WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Zebrani we wspólnocie, rozpoczynając okres Wielkiego Postu, gromadzimy się w Dniu Pańskim na Eucharystii. Jest to nasze spotkanie z Panem w Jego słowie i komunii eucharystycznej, ale jest to także spotkanie formacyjne, podczas którego zagłębiamy się w treści wyznawanej wiary i jeszcze bardziej przekonujemy się do zawartych w niej prawd. Dziś skupiamy uwagę na właściwym przeżyciu rozpoczynającego się Wielkiego Postu. Jest to przecież dzieło pokuty, którą podejmuje każdy z nas i cały Kościół. Wspólnotowość pokuty powiększa jej skuteczność i owocność. Pomimo ducha pokutnego nie możemy zapomnieć o tym, że Dzień Pański jest dniem radosnym ze swej natury. Warto w tym miejscu przypomnieć wezwanie z Księgi Nehemiasza: Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie! (Ne 8, 9).
RADOŚĆ W SŁUŻENIU
Dlaczego część aniołów powiedziała Bogu „Nie!”, zaprzeczając swojemu powołaniu, jakim jest służba Bogu i człowiekowi? Dlaczego istoty stworzone jako dobre, same uczyniły siebie złymi? Pozostanie to w dużej mierze tajemnicą, którą zna tylko Bóg.
Biblia w żadnym miejscu nie wypowiada się definitywnie o przyczynie buntu aniołów. Ta kwestia jednak nurtowała chrześcijan od zawsze. Powstało na ten temat kilka hipotez teologicznych. Jedną z nich, wpisującą się doskonale w dzisiejszą Ewangelię jest ta, że pierwszy z aniołów i ich przywódca, Lucyfer, w pewnym momencie powiedział Bogu „Non serviam”, czyli „Nie będę służyć” – grzesząc pychą.
Zwrot „non serviam” (po hebrajsku lo eebod) pochodzi z Księgi Jeremiasza. Wypowiadają go Żydzi, którzy odmawiają oddawania czci Bogu. Jednak to zdanie funkcjonuje w tradycji również jako określenie buntu szatańskiego. Brak postawy służebnej nie jest więc rzeczą błahą. Bardzo często bagatelizujemy grzech pychy sądząc, że czymś o wiele poważniejszym, cięższym w wymiarze moralnym jest nieczystość czy gniew. Pycha jest bardzo subtelna, ukrywa się, stwarza pozory dobra. Subtelnie działa również Szatan kusząc Jezusa do… wydawałoby się, nic nieznaczących zewnętrznych gestów uległości i poddaństwa. Nie lekceważmy pychy, przeciwnie, rozwijajmy w sobie cnotę służenia z pokorą, pamiętając słowa Jezusa: „Syn Człowieczy, nie przyszedł po to, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu” (Mt 20, 28).
ks. Cyprian Kostrzewa, paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 9, 8-15)
Przymierze Boga z Noem po potopie
Czytanie z Księgi Rodzaju
Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów: «Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię».
Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego istnienia».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 25)
Refren: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność.
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Refren: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Refren: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność.
Dobry jest Pan i prawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.
Refren: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność.
DRUGIE CZYTANIE (1 P 3, 18-22)
Woda chrztu nas ocala
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Najdrożsi:
Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia przez Ducha. W Nim poszedł ogłosić zbawienie nawet duchom zamkniętym w więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża naczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę. Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zobowiązanie dobrego sumienia wobec Boga – dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Władze, i Moce.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 4b)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Mk 1, 12-15)
Jezus był kuszony przez Szatana, aniołowie zaś Mu usługiwali
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
