25 NIEDZIELA ZWYKŁA – rok A – Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Na początku Eucharystii starajmy się uświadomić sobie, w czyje Imię się gromadzimy jako wspólnota wierzących, jako Kościół; wobec Kogo stajemy. Nasz Bóg, w Trójcy Świętej Jedyny, jest jedynym Bogiem i naszym jedynym zbawieniem. Przymierze, którym się z nami związał, jest wiecznym przymierzem, które nigdy nie przeminie. Bóg jest naszym Panem, a my jesteśmy Jego ludem.

MIŁOSIERDZIE KOCHAJĄCEGO BOGA

Sposób, w jaki Bóg patrzy na nas, może zupełnie odbiegać od naszych ludzkich wyobrażeń. Dlatego nie zawsze to, o co prosimy, możemy otrzymać w takim czasie albo w taki sposób, jakbyśmy tego oczekiwali.
Przypowieść o robotnikach w winnicy to opowieść o Bożym miłosierdziu i o ludzkiej pokorze. Gospodarz umawiał się z każdą grupą pracowników z osobna i według takich kryteriów, jakie uważał za właściwe. Podobnie Bóg „umawia się” z każdym z nas w chwili naszego chrztu. Przyjmuje nas jako swoje umiłowane dziecko. I nawet jeśli kiedyś to dziecko pobłądzi, On – kochający Ojciec, wciąż będzie na nie czekał i z miłością je przygarnie. Miłość nie ma ograniczeń czasowych. Do Ojca można powrócić w każdej chwili. Nie ma tutaj znaczenia to, czy było się poza ojcowizną tydzień, miesiąc, czy nawet kilka lat. Ważne jest pragnienie powrotu i podjęta decyzja o zmianie życia. Ojciec w swoim miłosierdziu przyjmie powracające dziecko z otwartymi ramionami i posadzi je obok innych dzieci, które także kocha.
Przypowieść o robotnikach w winnicy to także przypowieść o pokorze. Byłeś dobry całe życie, nie uważaj za niesprawiedliwe tego, że ten, który powrócił po latach włóczęgi, został przez Boga przyjęty z miłością. Przyjmij to z pokorą i ciesz się tym, że nie tylko ty sam jesteś sprawiedliwy, ale może nim być także drugi człowiek. Nie patrz krzywym okiem na to, że Bóg okazał komuś miłosierdzie, a raczej współuczestnicz w jego szczęściu.
Dziś Kościół obchodzi Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. W kontekście Ewangelii, którą dziś słyszymy, pamiętajmy o tych, którzy musieli opuścić swoją ojczyznę. Starajmy się przyjąć te osoby z życzliwością i w duchu chrześcijańskiej solidarności, kiedy jest to potrzebne, wyciągnijmy do nich braterską dłoń.

ks. Mariusz Krawiec


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 55, 6-9)
Myśli moje nie są myślami waszymi

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu.
Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi.

Oto słowo Boże.

PSALM (Ps 145)

Refren: Pan bliski wszystkich, którzy Go wzywają.

Każdego dnia będę błogosławił Ciebie *
i na wieki wysławiał Twoje imię.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, *
a wielkość Jego niezgłębiona.

Refren: Pan bliski wszystkich, którzy Go wzywają.

Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Refren: Pan bliski wszystkich, którzy Go wzywają.

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *
wszystkich wzywających Go szczerze.

Refren: Pan bliski wszystkich, którzy Go wzywają.

DRUGIE CZYTANIE (Flp 1, 20c-24. 27a)
Dla mnie żyć – to Chrystus

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:
Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk. Jeśli zaś żyć w ciele – to dla mnie owocna praca, cóż mam wybrać? Nie umiem powiedzieć.
Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze; pozostawać zaś w ciele – to bardziej konieczne ze względu na was. Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Dz 16, 14b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otwórz, Panie, nasze serca,
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 20, 1-16a)
Przypowieść o robotnikach w winnicy

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?”. Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”.
A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”.  Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?”. Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Miłosierdzie Wcielone.
Lectio divina z Siostrą Faustyną

Kiedy zakończyła godzinę świętą, poszła do swojej celi.
Wtem otrzymała kolejne poznanie. Poznała w duszy, jak bardzo jest obrażany Bóg przez pewną osobę bliską jej sercu. Na widok tego boleść tak bardzo przeszyła jej duszę, że rzuciła się w proch przed Jezusem i jak żebrak błagała o miłosierdzie dla tej osoby. Przeżycie było dla Faustyny tak dojmujące, że przez dwie godziny płakała, modliła się i biczowała, aby przeszkodzić działać grzechowi w duszy wspomnianej osoby. W pewnym momencie poznała, że miłosierdzie Boże ogarnęło tę biedną duszę. Poznała dobrowolnie na własnej skórze, „jak wiele kosztuje jeden, jedyny grzech” (Dz. 685).

Miłosierdzie Wcielone.
Lectio divina z Siostrą Faustyną
,
Edycja Świętego Pawła 2021.

Miłosierdzie Wcielone. Lectio divina z Siostrą Faustyną” to książka dla tych, którzy pragną przeżyć wyjątkowe rekolekcje. Zaproszenie na drogę, którą Jezus prowadził Faustynę: od słuchania i trudności w posłuszeństwie Słowu (lectio) do konfrontowania się ze Słowem (meditatio), przez modlitwę wydobywającą się z wnętrza (oratio) aż po dar nowego spojrzenia na wszystko oczami Boga miłosierdzia (contemplatio). To publikacja, która pomaga  odkrywać miłość Boga i uczy kochać tak, jak kocha Bóg.
Autor, ks. Krzysztof Wons – znany rekolekcjonista, kierownik duchowy, autor wielu książek zachęcających do podjęcia praktyki lectio divina, pogłębienia wiary i rozwoju życia duchowego – zaprasza nas do pójścia pewnym szlakiem, na którym sam  poznawał różne oblicza miłosiernego Boga.