WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Udział w niedzielnej Eucharystii jest wyznaniem i świadectwem naszej wiary. To wyraźny znak, że naprawdę Boga uznajemy za naszego Stwórcę i Pana. A skoro tak, to – zgodnie ze słowami dzisiejszej kolekty mszalnej – możemy liczyć na wsparcie i dobroć Pana, który przez swoje słowo i sakramenty wciąż odnawia w nas udzieloną nam łaskę i nas w niej zachowuje. Dlatego wraz z kapłanem przewodniczącym naszej modlitwie prośmy z ufnością: Boże, nasz Ojcze, otaczaj nieustanną opieką wszystkich, których posilasz Twoim Sakramentem, nie odmawiaj nam swojej pomocy i uczyń nas godnymi wiecznego zbawienia (por. modlitwa po komunii).
BÓG DAJE NAM CHLEB Z NIEBA
Człowiek mimo swojego zabiegania troszczy się o codzienny chleb dla swoich krewnych, swojej rodziny, też dla siebie. Ale czy mamy jedynie ograniczać się do tego, aby zapewnić swoim najbliższym jedynie ten chleb materialny? A może Pan Bóg oczekuje od nas czegoś więcej?
Na samym początku w kolekcie mszalnej usłyszymy bardzo ważne słowa, która wskazują nam, o co mamy prosić Boga. Mianowicie mamy prosić, aby dopomagał nam odnawiać nasze życie. Ta odnowa najmocniej realizuje się w Jezusie Chrystusie, który w dzisiejszej Ewangelii mówi nam o nowym chlebie jako znaku. Ten znak jest zapoczątkowany w obrazie manny, którą Izraelici otrzymują w drodze do Ziemi Obiecanej. Jezus, odwołując się do znaku manny, pokazuje pewną nowość, jakiej dokonał, rozmnażając chleb. Jezus sam w swojej nauce zaznacza, że ludzie szukają Go ze względu na znak rozmnożenia chleba. A czy my, przychodząc na niedzielną Eucharystię, zabiegamy o to, aby przystąpić do stołu chleba? Może właśnie dziś warto się zastanowić, jak często przystępuję do Komunii św., która ma moc przemieniać moje życie.
Gdy przystępujemy do stołu Eucharystii, to pamiętajmy, że Jezus w znaku prostego chleba jest w stanie zaspokoić głód duchowy, którego często nawet nie jesteśmy świadomi.
ks. Bartłomiej Cipora
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 16, 2-4. 12-15)
Bóg daje cudowny pokarm
Czytanie z Księgi Wyjścia
Na pustyni całe zgromadzenie Izraelitów zaczęło szemrać przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Izraelici mówili im: «Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzie zasiadaliśmy przed garnkami mięsa i jadaliśmy chleb do syta! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem zamorzyć całą tę rzeszę».
Pan powiedział wówczas do Mojżesza: «Oto ześlę wam chleb z nieba jak deszcz. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie zbierał według potrzeby dziennej. Chcę ich także doświadczyć, czy pójdą za moimi rozkazami czy też nie».
«Słyszałem szemranie Izraelitów. Powiedz im tak: O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się chlebem. Poznacie wtedy, że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem».
Rzeczywiście, wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły obóz, a nazajutrz rano warstwa rosy leżała dokoła obozu. Gdy się warstwa rosy uniosła ku górze, wówczas na pustyni leżało coś drobnego, ziarnistego, niby szron na ziemi. Na widok tego Izraelici pytali się wzajemnie: Co to jest?» – gdyż nie wiedzieli, co to było.
Wtedy powiedział do nich Mojżesz: «To jest chleb, który daje wam Pan na pokarm».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 78)
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
To, co usłyszeliśmy i poznaliśmy, *
i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
opowiemy przyszłemu pokoleniu, *
chwałę Pana i Jego potęgę.
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
On z góry wydał rozkaz chmurom *
i bramę nieba otworzył.
Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, *
podarował im chleb niebieski.
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
Spożywał człowiek chleb aniołów, *
Bóg zesłał im pokarm do syta.
Wprowadził ich do ziemi swej świętej, *
na górę, którą zdobyła Jego prawica.
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 4, 17. 20-24)
Przyoblec się w człowieka nowego
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia: To mówię i zaklinam się na Pana, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie z ich próżnym myśleniem.
Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa. Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim, zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie, że – co się tyczy poprzedniego sposobu życia – trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, odnawiać się duchem w waszym myśleniu i przyoblec się w człowieka nowego, stworzonego na obraz Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 4b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 24-35)
Kto przychodzi do Chrystusa, nie będzie łaknął
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że na brzegu jeziora nie ma Jezusa, ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi, dotarli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi, kiedy tu przybyłeś?».
W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec».
Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?».
Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał».
Rzekli do Niego: «Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».
Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!».
Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
NKB Ewangelia według św. Jana NT IV cz. 1
Komentarz do Ewangelii według św. Jana – cz. 1
Niniejszy tom z serii Nowych Komentarzy Biblijnych poświęcony został rozdziałom od 1 do 12 Ewangelii wg św. Jana. Każdy rozdział został solidnie opracowany w świetle tradycji Starego Testamentu i teologii judaistycznej.
Autor komentarza, uznany biblista ks. prof. dr. hab. Stanisław Mędala CM to jeden z najbardziej znanych specjalistów pism Janowych w Polsce. W opracowaniu wykorzystał on wyniki badań archeologii, opinie wielu egzegetów, a także własne badania i rozwiązania. Na szczególną uwagę zasługuje analiza powstania czwartej Ewangelii w środowisku pierwotnej wspólnoty Kościoła.
Biblijny tekst Ewangelii wg św. Jana został wyjaśniony nie tylko w kontekście literatury judaistycznej. Komentarz uwzględnia również wpływ kultury greckiej i rzymskiej.
ks. Stanisław Mędala CM
NKB Ewangelia według św. Jana NT IV cz. 1
Edycja Świętego Pawła 2023
