WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Kościół jest i zawsze był narażony na prześladowania z zewnątrz. Zapowiedział to sam Zbawiciel, posyłając uczniów na głoszenie Ewangelii. Po dziś dzień w jakimś zakątku ziemi leje się chrześcijańska krew. Wielu ludzi żyje w niepewności i strachu, bo wyznawana przez nich wiara staje się znakiem sprzeciwu dla innych. Kościół pamięta o swoich prześladowanych braciach i dziś szczególnie modli się za nich.
PEŁNIA ŻYCIA
Prawda o zmartwychwstaniu ciała jest jedną z podstawowych w naszej wierze. Niestety bardzo często człowiek podaje ją w wątpliwość bądź jawnie neguje. Kończący się rok liturgiczny przypomina ją nam i budzi do tego, by zatroszczyć się o swoje zbawienie.
Dobiegający końca rok kalendarzowy ukazuje nam przemijalność i ulotność. Obumiera zieleń, dzień staje się coraz krótszy, robi się coraz chłodniej. Otaczająca rzeczywistość mobilizuje nas do tego, by pomyśleć o tym, w jaki sposób żyjemy. Czym się w życiu kierujemy? Jak postępujemy? Czy mamy czas dla Pana Boga? Te i wiele innych pytań powinny pojawiać się w naszych głowach.
Słuchając Bożego słowa, które otrzymujemy w liturgii pod koniec roku liturgicznego, możemy zauważyć, że jego głównym tematem jest prawda o zmartwychwstaniu ciała. Niestety postępowanie wielu współczesnych ludzi pokazuje, że życie wieczne się dla nich nie liczy, że nie trzeba o nim myśleć czy o nie dbać. Tymczasem dzisiaj Jezus pokazuje nam coś zupełnie innego. Odpowiadając na kwestię zmartwychwstania, zauważa, iż człowiek jest tak drogi w Bożych oczach, że nie pozostaje zdany sam na siebie.
Pan Bóg, stwarzając człowieka na swój obraz i podobieństwo, zaprosił go do życia w jedności z Nim. To Boże pragnienie rozciąga się na wieczność. Zadbajmy w tym czasie o nasze zbawienie z jeszcze większą gorliwością. Pamiętajmy, że ono jest najważniejsze!
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (2 Mch 7, 1-2. 9-14)
Wiara braci męczenników w zmartwychwstanie
Czytanie z Drugiej Księgi Machabejskiej
Siedmiu braci razem z matką zostało schwytanych. Bito ich biczami i rzemieniami, gdyż król chciał ich zmusić, aby skosztowali wieprzowiny zakazanej przez Prawo.
Jeden z nich, przemawiając w imieniu wszystkich, tak powiedział: «O co masz zamiar pytać i jakie zdobywać od nas wiadomości? Jesteśmy bowiem gotowi raczej zginąć, aniżeli przekroczyć ojczyste prawa».
Drugi zaś brat, w chwili gdy oddawał ostatnie tchnienie, powiedział: «Ty zbrodniarzu, odbierasz nam to obecne życie. Król świata jednak nas, którzy umieramy za Jego prawa, wskrzesi i ożywi do życia wiecznego».
Po nim był męczony trzeci. Na żądanie natychmiast wysunął język, a ręce wyciągnął bez obawy i mężnie powiedział: «Z Nieba je otrzymałem, ale dla Jego praw nimi gardzę, a spodziewam się, że od Niego ponownie je otrzymam». Nawet sam król i całe jego otoczenie zdumiewali się odwagą młodzieńca, jak za nic miał cierpienia.
Gdy ten już zakończył życie, takim samym katuszom poddawano czwartego. Konając, tak powiedział: «Lepiej jest tym, którzy giną z rąk ludzkich, bo mogą pokładać nadzieję w Bogu, że znów przez Niego zostaną wskrzeszeni. Dla ciebie bowiem nie będzie zmartwychwstania do życia».
Jeden z nich, przemawiając w imieniu wszystkich, tak powiedział: «O co masz zamiar pytać i jakie zdobywać od nas wiadomości? Jesteśmy bowiem gotowi raczej zginąć, aniżeli przekroczyć ojczyste prawa».
Drugi zaś brat, w chwili gdy oddawał ostatnie tchnienie, powiedział: «Ty zbrodniarzu, odbierasz nam to obecne życie. Król świata jednak nas, którzy umieramy za Jego prawa, wskrzesi i ożywi do życia wiecznego».
Po nim był męczony trzeci. Na żądanie natychmiast wysunął język, a ręce wyciągnął bez obawy i mężnie powiedział: «Z Nieba je otrzymałem, ale dla Jego praw nimi gardzę, a spodziewam się, że od Niego ponownie je otrzymam». Nawet sam król i całe jego otoczenie zdumiewali się odwagą młodzieńca, jak za nic miał cierpienia.
Gdy ten już zakończył życie, takim samym katuszom poddawano czwartego. Konając, tak powiedział: «Lepiej jest tym, którzy giną z rąk ludzkich, bo mogą pokładać nadzieję w Bogu, że znów przez Niego zostaną wskrzeszeni. Dla ciebie bowiem nie będzie zmartwychwstania do życia».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 17)
Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.
Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, *
usłysz moje wołanie,
wysłuchaj modlitwy *
moich warg nieobłudnych.
Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.
Moje kroki mocno trzymały się Twoich ścieżek, *
nie zachwiały się moje stopy.
Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; *
nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.
Strzeż mnie jak źrenicy oka, *
skryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *
ze snu powstając nasycę się Twym widokiem.
Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.
DRUGIE CZYTANIE (2 Tes 2, 16 – 3, 5)
Trwać w dobrych czynach i szerzyć Ewangelię
Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Bracia:
Sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam niekończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie.
Poza tym, bracia, módlcie się za nas, aby słowo Pańskie rozszerzało się i rozsławiało, podobnie jak to jest pośród was, abyśmy byli wybawieni od ludzi przewrotnych i złych, albowiem nie wszyscy mają wiarę. Wierny jest Pan, który umocni was i ustrzeże od złego. Co do was, ufamy w Panu, że to, co nakazujemy, czynicie i będziecie czynić. Niechaj Pan skieruje serca wasze ku miłości Bożej i cierpliwości Chrystusowej.
Sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam niekończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie.
Poza tym, bracia, módlcie się za nas, aby słowo Pańskie rozszerzało się i rozsławiało, podobnie jak to jest pośród was, abyśmy byli wybawieni od ludzi przewrotnych i złych, albowiem nie wszyscy mają wiarę. Wierny jest Pan, który umocni was i ustrzeże od złego. Co do was, ufamy w Panu, że to, co nakazujemy, czynicie i będziecie czynić. Niechaj Pan skieruje serca wasze ku miłości Bożej i cierpliwości Chrystusowej.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ap 1, 5b. 6b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus Chrystus jest Pierworodnym umarłych,
Jemu chwała i moc na wieki wieków.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 20, 27-38)
Uduchowione życie zmartwychwstałych
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat pojmie ją za żonę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu”. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę i zmarł bezdzietnie. Pojął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę».
Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.
A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją».
Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.
A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
WSPIERAMY TYCH, KTÓRZY NIOSĄ CHRYSTUSA
Akcja Święty Krzysztof (1 grosz za 1 kilometr), Ratujemy życie – Misyjny Ambulans, Z Ewangelią na motorze, #Wózek dla Afryki, uCZYNek WIARY – to inicjatywy organizacji MIVA Polska (Mission Vehicle Association; znaczy Stowarzyszenie/Organizacja na rzecz misyjnych środków transportu). Zaprzyjaźnieni są z nią kierowcy wszelkich pojazdów, lecz nie tylko. Błogosławieństwo na drogę, umocnienie w wierze i rodzinno-parafialny pakiet radości ma dla każdego. A polskim misjonarzom dodaje skrzydeł, kół i turbo mocy…, co widać w ich świadectwach. Oto jedno z nich:
W sierpniu 2021 r. spełniło się nasze marzenie: otworzyłyśmy sierociniec dla dziewcząt w Ayos. Lecz każdego dnia spędzało nam sen z powiek ich wyżywienie. 12 km od naszego miasteczka mamy pole. Uprawiamy tam maniok, banany plantany itp. Dojazd samochodem jest niemożliwy – trzeba było spory kawałek drogi nosić wszystko na głowach. Dzięki pomocy MIVA Polska zakupiłyśmy motor z przyczepką, którym można tam dojechać. Nie sposób opisać radości naszych dzieci i nas samych oczywiście. Motor sprawdził się na naszych drogach. Przyczepka wozi tyle, ile może udźwignąć. Każdego dnia wspólnie z dziećmi modlimy się za Was, a raz w miesiącu w intencji wszystkich dobroczyńców sprawowana jest Msza św. (s. Amadeusza, Siostry Opatrzności Bożej, Kamerun).
Od 22 lat MIVA Polska wspiera polskich misjonarzy i misjonarki w zakupie środków transportu. Owoc jej dotychczasowej pracy to m.in. 2 207 rowerów, 679 samochodów, 267 motocykli, 217 wózków inwalidzkich, 29 silników, 23 busy, 18 ambulansów, 18 łodzi i barek, 9 traktorów, 6 skuterów, 6 koni, 5 quadów, a nawet paralotnia. Służą one wprost lub pośrednio ewangelizacji w trudno dostępnych miejscach. Na przykład w parafiach, które mają wielkość województw i gdzie misjonarz musi dotrzeć do 20-40 kaplic dojazdowych, poruszając się po słabej jakości i niebezpiecznych drogach. Dołóżmy się zatem do tego, co na misjach jest wielką i ważną potrzebą. Podziękujmy tym za szczęśliwie przejechane kilometry. Aby nasi misjonarze mogli dotrzeć do czekających na Eucharystię, dokończyć budowę kaplicy, zapewnić wyżywienie w sierocińcu czy odmienić los niepełnosprawnych parafian.
Papieskie Dzieła Misyjne i agendy Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, w tym MIVA Polska, to główne narzędzia misyjnej współpracy w Polsce. Każde w swoim zakresie służy nam doświadczeniem, wiedzą i zmysłem organizacyjnym, aby żadna kropla potu, modlitwy i ofiary nie została zmarnowana.
Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne
