2 NIEDZIELA ZWYKŁA – rok B

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Poznaliśmy i uwierzyliśmy, że Bóg nas miłuje – usłyszymy dziś w antyfonie na komunię. Te słowa są pięknym podsumowaniem dzisiejszej liturgii. Pan, który gromadzi nas na Mszy św., mówi do nas i karmi nas swoim Ciałem. Zapatrzmy się dziś w postać Samuela i apostoła Andrzeja, którzy poznali Boga i uwierzyli Jego słowu. Pomyślmy dziś o tym, na ile my sami możemy w szczerości serca wyznać, że poznaliśmy Boga i uwierzyliśmy w Jego miłość. Co nas do tego przekonało? Sama wiedza o tym, że Bóg nas kocha, to za mało. W to trzeba uwierzyć i przyjąć za pewnik. Świadomość bycia ukochanym przez Pana daje radość i siłę do coraz lepszego życia. Jego miłość naprawdę przemienia i czyni z nas nowych ludzi.

 

PROSTOTA I PIĘKNO POWOŁANIA

Ewangelia rozpoczyna się sceną powołania uczniów. Jezus ich spotyka, zaprasza, przyjmuje i powołuje, a potem bierze ze sobą i uczy życia, aby kiedyś, po Jego śmierci i zmartwychwstaniu, poszli na cały świat i głosili Ewangelię. Taką drogę przeszli apostołowie, a u jej początków było właśnie spotkanie z Mistrzem, zachwyt Nim i Jego zaproszenie do wspólnej wędrówki. Droga każdego chrześcijanina jest podobna.
Pierwszym krokiem w odczytaniu każdego powołania jest usłyszenie Pana, który mówi do człowieka. Tak stało się w życiu młodego Samuela tej nocy, w której budziło go dziwne wołanie. Gdy zrozumiał, że to Pan woła go po imieniu, od razu pozwolił się prowadzić Jego słowu. A wszystko odbyło się w wielkiej prostocie i zaufaniu. Bogu wystarczyło jedynie to, że Samuel usłyszał Jego słowo i był gotowy do tego, aby je przyjąć.
Podobnie było w życiu tych uczniów, którym Jan wskazał Jezusa jako Baranka Bożego, czyli przychodzącego Mesjasza. Wtedy też wszystko odbyło się w wielkiej prostocie. To Jezus wyszedł z inicjatywą i zapytał ich po prostu: Kogo szukacie? Gdy zaś zobaczył, że są gotowi, zaprosił ich do siebie, a oni zostali z Nim już do końca. Było to tak ważne dla nich wydarzenie, że zapamiętali nawet, o której godzinie to wszystko się wydarzyło.
Powołanie do stania się uczniem Chrystusa dotyczy każdego, kto Mu zaufał i w Niego uwierzył. Niezależnie od tego, kim jest i co w życiu ma robić. Ono realizuje się zwykle w wielkiej prostocie codziennego życia. Wystarczy jedynie usłyszeć Jego głos i być gotowym, aby z Nim przejść przez życie.

ks. Tomasz Bać


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 3, 3b-10. 19)
Powołanie Samuela

Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela

Samuel spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza.
Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: «Oto jestem». Potem pobiegł do Helego, mówiąc mu: «Oto jestem: przecież mnie wołałeś».
Heli odrzekł: «Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać». Położył się zatem spać. Lecz Pan powtórzył wołanie: «Samuelu!».
Wstał Samuel i poszedł do Helego, mówiąc: «Oto jestem: przecież mnie wołałeś».
Odrzekł mu: «Nie wołałem cię, synu mój. Wróć i połóż się spać». Samuel bowiem jeszcze nie znał Pana, a słowo Pańskie nie było mu jeszcze objawione.
I znów Pan powtórzył po raz trzeci swe wołanie: «Samuelu!». Wstał więc i poszedł do Helego, mówiąc: «Oto jestem: przecież mnie wołałeś».
Heli zrozumiał, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do Samuela: «Idź spać! Gdyby jednak ktoś cię wołał, odpowiedz: Mów, Panie, bo sługa Twój słucha». Odszedł Samuel, położył się spać na swoim miejscu.
Przybył Pan i stanąwszy, zawołał jak poprzednim razem: «Samuelu, Samuelu!». Samuel odpowiedział: «Mów, bo sługa Twój słucha».
Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię.

Oto słowo Boże.

PSALM (Ps 40)

Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.

Z nadzieją czekałem na Pana, *
a On pochylił się nade mną.
Włożył mi w usta pieśń nową, *
śpiew dla naszego Boga.

Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
lecz otwarłeś mi uszy.
Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.

Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane:
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu».
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich, *
o czym Ty wiesz, Panie.

Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę..

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 6, 13c-15a. 17-20)
Wasze ciała są członkami Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia: Ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała. Bóg zaś i Pana wskrzesił, i nas również swą mocą wskrzesi.
Czyż nie wiecie, że ciała wasze są członkami Chrystusa? Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem.
Strzeżcie się rozpusty! Bo czyż jakikolwiek grzech popełniony przez człowieka jest poza ciałem? Lecz ja wam mówię, kto grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy.
Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest przybytkiem Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 1, 41b. 17b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa,
łaska i prawda przyszły przez Niego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 1, 35-42)
Na Jezusie spełnia się zapowiedź Izajasza

+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?».
Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?».
Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.
Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.
A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Jezus czeka na nas
Adoracja Najświętszego Sakramentu

Moc Adoracji
Chcesz, aby Twoje życie dobre, piękne, szlachetne, miało sens? Kontempluj Jezusa w Najświętszym Sakramencie! Taka modlitwa oświetli i rozjaśni Twoje życie, uczyni je przejrzystym, nada mu cel.
Pomoc w modlitwie
W tej książeczce znajdziesz propozycje rozważań o adoracji Najświętszego Sakramentu autorstwa o. Józefa Augustyna SJ – znanego rekolekcjonisty i kierownika duchowego. To doskonała pomoc w modlitwie.
Indywidualnie i we wspólnocie
Każdy rozdział kończą ćwiczenia do modlitwy osobistej oraz ćwiczenia do dzielenia się w małych grupach, dzięki którym książka sprawdzi się zarówno do użytku indywidualnego, jak i we wspólnocie.

Józef Augustyn SJ
Jezus czeka na nas.
Edycja Świętego Pawła 2023