WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
W uroczystość Narodzenia Pańskiego pochylamy się nad wielką tajemnicą miłości Boga do człowieka. Bóg stał się człowiekiem, by nie tylko doświadczyć ludzkiego losu, ale przede wszystkim, by człowieka doprowadzić do świętości. On jest życiem, które się nie kończy, a żyć z Nim oznacza dojść do pełni człowieczeństwa.
JEZUS – WYRAŻA WIĘCEJ NIŻ MILIONY SŁÓW…
Na świecie żyje około ośmiu miliardów ludzi, którzy porozumiewają się za pomocą około siedmiu tysięcy języków. Dzielą nas miliony kilometrów, kultura, światopogląd, religia, prawa i obowiązki i pewnie wiele innych rzeczy. Jedno jednak mamy wspólne – życie.
Przesiąknięta do najmniejszej literki symboliką Ewangelia według Świętego Jana otwiera szerokie pole interpretacyjne. To bardzo zastanawiające, dlaczego tak bardzo szczęśliwy dla ludzkości fakt Bożego Narodzenia został przez św. Jana w ten sposób zaszyfrowany. Co Apostoł chciał przez to powiedzieć? Dlaczego zamiast świętego imienia Jezus pada greckie Logos? Może dlatego, że już samo imię Jezus może uczynić bardzo wiele.
Przeczuwał to prorok Izajasz, który we fragmencie zawartym w pierwszym czytaniu mówi o mocy dźwięku – głosu. Niech Logos napełni radością i śpiewem całą ziemię, bo to dzięki Niemu mamy życie. W Liście do Hebrajczyków znajdziemy z kolei zapis, że wielu próbowało być słowem Boga dla ludzi, ale tylko Jezus stał się tym Logosem, który ma taką moc, by zbawić świat.
Jeśli więc nawet sam Bóg wypowiada imię Jezusa i zapisuje je wyraźnie na kartach historii, to musi Mu na nas bardzo zależeć. Stał się taki jak my, by pokazać nam drogę do życia wiecznego. Szanujmy więc życie, bo sam Bóg nam je dał, ale i sam też je przeżył. A jeśli już nie mamy siły, uwierzmy w to, że Jego święte imię ma moc wyciągnąć nas z największych trudności i wołajmy: Jezus…
ks. Karol Iwańczak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 52, 7-10)
Cała ziemia zobaczy zbawienie Boże
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: «Twój Bóg zaczął królować».
Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem.
Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 98)
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją *
dla domu Izraela.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy dźwięku rogu, *
na oczach Pana, Króla, się radujcie.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 1, 1-6)
Bóg przemówił do nas przez Syna
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.
Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się większy od aniołów, o ile odziedziczył dostojniejsze od nich imię.
Do którego bowiem z aniołów powiedział Bóg kiedykolwiek: «Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem»? I znowu: «Ja będę Mu ojcem, a On będzie mi Synem»? A skoro ponownie wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: «Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży».
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zajaśniał nam dzień święty, pójdźcie, narody, oddajcie pokłon Panu,
bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, J 1, 1-18, [krótsza, J 1, 1-5. 9-14])
Słowo stało się ciałem
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
[Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.]
Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
[Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.]
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie.
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Cisza tej nocy
zasiadła na tronie,
Maleńkie Życie
nawiedziło ziemię.
Wtulony w objęcia
nagle usłyszałeś
bicie ludzkiego serca.
Całe Twoje ciało
poruszyło się zdziwione:
tylko serce człowieka
nie przerywa ciszy,
milczenie w rytmie serca
jest głębią prawdziwą.
Szczęśliwy
spojrzałeś na gwiazdy.
Jedne migotały,
inne jakby z zazdrości
spadały na ziemię.
Tajemnic chroniło
najgłębsze milczenie,
nawet wiatr umilkł
jak usta nieśmiałe.
Roman Mleczko
Dziecię, które szuka Twojego serca
Edycja Świętego Pawła 2022