NR 43 / 2022 – 20 NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


We wspaniałym Hymnie o miłości z Pierwszego Listu do Koryntian czytamy, iż miłość „wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma” (1 Kor 13, 7). Oczywiście, świętemu Pawłowi chodzi o miłość, która jest darem Bożym. O nią prosimy w dzisiejszej kolekcie, abyśmy z Bożą pomocą mogli przezwyciężyć wszystkie życiowe próby, o których wspominają dzisiejsze czytania.

JEZUS NIE UKRYWA PRAWDY

W Ewangelii nie ma złudnych obietnic. Jezus nie ukrywał prawdy, żeby przyciągnąć do siebie ludzi lub uniknąć odrzucenia. Jasno i wyraźnie przedstawiał zasady bycia Jego uczniem.

Słowa z dzisiejszego fragmentu Ewangelii mogą wydawać się dziwne. Jak to, Jezus, Książę Pokoju, mówi, że przyszedł na świat przynieść rozłam? Jednak to nie On będzie sprawcą podziałów, a odrzucenie Jego nauki. Jezus ostrzega, że ten, kto na serio potraktuje bycie Jego uczniem, nie będzie przez wszystkich dobrze przyjęty. Może zostać odrzucony nawet przez najbliższych.
Ogień Ducha, wiary, prawdy i nauczania Ewangelii, który Jezus chce rozpalić na ziemi, jest gorący. Oczyszcza z całą mocą żaru płomieni. Nie każdy chce być oczyszczony. Pozostawanie we własnych przekonaniach jest łatwiejsze i mniej boli. Jednak im więcej w złocie dodatków innych metali, tym bardziej traci ono na wartości. Uzyskanie kruszcu najcenniejszego wiąże się z wytapianiem w ogniu.
Przez chrzest święty otrzymaliśmy Bożego Ducha. Włączeni do Kościoła mamy wszelkie potrzebne pomoce do tego, aby zanurzać serca w Bożej mocy sakramentów i modlitwy. Tylko że Duch jest jak ogień. Nie pozostawia obojętnym. Ogarnia, wypala, oczyszcza. Tym samym droga nie jest łatwa. Jest jednak możliwa, bo przewodzi nam Chrystus Jezus, który sam przeszedł przez ogień męki i śmierci. Uczy nas, żeby nie załamywać się i nie ustawać w wyznawaniu wiary, nawet gdy przyznawanie się do niej jest powodem szykan czy niezgody z najbliższymi. On jest i prowadzi. Nam pozostaje słuchać Go i iść za Nim.

s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Jr 38,4-6.8-10)

Bóg czuwa nad Jeremiaszem

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza.

W czasie oblężenia Jerozolimy przywódcy, którzy trzymali Jeremiasza w więzieniu, powiedzieli do króla: «Niech umrze ten człowiek, bo naprawdę obezwładnia on ręce żołnierzy, którzy pozostali w tym mieście, i ręce całego ludu, gdy mówi do nich podobne słowa. Człowiek ten nie szuka przecież pomyślności dla tego ludu, lecz nieszczęścia».
Król Sedecjasz odrzekł: «Oto jest w waszych rękach!» Nie mógł bowiem król nic uczynić przeciw nim. Wzięli więc Jeremiasza i wtrącili go, spuszczając na linach, do cysterny Malkiasza, syna królewskiego, która się znajdowała na dziedzińcu wartowni. W cysternie zaś nie było wody, lecz błoto; zanurzył się więc Jeremiasz w błocie.
Ebedmelek wyszedł z domu królewskiego i rzekł do króla: «Panie mój, królu! Źle zrobili ci ludzie, tak postępując z prorokiem Jeremiaszem i wrzucając go do cysterny. Przecież umrze z głodu w tym miejscu, zwłaszcza że nie ma już chleba w mieście».
Rozkazał król Kuszycie Ebedmelekowi: «Weź sobie stąd trzech ludzi i wyciągnij proroka Jeremiasza z cysterny, zanim umrze».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 40,2-3.4.18)

Refren: Panie, mój Boże, pośpiesz mi z pomocą.

Z nadzieją czekałem na Pana, +
a On się pochylił nade mną *
i wysłuchał mego wołania.
Wydobył mnie z dołu zagłady, z błotnego grzęzawiska, +
stopy moje postawił na skale *
i umocnił moje kroki.

Włożył mi w usta pieśń nową, *
śpiew dla naszego Boga.
Wielu to ujrzy i przejmie ich trwoga, *
i zaufają Panu.

Ja zaś jestem ubogi i nędzny, *
ale Pan troszczy się o mnie.
Tyś moim wspomożycielem i wybawcą, *
Boże mój, nie zwlekaj.

DRUGIE CZYTANIE (Hbr 12,1-4)

Wytrwanie w wierze

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Bracia:
Mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, zrzuciwszy wszelki ciężar, a przede wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy na tronie Boga.
Zważcie więc na Tego, który ze strony grzeszników tak wielką wycierpiał wrogość wobec siebie, abyście nie ustawali, załamani na duchu. Jeszcze nie opieraliście się aż do krwi, walcząc przeciw grzechowi.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu.
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 12,49-53)

Wymagania służby Bożej

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie.
Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej».

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


CZŁOWIEK CZYNU, KTÓRY WYSZEDŁ Z CIEMNOŚCI

Młody i gorliwy ksiądz, którego marzeniem była praca misyjna, który miał mnóstwo pomysłów i tak wiele energii, że mógłby przysłowiowe „góry przenosić”, nagle w wieku 35 lat został zatrzymany przez chorobę i wydawało się, że to koniec jego kapłańskiej posługi.

Co więcej, młody Paweł Manna – bo o nim mowa – wyniszczony gruźlicą i tropikalnym klimatem Birmy, cierpiący bardzo, że po 12 latach musiał opuścić swoje ukochane misje, jedną z pierwszych rzeczy, które usłyszał po powrocie od swoich współbraci, było zdanie, że „do niczego się nie nadaje, skoro nawet na misjach nie dał sobie rady”. Nic dziwnego, że o. Paweł wpadł w ciemną noc duchową i depresję. W kwiecie wieku, pełen pomysłów i misyjnych pragnień został przekreślony przez innych, nie mógł znaleźć swojego miejsca, nie wiedział, co ma robić.
Gdy poczuł się trochę lepiej, powierzono mu prowadzenie upadającego czasopisma „Misje Katolickie”. Przełożeni uznali, że periodyk i tak już upada, więc przynajmniej pro forma niech się Mannie wydaje, że czymś się zajmuje. Tu jednak zwyciężyły Boża łaska i południowowłoski temperament o. Manny. Zabrał się do pracy z całym zaangażowaniem i dość szybko nadał pismu prawdziwie misyjne oblicze. Z czasem stało się ono jednym z najpoczytniejszych pism i głównym narzędziem budzenia świadomości misyjnej chrześcijan, a szczególnie kleryków i kapłanów we Włoszech.
W tym też okresie zaczęła krystalizować się myśl misyjna o. Manny, której fundamentem była konieczność powszechnej współpracy wszystkich chrześcijan na rzecz nawrócenia całego świata. Od 1908 r. pisał książki, artykuły i broszury ukazujące potrzebę włączenia się każdego wierzącego w misyjne dzieło Kościoła. Zajął się odnową świadomości misyjnej i pracą na rzecz jedności chrześcijan. Całe to zaangażowanie o. Pawła doprowadziło do powstania 31 października 1916 r. Unii Misyjnej Duchowieństwa, znanej dzisiaj jako Papieska Unia Misyjna.
Sam o. Manna do końca życia pisał, studiował, jeździł, nauczał, wpierał, rozwijał studium raczkującej wtedy misjologii. Z ciemnej nocy ducha i depresji, z odrzucenia przez współbraci, z poważnej choroby, z którą zmagał się do końca życia, narodziło się dzieło, które obecne jest dzisiaj na całym świecie. A myśli, idee i poglądy o. Manny zadziwiają mądrością, nowatorstwem i tym, że w wielu sprawach wyprzedził nawet nauczanie Kościoła spisane w dokumentach Soboru Watykańskiego II.
Nie ma takich ciemności ducha, z których Pan nie wyprowadziłby najjaśniejszego światła, o ile Jemu zaufamy i na to pozwolimy.

s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne


Nowy przewodnik po świecie Biblii

Pismo Święte, historia, geografia i archeologia w konfrontacji ze sobą

Nowy przewodnik po świecie Biblii to nieoceniona pomoc w poszukiwaniach prawdziwego przesłania biblijnego. Autor odwołuje się do najnowszych i najbardziej aktualnych odkryć z dziedziny historii i archeologii, do wiedzy o życiu społecznym i geografii, tradycji i teologii. Dzięki atrakcyjnej i nowoczesnej formie lepiej poznamy Pismo Święte i pogłębimy bogactwo tekstów biblijnych. Na nowo odczytamy sens wydarzeń z odległej historii, których skutki dotykają każdego człowieka każdego miejsca i czasu:
• Kontekst biblijny przedstawia księgi biblijne, ich główne postacie oraz idee teologiczne.
• Kontekst historyczny umieszcza teksty biblijne na tle istotnych wydarzeń z historii starożytnego Bliskiego Wschodu.
• Studium archeologiczne ukazuje najważniejsze ślady historii biblijnej.
• Mapy, ilustracje i schematy dają lepsze wyobrażenie o historii opisywanej na stronach Pisma Świętego.
• Flesze wyjaśniają treści i pojęcia trudne do zrozumienia oraz przedstawiają ciekawostki.
• Refleksja pozwala poznać myśli wielkich autorów, którzy wypowiadali się na tematy poruszane w Piśmie Świętym.