WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
BYCIE NATRĘTNYM POPŁACA
Chociaż Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo to jednak jest między nami mnóstwo różnic. Raczej nikt z nas nie lubi tych, którzy wciąż się narzucają, nie dają spokoju i męczą, byle tylko osiągnąć swój cel. A Pan Bóg chyba lubi!
Rozmowa Abrahama z Bogiem na temat Sodomy i Gomory jest jednym z barwniejszych fragmentów Pisma Świętego. Słuchając go, oczami wyobraźni można zobaczyć Abrahama, który choć tak niby przymilnie, pokornie i grzecznie, to jednak nie daje za wygraną, wielokrotnie pytając: „a może jednak znalazłoby się tych kilku czy kilkunastu?”.
Podobnie plastyczna jest scena z Ewangelii. Północ, zamknięte drzwi, ktoś się dobija, ktoś się budzi, toczy się dialog w ciemności nocy.
Te dwie sceny oprócz „natrętności” mają jeszcze jedną ważną cechę wspólną. Ani Abraham, ani proszący o chleb w środku nocy człowiek nie proszą dla siebie. Robią to z myślą o innych. I to się Panu Bogu podoba!
Nie ustawajmy w modlitwie. Prośmy wciąż i nieustannie. Za potrzeby świata, Kościoła, za ojczyznę, rodzinę, przyjaciół i nieprzyjaciół, za misje i misjonarzy, za nas samych, żebyśmy pozwalali się Panu Bogu przemieniać w coraz bliższych świętości. Mamy do tego prawo, bo On sam nam je dał. Dał nam Ducha przybrania za synów, pozwolił nazywać się Ojcem, dał nam łaskę wiary i przywrócił nas do pełni życia. Nie zmarnujmy tych darów, dzięki którym możemy pomóc innym. Co więcej mamy nawet gotowy „przepis na modlitwę”. Jest w dzisiejszym fragmencie Ewangelii. I niczego innego nie musimy już ani szukać, ani wymyślać.
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 18,20-32)
Abraham wstawia się za Sodomą
Czytanie z Księgi Rodzaju.
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się».
Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?»
Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich».
Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu».
Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu».
Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu».
Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu».
Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 138 (137), 1b-2a. 2b-3. 6-7d. 7e-8 (R.: por. 3a))
Refren: Pan mnie wysłuchał, kiedy Go wzywałem.
Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, *
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów, *
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.
I będę sławił Twe imię za łaskę i wierność Twoją, *
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, *
pomnożyłeś moc mojej duszy.
Zaprawdę, Pan jest wzniosły, †
patrzy łaskawie na pokornego, *
pyszałka zaś dostrzega z daleka.
Gdy chodzę wśród utrapienia, Ty podtrzymujesz me życie, *
wyciągasz swoją rękę przeciw gniewowi mych wrogów.
Wybawia mnie Twoja prawica. *
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki, *
nie porzucaj dzieła rąk swoich.
DRUGIE CZYTANIE (Kol 2,12-14)
Chrzest udziałem w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan.
Bracia:
Z Chrystusem pogrzebani jesteście w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.
I was, umarłych na skutek występków i «nieobrzezania» waszego grzesznego ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Rz Rz 8, 15bc)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: ”Abba, Ojcze”.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11,1–13)
Chrystus uczy modlitwy
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».
A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».
Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.
I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
RODZINA TO TEREN MISYJNY
Nie chodzi o to, że pokój dziecka przypomina afrykański busz. Ani o to, że „drobna wymiana zdań” brzmi jak porykiwania lwów na sawannie.
Misjonarz to osoba przez Boga wybrana i posłana, żeby o Chrystusie nauczać i świadczyć. Misjonarz uczy znaku krzyża i słów modlitwy, tłumaczy, które zachowanie jest dobre, a które złe i dlaczego, itp.
Rodzic to osoba przez Boga wybrana, której Bóg powierzył dar nowego życia. Osoba posłana, żeby uczyć i pokazywać, co to znaczy być dobrym człowiekiem i chrześcijaninem. Rodzic dotąd prowadzi małą rączkę, aż tej uda się zrobić znak krzyża. Rodzic dotąd powtarza „Ojcze nasz”, aż nie usłyszy wtórującego mu głosu dziecka. Rodzic tłumaczy, dlaczego nie można kopać braciszka i że pieskowi nie można odkręcić ogonka.
Podobieństwo powyższych opisów w pełni zamierzone. I to nie przez autora tego tekstu, a przez Autora tego świata. Rodzice są misjonarzami, a rodzina to teren misyjny – teren przekazywania wiary i głoszenia Ewangelii.
Rodzice – misjonarze! Do dzieła! Wychowujcie kolejne pokolenia świętych!
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne
Droga, Prawda i Życie. Ewangelia 2023.
Słowo na każdy dzień jest propozycją dla osób, które Słowo Boże pragną uczynić swoim codziennym pokarmem duchowym, tęsknią za żywą i mocną relacją z Jezusem, odczuwają, że ich modlitwa stała się powierzchownym rytuałem bez głębi i ducha. Każdy kto chce, aby Ewangelia stała się jego codzienną modlitwą, karmiła umysł, serce i wolę, znajdzie w tej propozycji wydawniczej doskonałe narzędzie i pomoc.
Pozycja książkowa zawiera pełny tekst Ewangelii na każdy dzień roku, odnośniki do czytań biblijnych, informacje o świętach i uroczystościach kościelnych. Każdy fragment Ewangelii opatrzony został krótkim rozważaniem, które wprowadza w refleksję nad przeczytanym Słowem i pomaga je odnieść do własnego życia. Autorem rozważań do Ewangelii 2023 jest paulista – ks. Cyprian Kostrzewa, redaktor w Edycji Świętego Pawła, misjonarz pracujący na Ukrainie.
Na końcu umieszczony został dodatek zawierający najpopularniejsze modlitwy. Oprócz nich znajdują się tu wybrane litanie, modlitwa różańcowa, nabożeństwo Drogi krzyżowej, tekst Gorzkich żali oraz Komplety – modlitwy brewiarzowej na zakończenie dnia.
