NR 12 / 2022 – 1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Czas Wielkiego Postu pozwala głębiej zastanowić się nad swoim życiem. Rozpoczynając dziś ten okres, powinniśmy zapytać siebie, czego chętniej słuchamy: pokus szatana, który usiłuje sprowadzić nas na bezdroża, kłamiąc, że jest to droga lepsza, czy też słowa Bożego, które niesie prawdę, dobro i życie, choć jego spełnienie często wymaga trudu i wytężonej pracy nad sobą?

W CZASACH PRÓBY

Chrześcijanin w swoim życiu musi się mierzyć z licznymi próbami i różnego rodzaju pokusami. Nie jest w nich jednak sam, W takich chwilach blisko niego jest Chrystus.

Wielki Post jest czasem nawrócenia przez pokonywanie rozmaitych prób. Sam Jezus wyprowadzony przez Ducha Świętego na pustynię był kuszony przez diabła. Ojcowie Kościoła, komentując kuszenie Jezusa, widzą w tych trzech pokusach odzwierciedlenie wszystkich pokus świata, które odnoszą się do trzech najgłębszych ludzkich pożądliwości (1J 2, 16).
„Powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem” – usłyszał Jezus od Szatana. Nikt nie neguje tego, że nasz codzienny chleb czyli dobra materialne i praca zarobkowa, odgrywają ważną rolę w życiu człowieka. Problem zaczyna się wtedy, gdy zajmują one pierwsze miejsce w życiu człowieka, przesłaniając mu sprawy duchowe: Nie samym chlebem żyje człowiek.
„Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego” – brzmiała druga pokusa. Trzeba uznać, że w zranionej naturze człowieka ziemska władza jest dla niego niezwykle pociągająca i aby ją osiągnąć, człowiek potrafi zrobić bardzo wiele, np. dopuścić się niesprawiedliwości, przemocy, wojny. A wszystko po to, aby mieć poczucie, że jest ważniejszy niż inni. Odtrutką na tę pokusę są słowa: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon” i scena, w której Jezus przywołuje dziecko, by pokazać kto w królestwie niebieskim jest największy. Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Ostatnia pokusa dotyka boskiej natury Jezusa. Diabeł prosi o znak, który miałby ją potwierdzić. Odpowiedź Jezusa jest bardzo surowa. Nie tylko że nie uczynił żadnego spektakularnego znaku – jak uratowanie przez aniołów, lecz zakończył ten czas próby mocą słowa: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego.

o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 26, 4-10)

Wyznanie wiary ludu wybranego

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz powiedział do ludu: «Kapłan weźmie koszyk z twoich rąk i położy go przed ołtarzem Pana, Boga twego. A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Pana, Boga swego:
„Ojciec mój, tułacz Aramejczyk, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy wołaliśmy do Pana, Boga ojców naszych. Pan usłyszał nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Przyprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód.
Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie”.
Rozłożysz je przed Panem, Bogiem swoim. Oddasz pokłon Panu, Bogu swemu».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 91, 1-2. 10-11. 12-13. 14-15)

Refren: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu.

Kto się w opiekę oddał Najwyższemu *
i mieszka w cieniu Wszechmocnego,
mówi do Pana: «Ty jesteś moją ucieczką i twierdzą, *
Boże mój, któremu ufam».

Refren: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu.

Nie przystąpi do ciebie niedola, *
a cios nie dosięgnie twojego namiotu.
Bo rozkazał swoim aniołom, *
aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.

Refren: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu.

Będą cię nosili na rękach, *
abyś nie uraził stopy o kamień.
Będziesz stąpał po wężach i żmijach, *
a lwa i smoka podepczesz.

Refren: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu.

«Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, *
osłonię go, bo poznał moje imię.
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham
i będę z nim w utrapieniu, *
wyzwolę go i sławą obdarzę».

Refren: Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu.

DRUGIE CZYTANIE (Rz 10, 8-13)

Wyznanie wiary prowadzi do zbawienia

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia: Cóż mówi Pismo? «Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim». A jest to słowo wiary, którą głosimy. Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do sprawiedliwości, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wszak mówi Pismo: «Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony».
Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. «Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony».

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 4b)

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA (Łk 4, 1-13)

Jezus przebywał w Duchu Świętym na pustyni i był kuszony

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Pełen Ducha Świętego powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem».
Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”».
Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje».
Lecz Jezus mu odrzekł: «Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”».
Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”».
Lecz Jezus mu odparł: «Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”».
Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


PAPIESKIE DZIEŁO MISYJNE DZIECI

Istnieją przepiękne przykłady dzieci, które (…) aby wykupić swych rówieśników zmuszanych do pracy, wyrzekły się jakiejś zabawki lub kosztownej rozrywki… (Jan Paweł II).

Dlaczego do współpracy misyjnej zapraszamy dzieci i opowiadamy im o sytuacji ich rówieśników? Czy nie mącimy ich beztroski? Czy nie lepiej, by korzystały z przywileju „dobrego urodzenia” i wychowywały się nieświadome niesprawiedliwości w świecie?
To nie izolacja i nieświadomość chroni nasze dzieci przed złem, ale wyposażenie ich w odpowiednie narzędzia, by potrafiły mu się przeciwstawić. A to może dać im wychowanie w duchu misyjnym.
Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci wprowadza je w świat, który nie jest doskonały, ale dzięki temu strzeże przed bolesnymi rozczarowaniami. I wskazuje drogę do źródeł, z którego mogą czerpać siłę. Przez misyjne zaangażowanie – wspólne inicjatywy ogniska misyjnego – dzieci doświadczają mocy płynącej z wiary i poczucia wspólnoty. Są gotowe wprowadzać w życie pozytywne zmiany, dzielić się Chrystusem, upominać się o sprawiedliwość i pokój w świecie. Bo świat budowany na egoizmie i przemocy nie ma przyszłości, o czym przekonuje papież Franciszek w encyklice Fratelli tutti.
Wychowując dzieci do miłości i solidarności, dajemy im „lekarstwo” na współczesne choroby świata, jakimi są nierówności społeczne, przemoc, niewolnictwo czy handel ludźmi. Mali misjonarze z PDMD już teraz mogą zobaczyć w świecie owoce swojego zaangażowania – szkoły, przedszkola, ochronki i programy opieki każdego roku odmieniają życie ich rówieśników. Poznają dzieci ulicy, które dostały od misjonarzy szansę edukacji i zmiany stylu życia. Poznają też samych misjonarzy i misjonarki, dzięki którym te programy są realizowane. Przez wspólne inicjatywy, modlitwę, lekturę czasopisma „Świat Misyjny” i spotkania z misjonarzami czują się ważną częścią Rodziny-Kościoła. To sprawia, że ich serca i umysły zwracają się ku trwałym i dobrym wartościom, na których mogą opierać swoje życie.
Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci powstało prawie 180 lat temu. A od 100 lat jest „prawą ręką” papieży w niesieniu pomocy dzieciom na terenach misyjnych. Lecz jego najważniejszą rolą jest wychowanie do miłości i solidarności. Dlatego św. Jan Paweł II widział w nim nadzieję dla Kościoła i świata.

Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne

WIELKI POST

Starożytna sentencja: Człowieku, poznaj siebie, która jest też podstawą duchowości chrześcijańskiej, świetnie oddaje jeden z ważnych elementów przeżywania Wielkiego Postu. Po co pościć? Po co sobie czegoś odmawiać? Czy takie ofiary są Bogu potrzebne? Czy to coś zmieni? W poście nie chodzi o cierpiętnictwo na rzecz… nie chodzi o zadawanie sobie bólu, chodzi o znalezienie odpowiedniej miary.
By poznać słuszną miarę w używaniu dóbr tego świata, trzeba pamiętać: poznaj siebie! Poznaj swoją miarę lub niemiarę w używaniu rzeczy. Doświadczenie braku wyznacza nasze granice. Odmawiając sobie czegoś i obserwując rodzące się w nas uczucia, możemy dostrzec, do czego jesteśmy nadmiernie przywiązani, co jest dla nas ważne, jak osiągnąć umiar w używaniu dóbr i przeżywaniu przyjemności.
Przeczytaj dalej….