WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Jako nowy Lud Boży w Eucharystii, która jest Nowym i Wiecznym Przymierzem, celebrujemy naszego Boga, który w Chrystusie dokonał dzieła naszego odkupienia i pojednania. Gromadzimy się w świątyni, która jest przestrzenią szczególnej obecności i działania Boga w świecie. Przez sakramentalną posługę Kościoła, Bóg pragnie nas umacniać i uzdalniać do życia Nowym Przymierzem w naszej codzienności.
ZAGRAĆ „VA BANQUE”
Z wiarą jest jak ze skokiem w nieznane. Póki stoję na krawędzi i obserwuję cel, widać niewiele, pojedyncze kształty otoczone mgłą. Gdy jednak zdecyduję się na skok, wszystko zaczyna nabierać tempa i staje się wyraźniejsze, bliższe. Zanim jednak zrobię decydujący krok, muszę mieć nadzieję, że będzie warto.
Do obrazów królestwa niebieskiego, które znamy z poprzedniej niedzieli, dziś Jezus w Ewangelii dołącza kolejne: skarb, perła i sieć. Zestawiając ze sobą wszystkie te porównania, można dostać zawrotu głowy, bo każdy z nich mówi właściwie o czymś innym. Ziarno z zeszłego tygodnia o rozwoju, skarb o ukryciu i wartości, perła o tym, że warto królestwu poświęcić wszystko, a sieć to obraz uniwersalności panowania Chrystusa.
Malowanie słowem, zaskakujące porównania to coś, czym kocha posługiwać się Jezus. Jego przypowieści są bliskie człowiekowi, nawiązują do codzienności, zwyczajnego życia. Przedstawiają jednak inną rzeczywistość, którą nie zawsze da się oddać słowami, można ją natomiast przybliżyć jakimś obrazem.
Poznawanie Boga, życie w bliskości z Nim to przygoda, która nie ma końca i u każdego ma inny przebieg. Początek natomiast jest zawsze ten sam – skok w przepaść, zgoda na to, co niezrozumiałe i niejasne z ufnością, że Ten, który woła, chwyci mnie za rękę i poprowadzi w głębię swojej miłości.
Bóg chce nas zaprosić do spojrzenia na świat i siebie z Jego perspektywy, jedynej właściwej. Potrzebuje jednak naszej ufności, podjęcia ryzyka, że tylko On jest naszym ostatecznym sensem i życiem. Wtedy to, co przemijające i marne, stanie się narzędziem w zdobywaniu tego, co wieczne – miłości.
ks. Krzysztof Dzikowski
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 3, 5. 7-12)
Modlitwa Salomona o mądrość
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: «Proś o to, co mam ci dać».
A Salomon odrzekł: «O Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?».
Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 119)
Refren: Jakże miłuję prawo Twoje, Panie.
Pan jest moim działem, *
przyrzekłem zachować słowa Twoje.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Refren: Jakże miłuję prawo Twoje, Panie.
Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *
zgodnie z obietnicą, daną Twemu słudze.
Niech Twa litość mnie ogarnie, a żyć będę, *
bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
Refren: Jakże miłuję prawo Twoje, Panie.
Przeto więcej miłuję Twoje przykazania *
niż złoto, niż złoto najczystsze.
Dlatego uważam za słuszne wszystkie Twe postanowienia, *
i nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
Refren: Jakże miłuję prawo Twoje, Panie.
Twoje napomnienia, Panie, są przedziwne, *
dlatego przestrzega ich moja dusza.
Poznanie Twoich słów oświeca *
i naucza niedoświadczonych.
Refren: Jakże miłuję prawo Twoje, Panie.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 28-30)
Bóg przeznaczył nas, abyśmy byli podobni do Jego Syna
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamysłu. Albowiem tych, których przedtem poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był Pierworodnym między wielu braćmi.
Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał – tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, Mt 13, 44-52, krótsza, Mt 13, 44-46)
Przypowieść o skarbie, perle i o sieci
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.
Koniec krótszej perykopy.
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Zrozumieliście to wszystko?». Odpowiedzieli Mu: «Tak».
A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Wpływ kryzysu na duchowe wzrastanie
Czasem wydaje nam się, że do chrześcijańskich ideałów: miłości, pokoju i braterstwa można dążyć spokojnie i bez zakłóceń. A potem nastaje czas, kiedy doświadczamy duchowych trudności i zawirowań.
Wbrew pozorom kryzys duchowy jest nam potrzebny, aby bardziej zbliżyć się do Boga. Nie powinniśmy się go obawiać, ale poznać i dobrze przeżyć.
Jak taki kryzys przebiega?
Jak się do niego przygotować?
Jak go doświadczać?
Paweł Koza, opierając się na światowych odkryciach z dziedziny duchowości i własnych badaniach, przekonuje, że kryzys duchowy prowadzi do jeszcze bliższej relacji z Bogiem. Wyznaczają go trzy fundamentalne doświadczenia: Światło, Nieskończoność i Miłość.
