WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
„Maryja ani nie należy tylko do przeszłości, ani też nie pozostaje samotna na niebieskich wysokościach w swym szczególnym wybraniu przez Boga. Jest i pozostaje obecna i działa w obecnej godzinie historii; jest działającą tutaj i teraz osobą”. W tym stwierdzeniu papieża Benedykta XVI znajduje się klucz do interpretacji znaczenia dzisiejszego święta, tak w świetle słowa Bożego, jak i historii Kościoła i naszej Ojczyzny.
WIĘŹ MATKI Z SYNEM
Pius XII napisał, że Jezus Chrystus zabrał swoją Matkę do nieba „ze względu na miłość do Niej” i ze względu na „głęboką więź Maryi z Synem”. To słowa z tego samego dokumentu, w którym ogłoszony został dogmat dzisiaj uroczyście wspominany: „Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po zakończeniu biegu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały”.
Uroczystość Wniebowzięcia jest dla nas dowodem na to, jak wielkimi łaskami Pan Bóg obdarza tych, którzy Mu ufają. Czy Maryi było łatwo ufać Bogu?
Mieszkała w małym miasteczku, gdzie wszyscy się znali. Zajmowała się domowymi obowiązkami. Była obiecana za żonę Józefowi. Przyszłość wydawała się poukładana. I nagle „jakiś” anioł mówi Jej, że została wybrana przez Boga, żeby począć dziecko bez udziału mężczyzny, żeby być Matką Mesjasza. Jak wytłumaczyć ciążę rodzicom, sąsiadom, narzeczonemu? Kto jej uwierzy w anioła?!
Jako młoda matka rodzi poza domem, między zwierzętami. Z maleńkim dzieckiem musi uciekać i tułać się po obcych krajach. Kiedy idzie do świątyni, starzec Symeon mówi o bólu, który przeniknie Jej serce. Jej Syn przez wiele lat nie wykazywał nadzwyczajnych mocy, a kiedy, mając 30 lat, zaczął wreszcie mówić o Bogu, to zachowywał się tak dziwnie, jakby oszalał. Na koniec jeszcze został pojmany i skazany na brutalną śmierć. Jak w tym wszystkim wierzyć, że to Zbawiciel, a to, co wydarzyło się w dniu zwiastowania, nie było wymysłem własnej wyobraźni?
A Maryja nie zwątpiła. Jej więź z Synem była tak mocna, że czuła to, czego inni nie mogli zobaczyć ani zrozumieć. Od dnia kiedy pierwszy raz powiedziała: „wielbi dusza moja Pana…”, wielbiła Go przez całe życie. Dzisiaj uczy nas uwielbienia i zażyłości z Jezusem. Obyśmy byli pojętnymi uczniami.
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab)
Wielki znak ukazał się na niebie
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie. Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia.
I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię.
I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 45, 7. 10-12. 14-15)
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
Tron Twój, Boże, trwa na wieki, *
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, *
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *
zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca.
Król pragnie twego piękna, *
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
Córa królewska wchodzi pełna chwały, *
odziana w złotogłów.
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla, *
za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26)
W Chrystusie wszyscy będą ożywieni
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Maryja została wzięta do nieba,
radują się zastępy aniołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 39-56)
Bóg wywyższa pokornych
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
BY WIARA ODŻYŁA
O mój Boże, spraw, by wiara odżyła wśród nas przez przyzywanie Maryi i przez rozważanie tajemnic Jezusa – pisała bł. Paulina Jaricot, założycielka Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca.
Dwa niezwykłe dzieła obejmujące dzisiaj cały świat i zrzeszające miliony ludzi narodziły się w sercu i umyśle młodej francuskiej dziewczyny – Pauliny Jaricot. Co więcej, u ich początków jest doświadczenie cierpienia. Cierpienie towarzyszyło również rozwojowi obu dzieł. Pomimo to Paulina w każdej sytuacji dziękowała Bogu za wszystko, co ją spotykało. Powtarzała, że „z tych nasion gorczycy wyrośnie ogromne drzewo, którego dobrotliwe gałęzie zacienią całą ziemię”.
Nawrócenie Pauliny nastąpiło, gdy chorowała. W tym czasie zmarła też jej matka, co tylko powiększyło cierpienia nastoletniej dziewczyny. Początki obu dzieł jej życia związane były z niezrozumieniem ze strony jej bliskich i przyjaciół, którzy nie mogli pojąć, dlaczego bogata dziedziczka fortuny ubiera się jak biedaczka i stroni od wystawnego życia. Jej ukochany brat, który przygotowywał się do wyjazdu do Chin jako misjonarz i najlepiej rozumiał ducha Pauliny, zmarł w młodym wieku. Gdy Dzieło Rozkrzewiania Wiary zaczęło już dobrze funkcjonować została od niego odsunięta, a jej pomysły i zasługi przypisali sobie inni. Mając zaledwie 35 lat, kolejny raz poważnie zachorowała. Udała się w podróż do sanktuarium św. Filomeny i doznała tam cudownego uzdrowienia. Pragnęła pomagać ubogim, wykorzystując do tego również swój majątek, ale została oszukana i okradziona przez nieuczciwych doradców i współpracowników. Z powodu nędzy, w której się znalazła, wpisano ją do rejestru ubogich miasta Lyon. Umarła w opuszczeniu i zapomnieniu.
Jednak sama Paulina na wzór Maryi nieustannie powtarzała: „wielbi dusza moja Pana”. Twierdziła, że w życiu przeplatają się wszystkie tajemnice różańca. Pisała „Różaniec jest jak zarys Ewangelii, skrócona historii życia naszego Pana Jezusa Chrystusa i Maryi”. Jak Maryja zawierzyła Bogu i wytrwała w tym zawierzeniu do końca. Dlatego dzisiaj jest w niebie z tak umiłowanymi przez siebie Jezusem i Jego Matką.
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne
Maryja nadzieją mojego życia
Ostatni wywiad z najbardziej znanym egzorcystą świata
O ukochaniu Maryi w dzieciństwie, zawierzeniu Jej swojego życia i obraniu Jej za Wspomożycielkę i Orędowniczkę w walce z Szatanem. O tym i nie tylko traktuje ostatnia rozmowa, którą z ks. Gabriele Amorthem przeprowadził ks. Sławomir Sznurkowski. Lektura książki to wciągająca rozmowa, ukazująca Maryję w historii zbawienia i Jej wpływ na życie najbardziej znanego na świecie kapłana egzorcysty.
Ks. Gabriele Amorth już w dzieciństwie ukochał szczególnie Matkę Bożą, z biegiem czasu to przywiązanie się pogłębiało, nic więc dziwnego, że poświęcił się studiom mariologicznym i zanim rozpoczął posługę egzorcysty, napisał kilka książek o Maryi. Przez wiele lat był również redaktorem naczelnym miesięcznika maryjnego „Madre di Dio” [Matka Boga].
Gratka dla Czytelników książek autorstwa ks. Amortha.
