WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Treść antyfony na wejście pomaga nam stanąć przed Bogiem na tej Mszy św. w odpowiedniej dyspozycji wewnętrznej, umysłu, woli i serca. Uznanie naszego grzechu i konsekwencji, jakie z niego wynikają uświadamia nam jeszcze bardziej potrzebę zbawienia. Otwórzmy się szczerze w tej Eucharystii na spotkanie z żywym, obecnym Bogiem i doświadczenie Jego miłosiernej miłości.
WEJŚĆ DO KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO
Kluczem do bram królestwa niebieskiego jest wiara. Dlatego biblijni celnicy i nierządnice wcześniej wejdą do raju, od tych, którzy uważali się za sprawiedliwych, ale brakowało im wiary.
Przypowieść o dwóch synach mających pracować w winnicy, obrazuje to, na czym polega proces nawrócenia. Posiada on dwa istotne elementy. Pierwszy z nich to: „usłyszeć słowo”. Drugi: „wprowadzić je w życie”. Chrześcijanin, który zachwyca się literackim poziomem ksiąg biblijnych, wykwintnością liturgii, pięknem sztuki sakralnej, a nie odnosi tego w żaden sposób do swojego życia, jest podobny do pierwszego syna. Powiedział on, co prawda, że pójdzie pracować do winnicy, ale nigdy tego nie uczynił.
Drugi syn odmówił pracy, ale po przemyśleniu swojej odpowiedzi, zreflektował się i poszedł pracować. Celnicy i nierządnice byli pogardzani przez elitę ówczesnego społeczeństwa żydowskiego. Kiedy jednak usłyszeli Dobrą Nowinę wypowiedzianą z ust Jezusa, przyjęli ją i radykalnie zmienili swoje życie.
Dzisiejsza przypowieść powinna być punktem wyjścia do rachunku sumienia dla nas, regularnie chodzących do kościoła. Czy aby na pewno to słowo, które słyszymy w kościelnych murach, ma wpływ na nasze postępowanie? Czy wychodząc z niedzielnej Mszy św., mamy przynajmniej pragnienie, aby coś w naszym życiu się zmieniło?
Wielu z nas oburza się na ludzi, którzy odeszli od Kościoła. Na tych, którzy wyrzekli się wiary i drwią z rzeczy świętych. Ale czy my sami nie jesteśmy powodem, że ktoś zgorszony postawą tzw. ludzi praktykujących, odchodzi od Kościoła. Dzisiejsze czasy są dla nas, wierzących, okresem wypróbowania naszej wiary. Czasem wydaje się, że bez Boga będzie komuś prościej żyć. Nikt nie będzie nad nim stał i czegoś od niego wymagał. Prawdą jest, że autentycznie przeżywana wiara jest wymagająca i zobowiązująca. Ale to właśnie ci, którzy radykalnie przyjmą Dobrą Nowinę i wprowadzą ją w życie, wejdą do królestwa niebieskiego.
ks. Mariusz Krawiec, paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 18, 25-28)
Bóg nie chce śmierci grzesznika
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Tak mówi Pan Bóg:
«Wy mówicie: „Sposób postępowania Pana nie jest słuszny”. Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne?
Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 25)
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe miłosierdzie.
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe miłosierdzie.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości, †
lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe miłosierdzie.
Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.
Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
DRUGIE CZYTANIE (dłuższe, Flp 2, 1-11; krótsze, Flp 2, 1-5)
Jezus Chrystus wzorem pokory
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakieś uczestnictwo w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie – dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.
To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.
Koniec krótszej perykopy
On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mojego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 21, 28-32)
Nawrócenie prowadzi do zbawienia
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?». Mówią Mu: «Ten drugi».
Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Czy możemy modlić się
o pieniądze?
Wciąż wiele osób uważa, że o pieniądze modlić się nie wypada. Ale czy na pewno?
W całej Biblii około dwóch i pół tysiąca wersetów mówi o pieniądzach. W Nowym Testamencie Pan Jezus w szesnastu przypowieściach na trzydzieści osiem opowiedzianych wspomina o pieniądzach, o zarządzaniu nimi i stosunku, jaki ma do nich człowiek. Pieniądze przecież nie są ani złe, ani dobre, ważne natomiast jest nasze do nich podejście. I czy chcemy, czy nie, są nam potrzebne do życia. Bóg jest naszym kochającym Ojcem. On jak każdy ziemski ojciec chce zapewnić swoim dzieciom godziwe utrzymanie, zagwarantować potrzebne środki do życia. Gdy ich brakuje, warto się do Niego zwrócić.
Jarosław Marszałek
Czy możemy modlić się o pieniądze?
Edycja Świętego Pawła 2016
Książkę Jarosława Marszałka „Czy możemy modlić się o pieniądze?” stanowią dwie części. W pierwszej pt. „Boża ekonomia” przeczytamy o tym, że warto się modlić o pieniądze, uwielbiać Pana, nie narzekać, składać dziesięcinę, oraz poznamy świętych, którzy wstawiają się za nami w problemach materialnych, a także świadectwa ludzi, którym Bóg już pomógł. Część druga to modlitwy: w problemach finansowych czy trudnych sytuacjach.
Książka uświadamia, że w całej Biblii około dwóch i pół tysiąca wersetów mówi o pieniądzach. W Nowym Testamencie Pan Jezus w szesnastu przypowieściach na trzydzieści osiem opowiedzianych wspomina o pieniądzach, o zarządzaniu nimi i stosunku, jaki ma do nich człowiek. To ważna wiedza, która przypomina, że pieniądze nie są ani dobre, ani złe – ważne jest, w jaki sposób się z nich korzysta.
