziny, której zadaniem jest wspólne kroczenie za Chrystusem, adorowanie Go i głoszenie Go tym, którzy jeszcze o Nim nie słyszeli.
Papież Franciszek powiedział, że Misyjny Dzień Dzieci to „święto dzieci, które swoimi modlitwami i ofiarami pomagają najbardziej potrzebującym rówieśnikom. Stają się dzięki temu prawdziwymi misjonarzami i świadkami braterstwa i solidarności”.
Niezależnie od tego ile mamy lat, każdy z nas jest DZIECKIEM BOŻYM. Odnówmy i my dzisiaj nasze misyjne zaangażowanie przez modlitwę i ofiarę, aby Boże królestwo rozszerzało się i rosło.

Papieskie Dzieła Misyjne