23 NIEDZIELA ZWYKŁA – rok A

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Eucharystia, jako uobecnienie odkupieńczej Męki, Śmierci i Zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa, jest największym dowodem miłości Boga do nas, jest Nowym Przymierzem, które Bóg przypieczętował Krwią swego jedynego Syna. Benedykt XVI powiedział kiedyś: „Kto jest w ręku Boga, upada zawsze w ręce Boga”. Wchodząc w celebrację tych wielkich tajemnic, stańmy przed Bogiem w pokorze, czyli w prawdzie o nas samych, o naszych słabościach, grzechu, niewierności i niewdzięczności wobec Boga. Prośmy, by On sam swoją łaską uzdrowił nas, oczyścił, odnowił, umocnił i uzdolnił do życia Nowym Przymierzem.

Z SZACUNKIEM I ROZTROPNIE

Rozwiązywanie sporów i konfliktów jest zazwyczaj trudne i wymaga delikatności oraz roztropności. Jezus ukazuje nam taki sposób, który zakłada szacunek do drugiego człowieka, nawet tego, który wobec nas zawinił.

Mierząc się z sytuacją konfliktową, powinniśmy w pierwszej linii zaakceptować fakt, że jako ludzie nie jesteśmy doskonali i nigdy tutaj na ziemi nie osiągniemy pełni doskonałości. „Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie”. Nieprzypadkowo w ten właśnie sposób zaczyna Jezus swoją mowę. Nie łudźmy się! Takie sytuacje, gdy ktoś wobec nas zawini, będą powtarzały się wiele razy. Także wśród osób sobie bliskich, które się kochają. Nieporozumień nie da się uniknąć. Najważniejsze jest to, abyśmy chcieli sytuacje konfliktowe rozwiązywać w duchu Ewangelii. Mieli odwagę upomnieć bliźniego, zaczynając od rozmowy w cztery oczy.
Jakże łatwo przychodzi nam rozpowiadać o słabościach innych, obmawiać ich i krytykować, a trudniej jest stanąć naprzeciw i po prostu powiedzieć to, co leży nam na sercu. Oczywiście, nie zawsze taka rozmowa jest skuteczna. Druga strona może odrzucić naszą propozycję dialogu. Z tego też powodu, w takiej sytuacji, Syn Boży proponuje rozmowę już w szerszym gronie: dwóch lub trzech osób. I dopiero w przypadku, gdy i ona niczego nie zmieni, wtedy możemy konflikt upublicznić i przedstawić wobec takiego gremium, które mocą swojego autorytetu może jeszcze coś zadziałać.
Dzisiejsza Ewangelia to dla nas zachęta do dialogu i troski o drugiego człowieka. Jeśli komuś zwracamy uwagę i go krytykujemy, to tylko dlatego, że chcemy jego dobra. Martwimy się o niego, czujemy się za niego współodpowiedzialni,  ale nigdy nie dążymy do jego upokorzenia.
W każdej trudnej sytuacji, a zwłaszcza tej, która wydaje się bez wyjścia, pamiętajmy o sile modlitwy wspólnotowej. Jeśli będziemy modlili się o coś razem i zgodnie, Bóg na pewno nas wspomoże i nie pozostanie głuchy na nasze szczere wołanie „dwóch albo trzech, którzy gromadzą się w Jego imię”.

ks. Mariusz Krawiec, paulista


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Ez 33, 7-9)
Obowiązek upominania

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Tak mówi Pan:
«Ciebie, o synu człowieczy, wyznaczyłem na stróża domu Izraela po to, byś słysząc z mych ust napomnienia, przestrzegał ich w moim imieniu. Jeśli do występnego powiem: Występny musi umrzeć – a ty nic nie mówisz, by występnego sprowadzić z jego drogi – to on umrze z powodu swej przewiny, ale odpowiedzialnością za jego śmierć obarczę ciebie. Jeśli jednak ostrzegłeś występnego, by odstąpił od swojej drogi i zawrócił, on jednak nie odstępuje od swojej drogi, to on umrze z własnej winy, ty zaś ocaliłeś swoją duszę».

Oto słowo Boże.

PSALM (Ps 95)

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia,
stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem, *
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego:
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa, gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

DRUGIE CZYTANIE (Rz 13, 8-10)
Miłość jest wypełnieniem Prawa

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje drugiego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: «Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj» i wszystkie inne – streszczają się w tym nakazie: «Miłuj bliźniego swego jak siebie samego!». Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 18, 15-20)
Upomnienie braterskie

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.
Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.
Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Carmen Hernández

Wierzymy, że Carmen jest z Panem, już jest na uczcie.

Te noty biograficzne są nie tylko dla braci z Drogi, ale dla całego Kościoła, aby mógł poznać wyjątkową kobietę, która żyła wiarą w stopniu heroicznym. Carmen Hernández!
W tych notach biograficznych znajdziecie niezwykłą kobietę, bardzo ważną dla Kościoła, zakochaną w Chrystusie, Piśmie Świętym i Eucharystii. Była świadoma, że misja, którą Bóg jej powierzył, polega na wspieraniu, bronieniu i korygowaniu mnie dla dobra Drogi Neokatechumenalnej.
Dziękuję Bogu za Carmen, która zawsze mówiła mi prawdę, nieustannie. Była kobietą głęboko autentyczną i wolną w relacjach z każdym człowiekiem. Była bardzo inteligentna. Ponad wszystko kochała Chrystusa, Kościół i papieża.
Z powodu miłości do Kościoła i do braci wytrwała przy mnie pięćdziesiąt lat, chociaż czasem było jej ciężko. Carmen zależało jedynie na pełnieniu woli Bożej, którą rozpoznawała w trwaniu ze mną przy wtajemniczeniu chrześcijańskim Drogi Neokatechumenalnej.

Kiko Argüello


Carmen Hernández. Noty biograficzne.

Niezwykła kobieta, bardzo ważna dla Kościoła, zakochana w Chrystusie, Piśmie Świętym i Eucharystii − taka była Carmen Hernández, która wraz z Kiko Argüellem przyczyniła się do powstania Drogi Neokatechumenalnej, wspólnoty promującej odnowę życia duchowego zgodnie z postanowieniami Soboru Watykańskiego II. Teraz w ręce czytelników trafia jej biografia – pisemny ślad tego, czym dla Kościoła była jej ludzka, duchowa i apostolska droga.
W książce Aquilina Cayueli „Carmen Hernández” znajdziesz poruszający opis jej życia, począwszy od szczęśliwego dzieciństwa, poprzez rozeznawanie powołania misyjnego, życie zakonne, formację teologiczną, działalność misyjną, aż po spotkanie z Kiko Argüellem i tworzenie Drogi Neokatechumenalnej.
To wspaniała historia – nie tylko dla braci z Drogi, ale też całego Kościoła, by mógł czerpać wzór z tej wyjątkowej kobiety o heroicznej wierze.

Aquilina Cayueli
Carmen Hernández. Noty biograficzne
Edycja Świętego Pawła, 2023