WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Obietnica Boga wypełnia się w historii świata i w historii każdego człowieka. On jest Bogiem wiernym, który, zstępując na ziemię uczynił sobie mieszkanie w sercach ludzi. To wielka tajemnica bliskości i miłości Boga do człowieka wypełniająca się nieustannie w życiu, które bezwarunkowo przyjmuje tę miłość.
NIE BÓJ SIĘ!
Nie jest dla nas powodem do zdziwienia to, że Maryja była zaskoczona spotkaniem z archaniołem Gabrielem. Jednak jedno jej słowo – „Fiat”, odmienia wszystko.
Dzisiejsza Ewangelia, może być dla nas znakiem, że jedno słowo: tak, dziękuję, proszę – może wiele w życiu odmienić. Maryja jest tutaj najlepszym przykładem i wzorem posłuszeństwa, nie zawahała się zaufać Bogu, choć nie wiedziała, jak będzie dalej. Nie otrzymała instrukcji, jak ma postępować, co robić, a mimo to przyjęła Jego wolę.
Słowa: „Pan z Tobą” oznaczają, że nie ma się już czego bać. Maryja znalazła łaskę u Boga. Każdy człowiek otrzymuje ją w życiu. W tym wszystkim Pan Bóg szanuje wolną wolę człowieka, który Bożą propozycję może przyjąć lub nie. Maryja ją przyjęła, choć wcale nie miała łatwiej w życiu. Została zaproszona do czegoś, co aż trudno sobie wyobrazić – zostać matką samego Boga. Może akurat dzisiaj w dzień Wigilii, zastanówmy się, jak traktowaliśmy drugiego człowieka.
Chrystus zaprasza nas ciągle do wzajemnej miłości, do relacji. Czasami stawia nas przed trudnymi decyzjami, abyśmy zrobili krok do przodu w naszej ziemskiej wędrówce. Maryja przyjęła wielką tajemnicą, miała porodzić Syna Bożego – Jezusa. Właśnie Jej Syn, przyniesie ludzkości Boże „zbawienie”.
Nie tylko Maryja otrzymała dar macierzyństwa, Jej krewna Elżbieta również poczęła syna w starości. Relacja z Bogiem jest dowodem na to, że nie ma dla Niego rzeczy niemożliwych – po ludzku trudno to zrozumieć. Pan Bóg na wiele sposobów zaprasza każdego z nas do miłości.
Zatem odwagi! Chciejmy przyjmować w życiu wolę Pana Boga, a On sam pomoże nam ją realizować i będzie nas umacniał. Jednak my sami musimy ją przyjąć, jak zrobiła to Maryja. Pan Bóg zrobił krok w naszą stronę, ale czy ja chcę zrobić kolejny krok? On nas nie zostawi samych, lecz mimo trudów na ścieżkach życia wskaże drogę, którą podążać.
ks. Sebastian Woźniak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (2 Sm 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16)
Królestwo Dawida będzie trwało wiecznie
Bóg wybrał ziemię na swoje zamieszkanie. Wybór ten wiąże się z przymierzem, które nigdy już nie będzie cofnięte. Wyrazem tego przymierza jest pragnienie Boga, by każdy człowiek uczynił w swoim sercu mieszkanie dla Niego i by promieniował Nim na innych ludzi. Ta obietnica jest wieczna i nigdy, pomimo niewierności ludu, nie będzie cofnięta.
Czytanie z Drugiej Księgi Samuela
Gdy król Dawid zamieszkał w swoim domu, a Pan poskromił wokoło wszystkich jego wrogów, rzekł król do proroka Natana: «Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a Arka Boża mieszka w namiocie». Natan powiedział do króla: «Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Pan jest z tobą».
Lecz tej samej nocy Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Czy ty zbudujesz mi dom na mieszkanie? Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej i ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. Od czasu, kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że sam Pan dom ci zbuduje. Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem.
Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 89)
Bóg złożył Dawidowi obietnicę utrwalenia jego domu na wieki. Świadomość tej prawdy jest źródłem radości w chwilach ucisku i niewoli. Bóg, choć pozwala człowiekowi wejść w doświadczenie ciemności, nigdy nie przestaje przypominać, że Jego słowo trwa na wieki. To słowo staje się umocnieniem na wszystkie pokolenia.
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
«Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, *
przysiągłem mojemu słudze Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia».
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
On będzie wołał do Mnie: †
«Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia».
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe z nim będzie moje przymierze.
Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 16, 25-27)
Tajemnica ukryta dla dawnych wieków została objawiona
Ewangelia, którą głosi św. Paweł, jest dobrą nowiną o Chrystusie, jedynym Zbawicielu świata. To słowo jest darem dla wszystkich narodów w każdym czasie i miejscu. Chrystus przychodzi, by każdego człowieka przyciągnąć do siebie. Odpowiedzią na tę dobrą nowinę jest nasze posłuszeństwo słowu Bożemu, które jest źródłem wszelkiej mądrości.
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą, teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze, Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jezusa Chrystusa, niech będzie chwała na wieki wieków! Amen.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 1, 38)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto ja służebnica Pańska,
niech mi się stanie według słowa twego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 26-38)
Maryja pocznie i porodzi Syna
Tajemnica wcielenia zrealizowana przez życie Maryi staje się wypełnieniem pragnienia i obietnicy. Bóg pragnie zbawić każdego człowieka, którego stworzył z miłości i powołał do miłości. Jednocześnie wypełnia obietnicę, że pośród niewierności człowieka objawi swą chwałę przez przyjście prawdziwego Mesjasza – Jezusa Chrystusa. Maryja jest świątynią Boga, arką przymierza, w której Bóg uczynił swój dom.
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?».
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».
Wtedy odszedł od Niej anioł.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Słowo „wigilia” wywodzi się z języka łacińskiego i oznacza czuwanie, straż nocną.
Chrześcijańskie wigilie mają swoje źródło w żydowskich dniach przygotowania, które poprzedzały szabat i inne święta. Wieczorem tego dnia rozpoczynano już świąteczne obchody. Podobnie w liturgii Kościoła, wigilia otwiera obchody danego święta.
Wieczerza wigilijna
Świętowanie Bożego Narodzenia jest także poprzedzone wigilią. W Polsce najważniejszym jej momentem jest uroczysta kolacja – wieczerza wigilijna, podczas której, obok dzielenia się opłatkiem i spożywania tradycyjnych potraw, obdarzamy się wzajemnie prezentami i śpiewamy kolędy. Menu tej uroczystej kolacji jest zróżnicowane, w zależności od regionu. Rodzina zjednoczona przy wigilijnym stole jest pierwszą wspólnotą, która wspomina cud przyjścia na świat Syna Bożego i dzieli radość z Jego bliskości. Naśladuje w ten sposób Świętą Rodzinę, która jako pierwsza cieszyła się uszczęśliwiającą obecnością Jezusa.
Post
Tradycja polska nakazywała zachowywać w wigilię Bożego Narodzenia post, czyli ograniczenie ilości spożywanych pokarmów, jak i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Chociaż nie jest to post obowiązkowy, nasi biskupi zachęcają „do zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w wigilię Bożego Narodzenia, ze względu na wyjątkowy charakter tego dnia w Polsce” (List Episkopatu Polski z 21 października 2003 r.). Wyjątkowość Wigilii polega na tym, że jest ona bezpośrednim przygotowaniem do uroczystości narodzin Jezusa Chrystusa, Zbawiciela, który przychodzi wyzwolić nas z niewoli grzechu. Post wyraża naszą wolę uśmiercenia w sobie grzechu, a także skupia uwagę na sprawach duszy, oczekującej od Boga zaspokojenia jej potrzeb.
ks. Bogusław Zeman SSP
Boże Narodzenie. Rodzinne święta
Edycja Świętego Pawła 2022
