WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Niezliczone zastępy świętych, którzy poprzedzili nas w drodze do Nieba to radość całego Kościoła. W uroczystość, w której Kościół oddaje cześć swym dzieciom, które dojrzały w nim do pełnej miłości, odnajdujemy także inspirację do dobrego ewangelicznego życia. Świętość jest powołaniem każdego z nas, bo każdy z nas kiedyś w tym dniu może obchodzić także swoje święto.
ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE!
W dzisiejszą uroczystość – podobnie jak w Boże Narodzenie – grozi nam zagubienie istoty świętowania ze względu na wielość i bogactwo tradycji. Pośród grobów, zniczy, medialnych wezwań do zadumy, wyciszenia, Kościół tego dnia bije w wielki dzwon, abyśmy usłyszeli potężne wezwanie do świętości. I to ono jest dziś najważniejsze.
Pięknie jest stanąć nad grobami najbliższych, pomodlić się, zapalić znicz, ale jeszcze ważniejsze jest przesłanie dzisiejszej Ewangelii i całej liturgii słowa: bądźcie święci! A że to jest możliwe, widać w życiu ludzi takich jak my – św. Franciszka, św. Faustyny, św. Jana Pawła II, bł. Karola Acutisa. Dziś stają oni wszyscy pośród nas i mówią, że świętość jest możliwa w codzienności i w konkretach dnia powszedniego. Oni już ją osiągnęli, my do niej nieustannie dążymy, wezwani na mocy chrztu, a nie jedynie z racji przyjęcia np. święceń kapłańskich czy złożenia ślubów zakonnych.
Dziś w szczególny sposób podkreśla się ludzką pracę jako środek uświęcenia: „praca może być środkiem uświęcania i ożywiania rzeczywistości ziemskich w Duchu Chrystusa” (KKK 2427). I docenia się świętość nie tylko papieży, kapłanów czy zakonników, lecz właśnie świeckich, którzy osiągnęli cel swojego życia, wypełniając swoje codzienne obowiązki, jak chociażby św. Aniela Salawa – krakowska służąca, czy święci Józef i Wiktoria Ulmowie wraz z ich dziećmi.
Warto więc abyśmy, spotykając się z najbliższymi nad grobami, pomyśleli, że wszyscy święci są też dla nas taką „rodziną”. To oni się za nas modlą (szczególnie nasi wyjątkowi patronowie) i to właśnie oni wyjdą po nas, gdy nasze ciało będzie już złożone w grobie. Warto już teraz się z nimi zaprzyjaźnić i prosić o ich pomoc wtedy, gdy Jej potrzebujemy.
Redakcja
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 7, 2-4. 9-14)
Triumf wybranych
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, a mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: «Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy czoła sług Boga naszego». I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela.
Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie w Bogu naszym, Zasiadającym na tronie, i w Baranku».
A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Istot żyjących, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen!».
A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: «Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?». I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz». I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili ».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 24)
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
którego dusza nie lgnęła do marności..
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 1-3)
Ujrzymy Boga takim, jakim jest
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 5, 1-12a)
Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Święty Andrzej Bobola
(+ 1657)
Wielkim polskim męczennikiem i niezłomnym bohaterem wiary katolickiej jest św. Andrzej Bobola, patron Polski.
Słusznie tedy papież Pius XII w encyklice Invicti athletae Christi z 1957 roku pisał, że „ów niestrudzony wyznawca Chrystusa sam żył tą wiarą i za nią oddał w ofierze własne życie. Przerazić może wspomnienie okrutnych cierpień, które zniósł nieustraszony w wierze polski męczennik, a świadectwo przez niego złożone zalicza się do najszlachetniejszych wśród tych, które sławi Kościół”.
Życie i działalność
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Urodził się 30 listopada 1591 r. w Strachocinie k. Sanoka. W 1611 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Wilnie (…). W 1622 r. przyjął święcenia kapłańskie (…). Od roku 1636 jako wędrowny misjonarz utwierdzał w wierze katolickiej liczne rzesze wiernych. W 1642 r. udał się do Pińska, gdzie pojednał z Kościołem katolickim wielu prawosławnych. Zginął śmiercią męczeńską w Janowie na Polesiu 16 maja 1657 r., zamęczony przez grupę Kozaków pałających nienawiścią do Kościoła katolickiego. Starania o beatyfikację Andrzeja Boboli, podjęte w 1712 r. w Pińsku i Janowie Poleskim oraz Wilnie, zostały uwieńczone wyniesieniem go w 1853 r. w Rzymie na ołtarze. (…)
Duchowość
Święty Andrzej kierował się duchowością ignacjańską, szukając w swej apostolskiej działalności większej chwały Bożej. Długie godziny spędzał przed Najświętszym Sakramentem. Charakteryzowała go również duchowość misyjna, a także eklezjalna. Cechowała go głęboka wiara posunięta do męczeństwa oraz miłość do Boga i bliźnich, wyrażająca się zarówno pracą kaznodziejską, jak też posługą w więzieniach i przytułkach.
ks. Jerzy Misiurek
Polscy święci i błogosławieni. Życie – duchowość – przesłanie
Edycja Świętego Pawła 2018
