WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Nad Jordanem doszło do objawienia całej Trójcy Świętej. Otrzymaliśmy znaki potwierdzające zbawczą misję Jezusa. Bóg Ojciec, wskazując na Chrystusa, nazwał Go swoim Synem, natomiast zstępujący Duch Święty podkreślił, że On jest Namaszczonym, czyli Mesjaszem. Przyjmijmy prawdę o Chrystusie, objawioną przez niebiosa. Rozważając chrzest Pański, podziękujmy za nasz własny chrzest, przez który staliśmy się dziećmi Bożymi, i żyjmy jego łaską. W kolekcie modlimy się dziś o to, by Jezus, który był podobny do nas zewnętrznie, przemienił nasze wnętrze. Potrzebujemy tej przemiany niezależnie od wieku i tego, kim jesteśmy. Prośmy, by za sprawą Jezusa dokonywała się ona w naszym myśleniu, postępowaniu oraz patrzeniu na Boga, na świat i drugiego człowieka. Współpracujmy z Jego łaską i pozwalajmy, by dotykał w nas tego, co potrzebuje odnowy.
JEDEN Z NAS
Bóg wcielony ustawia się w kolejce po chrzest Janowy razem z grzesznikami. Cierpliwie czeka, aż nadejdzie Jego kolej. Jego bóstwo nie daje mu taryfy ulgowej. Scena szokująca dla Żydów, którzy stali razem z Nim w kolejce. Ale także dla pogan, pierwszych chrześcijan, którzy tak jak my słyszeli ten fragment Ewangelii. Dlaczego?
Bo oto widzimy Tego, o którym prorok Izajasz pisze, jak słyszeliśmy w pierwszym czytaniu, że jest „świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą” (Iz 55, 4). A wcześniej nazywa Go Zbawicielem, który dokonał wspaniałych dzieł (por. Iz 12, 5). Nie jest On jednak otoczony chórem aniołów. Nie ukazuje się w swojej potędze i chwale. Staje po stronie grzeszników. I to nie po to, by ich potępiać, patrzeć na nich z pogardą, wymawiać im ich błędy. Staje pośród nich, by przekonać ich, że nie brzydzi się ich grzechem. Miesza się z tłumem otaczającym Jana Chrzciciela, aby objawić Boga, którego grzech nie jest w stanie powstrzymać w miłowaniu człowieka. Pozwoli, by największy z proroków Starego Przymierza polał Jego głowę wodą z Jordanu, by każdy z nas mógł do siebie odnieść słowa Boga Ojca: „To jest mój Syn Umiłowany”. Scena chrztu Pańskiego to zaproszenie dom refleksji na moim obrazem Boga. Czy godzę się na Boga pełnego miłosierdzia? Czy wierzę w Boga, dla którego grzech nie stanowi przeszkody w miłowaniu mnie?
Z drugiej strony, jako uczeń Jezusa, warto, bym zadał sobie jeszcze jedno pytanie. Czy potrafię na wzór mojego Mistrza stanąć pośród grzeszników? Czy jako praktykujący, pobożny katolik nie czuję się lepszy od innych?
ks. Mariusz Marszałek, pallotyn
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 55, 1-11)
Nowe i wieczne przymierze
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan: «Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
Nakłońcie uszu i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze; niezawodne są łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem go świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo On ci dodał chwały.
Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi.
Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».
Oto słowo Boże.
PSALM (Iz 12, 2-6)
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą, *
i On stał się moim zbawieniem.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 5, 1-9)
Jezus przyszedł przez wodę, krew i Ducha
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.
A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?
Jezus Chrystus jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.
Trzej bowiem dają świadectwo: Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą. Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 1, 29)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł do Niego:
«Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata».
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 1, 7-11)
Chrzest Jezusa
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jan Chrzciciel tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».
W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie».
Oto słowo Pańskie.