NR 42 / 2022 – 19 NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


GOTOWOŚĆ KOTA

Kiedy kot poluje, potrafi długimi godzinami czaić się bez ruchu. Wydaje się, że po prostu leży i odpoczywa. Jednak w każdym skrawku sierści, w błysku chwilami otwieranych oczu, w poruszeniach uszu widać nieustanną czujność i gotowość. Kot nie śpi. Nie spuszcza z oczu swojego celu. Czuwa.

Moglibyśmy wiele nauczyć się od kota. Kiedy czujemy się dobrze, „u siebie”, kiedy wydaje nam się, że mamy wszystko pod kontrolą, przestajemy czuwać. Przyjmujemy, z mniejszym lub większym przekonaniem, prawdy o przyjściu Boga na ziemię w osobie Jezusa Chrystusa ponad dwa tysiące lat temu, o Jego męce i zmartwychwstaniu dla naszego zbawienia. I tu kończy się nasza pamięć o Bożych obietnicach. A to nie koniec. Mówimy w każdej Mszy św. „Oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. Tylko czy naprawdę oczekujemy na ponowne przyjście Jezusa?
Kiedy czeka się na gości, sprząta się dom, szykuje dobre jedzenie. Kiedy czeka się na pociąg, wypatruje się go z daleka, sprawdza się godzinę na zegarku, przestępuje z nogi na nogę. Oczekując na ważną wiadomość, patrzy się na telefon lub do skrzynki pocztowej co kilka minut. A czy tak czekamy na powrót Chrystusa? Czy z taką niecierpliwością i tęsknotą czekamy na Jego przyjście w codziennej lub niedzielnej Mszy Świętej?
Można narzekać, że „nic mi modlitwa nie daje”, „nic we mnie Msza Święta nie zmienia”, „po co mam się starać być dobrym, jak to mi w niczym nie pomaga?”. I pewnie tak jest, kiedy nie czeka się na spotkanie z Jezusem, tylko wypełnia obowiązek lub tradycję. A Pan Bóg nagradza tych, którzy Go wyczekują, wyglądają, całymi sobą tęsknią za spotkaniem z Nim.
Czuwajmy, czekajmy, bądźmy niecierpliwi na spotkanie z Panem. I w paruzji, której czasu nie znamy, i w dzisiejszej Mszy Świętej, której godzinę rozpoczęcia znamy doskonale. Pan obiecał, że przyjdzie i przychodzi. Już od teraz, od dzisiaj, w tak wielu wydarzeniach dnia.

s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 18,6-9)

Izraelici oczekują wyzwolenia

Czytanie z Księgi Mądrości.

Noc wyzwolenia oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc dobrze, jakim przysięgom zawierzyli. I lud Twój wyczekiwał ocalenia sprawiedliwych, a zatraty wrogów. Czym bowiem pokarałeś przeciwników, tym wsławiłeś nas, powołanych.
Pobożni potomkowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, że jednakowo te same dobra i niebezpieczeństwa podejmą święci, i już zaczęli śpiewać hymny przodków.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33,1 i 12.18-19.20 i 22)

Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.

Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *
według nadziei pokładanej w Tobie.

DRUGIE CZYTANIE DŁUŻSZE (Hbr 11,1-2.8-19)

Wielkość wiary

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Bracia: Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. To dzięki niej przodkowie otrzymali świadectwo.
Dzięki wierze ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. Dzięki wierze przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg.
Dzięki wierze także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na wybrzeżu morza. W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i witali, uznawszy siebie za obcych i gości na tej ziemi. Ci bowiem, co tak mówią, wykazują, że szukają ojczyzny. Gdyby zaś tę wspominali, z której wyszli, znaleźliby sposobność powrotu do niej. Teraz zaś do lepszej dążą, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywanym ich Bogiem, gdyż przysposobił im miasto.
Dzięki wierze Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: «Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo». Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen jest wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, na podobieństwo śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Oto słowo Boże.

DRUGIE CZYTANIE KRÓTSZE (Hbr 11,1-2.8-12)

Wielkość wiary

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Bracia: Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. To dzięki niej przodkowie otrzymali świadectwo.
Dzięki wierze ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. Dzięki wierze przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg.
Dzięki wierze także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na wybrzeżu morza.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 24,42a.14)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA DŁUŻSZA (Łk 12,32-48)

Gotowość na przyjście Pana

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo.
Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę. Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.
Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.
A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»
Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.
Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».

Oto słowo Pańskie.


EWANGELIA KRÓTSZA (Łk 12,35-40)

Gotowość na przyjście Pana

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.
A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Matka tysięcy synów

Zdarza się, że matka modli się o powołanie kapłańskie dla swojego syna. Pragnie mieć „syna księdza”. Piękna postawa i szczytny cel modlitwy, o ile to pragnienie motywowane jest szczerą troską o wspólnotę Kościoła. I zdarza się również, że – jak mówimy – to powołanie wymodli. Czasami nawet nie jeden, a kilku synów podejmuje drogę życia kapłańskiego lub zakonnego. Znamy też kobietę, którą możemy nazwać matką nie jednego czy dwóch księży, ale setek tysięcy.

Joanna Bigard, bo o niej mowa, urodziła się w 1859 roku w arystokratycznej rodzinie francuskiej. Otrzymała staranne wykształcenie i wychowanie. Po śmierci ojca i brata zamieszkała z matką. Obie kobiety były zaangażowane w pomoc misjom i misjonarzom. Sprzedały nawet większość swojego majątku, by pomóc w budowie kościoła w Kyoto, w Japonii. Wspierały wielu misjonarzy.
Pewnego dnia dotarła do nich prośba od wikariusza apostolskiego z Nagasaki w Japonii. Biskup pisał o trudnościach związanych z brakiem kapłanów. Nie mógł jednak przyjmować do seminarium wszystkich chętnych, bo brakowało środków finansowych na ich wyżywienie i utrzymanie. Wtedy Joanna zrozumiała, że to jest jej życiowe powołanie. Do tej pory pomagała kilku konkretnym misjom i misjonarzom, a teraz ma pomagać całemu Kościołowi, zapewniając mu kapłanów. Zdała sobie sprawę, że na misjach o jedzenie i pomoc lekarską dla ich rodzimych mieszkańców mogą się troszczyć również osoby świeckie. Jednak w sprawowaniu sakramentów nikt nie może zastąpić kapłanów. To oni są niezbędni do budowania wspólnoty Kościoła.
Dzięki wytężonej pracy Joanny, jej opowiadania innym o potrzebie kapłanów, jej kwest i zbiórek, udało się wybudować niejedno misyjne seminarium i zapewnić wykształcenie wielu kapłanom. Dzieło swoje i wszystkich dobroczyńców Joanna nazwała Dziełem Świętego Piotra Apostoła. 100 lat temu, w 1922 roku, uznane zostało za PAPIESKIE. Joanna Bigard zmarła 12 lat później. Dzisiaj to, co rozpoczęła ponad wiek temu ta francuska kobieta, kwitnie na całym świecie. Wspiera kleryków, nowicjuszy, nowicjuszki, formatorów i wychowawców. Tym samym dba o to, by nawet w najdalszych zakątkach świata każdy miał dostęp do sakramentów świętych.

s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne

Droga, Prawda i Życie. Ewangelia 2023.

Słowo na każdy dzień jest propozycją dla osób, które Słowo Boże pragną uczynić swoim codziennym pokarmem duchowym, tęsknią za żywą i mocną relacją z Jezusem, odczuwają, że ich modlitwa stała się powierzchownym rytuałem bez głębi i ducha. Każdy kto chce, aby Ewangelia stała się jego codzienną modlitwą, karmiła umysł, serce i wolę, znajdzie w tej propozycji wydawniczej doskonałe narzędzie i pomoc.

Pozycja książkowa zawiera pełny tekst Ewangelii na każdy dzień roku, odnośniki do czytań biblijnych, informacje o świętach i uroczystościach kościelnych. Każdy fragment Ewangelii opatrzony został krótkim rozważaniem, które wprowadza w refleksję nad przeczytanym Słowem i pomaga je odnieść do własnego życia. Autorem rozważań do Ewangelii 2023 jest paulista – ks. Cyprian Kostrzewa, redaktor w Edycji Świętego Pawła, misjonarz pracujący na Ukrainie.

Na końcu umieszczony został dodatek zawierający najpopularniejsze modlitwy. Oprócz nich znajdują się tu wybrane litanie, modlitwa różańcowa, nabożeństwo Drogi krzyżowej, tekst Gorzkich żali oraz Komplety – modlitwy brewiarzowej na zakończenie dnia.