WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Dzisiejsza uroczystość zaprasza nas do uwielbienia Chrystusa. Dziś, choć nie widzimy Go twarzą w twarz, wyznajemy naszą wiarę w Jego wcielenie i objawienie wszystkim narodom świata. W darach ofiarowanych przez mędrców dostrzegamy znaki Jezusowego królowania, boskości i męki, przez którą nas wybawił. Prośmy, by oświecał nas swoim światłem i prowadził po drogach wiary, by doprowadził nas do siebie, do nieba, byśmy tam mogli nieustannie oddawać Mu cześć i chwałę. Prośmy też o wiarę, nadzieję i miłość, by zawsze mieszkały w naszych sercach i były nakierowane na Boga. Nie ustawajmy w Jego szukaniu, nie poprzestawajmy na tym, co już osiągnęliśmy w życiu duchowym.
WIARA I NAUKA
Źle się dzieje, gdy religia rości sobie prawo do wyjaśniania wszystkich rzeczywistości ziemskich, a teologowie stroją się w togi specjalistów od astronomii, biologii czy fizyki molekularnej. Równie źle dzieje się wówczas, gdy naukowcy zabierają głos w sprawach wiary, wypowiadając się o nieistnieniu Boga. Gdy nonszalancko i naiwnie wierzą, że nauka uczyni zbędną wiarę w Niego.
Mędrcy, wytrwali wędrowcy poszukujący prawdy, spotkali Prawdę. W ich osobach świat nauki przyklęknął wobec Tego, który jest źródłem mądrości (Ewangelia). Odwieczny błąd polegający na przeciwstawianiu religii wiedzy został dziś sprostowany.
Mędrcy szli drogą środka. Prowadzeni przez gwiazdę wykorzystują swą wiedzę, by dojść do celu, jakim jest odkrycie prawdy. Podążają bez uprzedzeń. A gdy znajdują Dziecię, w pokorze przyklękają.
Adorujący Jezusa mędrcy zadają kłam propagandowym tezom, powtarzanym niestety także przez współczesnych ateistów, że wiara nie jest dla ludzi wykształconych i mądrych. Religia nie stanowi opium dla ludu, nie jest przeznaczona dla bezrefleksyjnych biedaków szukających nadziei za każdą cenę lub tych, których łatwo zwieść pseudoprawdami. Wiara domaga się pracy intelektu. Jest rozumna w swym źródle. Trzeba przejść pewną drogę, dojrzewać jak mędrcy do spotkania z żywym Bogiem.
Spotkanie z Jezusem zmienia życie, lecz nie odrywa od ziemi. Nie niszczy tego, co osiągnęliśmy własnym wysiłkiem. Wiara nie czyni zbędnym rozwoju naukowego. Ona oczyszcza spojrzenie, poszerza horyzonty o inną rzeczywistość, pozwala głębiej i wnikliwiej spojrzeć na świat. Chrześcijanin to człowiek wiary i nauki. Rozwijając obie, chwali swego Pana.
Redakcja
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 60, 1-6)
Chwała Boga rozbłysła nad Jerozolimą
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Powstań! Świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą.
I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. Rzuć okiem dokoła i zobacz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione są twe córki.
Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów – dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą z Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 72)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 3, 2-3a. 5-6)
Poganie są uczestnikami zbawienia
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia: Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 2, 2b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie
i przybyliśmy oddać pokłon Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 2, 1-12)
Pokłon mędrców ze Wschodu
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».
Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».
Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.
A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
CZEGO PRAGNĘ, KIEDY PRAGNĘ
Nie wiem, jak się zmienić.
Jeśli nawet widzę, że pod pewnymi względami powinienem być inny, nie mam pojęcia, od czego zacząć. I w gruncie rzeczy nie wierzę, że zmiana będzie możliwa. Nie widzę alternatywnego rozwiązania, jestem do czegoś przyzwyczajony, zawsze tak robiłem… A może nie chcę się zmienić. Wygodnie mi być takim, jakim jestem. Albo boję się zmienić i w końcu myślę, że tak jest lepiej.
Pewien psycholog napisał: „Osoba, która ma prawdziwe powody, by coś zrobić, zrobi to, o ile nie ma lepszych powodów, by zrobić coś przeciwnego”. To znaczy, że kiedy mówimy, że chcemy coś zrobić, ale to się nam nie udaje, być może tak jest, bo po części chcemy, a po części nie. Czasem sami dobrze nie wiemy, czego chcemy. Albo chcemy kilku rzeczy, które bywają ze sobą sprzeczne.
Gabriella Tripani
Czego pragnę, kiedy pragnę
Poznać siebie, by obrać właściwy kierunek życia
Edycja Świętego Pawła, 2023
