WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
„SZUKAJCIE TEGO, CO W GÓRZE”
Ludzkie zdolności myślenia, planowania i troski o przyszłość są ogromne. Lubimy programować, decydować, układać rzeczywistość i za siebie, i za innych, a nawet za Pana Boga. To, co ziemskie, dotykalne i materialne uważamy za swoją własność do tego stopnia, że zasłania nam to Boga samego.
Bohater z dzisiejszego fragmentu Ewangelii, który odzywa się do Jezusa, nie wchodzi z Nim w dialog, tylko mówi Mu, co ma powiedzieć, jak zareagować. Człowiekowi wydaje się, że może nakazać Bogu, co ma robić. To wielkie nieporozumienie, które często jest przyczyną cierpienia. Tylko Bóg zna całość historii, wydarzeń, rzeczywistości. Tylko Bóg zna w pełni serce człowieka. Tylko On chce dla nas zawsze i jedynie dobra. I to dobro mogłoby się dokonywać, gdybyśmy Bogu pozwolili działać. Tymczasem słaby, grzeszny, niedoskonały człowiek chce decydować sam. Chce przejąć dowodzenie. Planuje, co zrobi z tym, czego czasem nawet jeszcze nie ma, zapominając, że wszystko, ale to absolutnie wszystko jest Bożym darem.
„Cóż bowiem ma człowiek z wszelkiego swego trudu i pracy?”, pyta Kohelet, uważając, że cały wysiłek i praca człowieka to jedynie marność i trud. Rzeczywiście tak jest, jeśli to praca tylko człowieka. Jeżeli brakuje spojrzenia w górę, do którego zachęca nas św. Paweł w drugim czytaniu, spojrzenia na Boga i Jego łaski, zauważenia w naszym życiu tego, co duchowe.
Jutro jest Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego. Tak wielu ludzi oddało życie nie za to, co materialne, ale za wiarę, za ojczyznę, za kulturę, za polski język, za to, co polskie. Strzegli tych najważniejszych skarbów, by przekazać je przyszłym pokoleniom.
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Koh 1,2;2,21-23)
Cóż ma człowiek z wszelkiego trudu swego?
Czytanie z Księgi Koheleta.
Marność nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami – wszystko jest marnością.
Jest nieraz człowiek, który w swej pracy odznacza się mądrością, wiedzą i dzielnością, a udział swój musi on oddać człowiekowi, który nie włożył w nią trudu. To także jest marność i wielkie zło. Cóż bowiem ma człowiek z wszelkiego swego trudu i z pracy ducha swego, którą mozoli się pod słońcem? Bo wszystkie dni jego są cierpieniem, a zajęcia jego utrapieniem. Nawet w nocy serce jego nie zazna spokoju. To także jest marność.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 95,1-2.6-7ab.7c-9)
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką
Obracasz w proch człowieka *
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach †
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.
Porywasz ich, stają się niby sen poranny, *
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca, *
wieczorem więdnie i usycha.
Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich!
Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj!
DRUGIE CZYTANIE (Kol 3,1-5.9-11)
Szukajcie tego, co w górze, zadajcie śmierć temu, co jest przyziemne
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan.
Bracia: Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
Zadajcie więc śmierć temu, co przyziemne w członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem.
Nie okłamujcie się nawzajem, bo zwlekliście z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekliście nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu Boga, na obraz Tego, który go stworzył. A tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich jest Chrystus.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5,3)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 12,13-21)
Gromadzić skarby przed Bogiem
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem».
Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»
Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».
I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?”
Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».
Oto słowo Pańskie.
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
„ŻEBY DZIECI NIE UMIERAŁY BEZ CHRZTU”
Najczęściej, kiedy słyszymy o misjach i misjonarzach, o pomocy dla nich, myśl natychmiast biegnie do potrzeb materialnych. Obrazki dzieci z krajów misyjnych kojarzą się z „biednymi głodnymi Murzynkami w zniszczonych ubrankach”. Zapominamy, że choć pomoc finansowa jest ważna, to ważniejsza jest sfera duszy, sakramentów, poznania Boga. Doskonale rozumiał to Karol August Maria Józef de Forbin-Janson.
Urodzony pod koniec XVIII wieku w Paryżu, już jako mały chłopiec doświadczył prześladowań i wygnania. Jego wysoko postawiona rodzina (ojciec był generałem, matka pochodziła z rodziny książęcej) musiała uciekać z Francji po wybuchu rewolucji francuskiej. Otrzymał doskonałe wykształcenie, nawet sam Napoleon zaprosił młodego Karola do współpracy, a jednak ten odmówił i wybrał naukę w seminarium. Po święceniach kapłańskich nie zgodził się na żadne zaszczytne stanowiska kościelne. Pracował wśród najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących, zajmując się zwyczajnym, codziennym duszpasterstwem.
Bardzo chciał wyjechać na misje, jednak nie otrzymał pozwolenia swoich kościelnych przełożonych. Zamiast tego nakazali mu przyjąć święcenia biskupie, choć ks. Karol wolał swoją prostą pracę zwyczajnego, parafialnego kapłana. Przez półtora roku dane mu było nieco zakosztować misyjnej posługi podczas pobytu w Kanadzie wśród Indian.
Otrzymywał od misjonarzy wiele listów. Szczególnie w listach z Chin ukazywał się obraz tragicznej sytuacji dzieci umierających na ulicach. Bp Karol niezmiernie się tym przejął. Najbardziej tym, że te dzieci umierały bez chrztu! Pomyślał wtedy, jak by to było pięknie, gdyby to dzieci pomagały dzieciom. Do pomocy w ratowaniu dzieci „tam daleko” zaprosił „dzieci tu blisko”, czyli swoich rodaków. Poprosił o codzienną modlitwę jednym „Zdrowaś Maryjo” w intencji misji oraz o kilka groszy tygodniowo, by zapewnić dzieciom w Chinach opiekę, jedzenie i ubranie. Sam poświęcił w tym celu cały swój rodzinny majątek. I tak powstało Stowarzyszenie Świętego Dziecięctwa Pana Jezusa. Dzisiaj znane na całym świecie jako Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci. Ogromna dziecięca sieć pomocy duchowej i materialnej dla misji i misjonarzy. Doceniona przez papieża, który uczynił ją sobie bezpośrednio podległą. A początkiem tego wszystko była troska jednego francuskiego kapłana o to, żeby dzieci nie umierały bez łaski chrztu świętego. W ostatnich chwilach życia Karol de Forbin-Janson polecił dzieło Opatrzności Bożej. Zmarł 11 lipca 1844 r. w Marsylii.
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne
Droga, Prawda i Życie. Ewangelia 2023.
Słowo na każdy dzień jest propozycją dla osób, które Słowo Boże pragną uczynić swoim codziennym pokarmem duchowym, tęsknią za żywą i mocną relacją z Jezusem, odczuwają, że ich modlitwa stała się powierzchownym rytuałem bez głębi i ducha. Każdy kto chce, aby Ewangelia stała się jego codzienną modlitwą, karmiła umysł, serce i wolę, znajdzie w tej propozycji wydawniczej doskonałe narzędzie i pomoc.
Pozycja książkowa zawiera pełny tekst Ewangelii na każdy dzień roku, odnośniki do czytań biblijnych, informacje o świętach i uroczystościach kościelnych. Każdy fragment Ewangelii opatrzony został krótkim rozważaniem, które wprowadza w refleksję nad przeczytanym Słowem i pomaga je odnieść do własnego życia. Autorem rozważań do Ewangelii 2023 jest paulista – ks. Cyprian Kostrzewa, redaktor w Edycji Świętego Pawła, misjonarz pracujący na Ukrainie.
Na końcu umieszczony został dodatek zawierający najpopularniejsze modlitwy. Oprócz nich znajdują się tu wybrane litanie, modlitwa różańcowa, nabożeństwo Drogi krzyżowej, tekst Gorzkich żali oraz Komplety – modlitwy brewiarzowej na zakończenie dnia.