WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Miłość nie jedno ma imię. Znaczy to, że pod słowo „miłość” podszywają się zachowania, które niewiele mają z nią wspólnego. Pisał o tym w encyklice Deus caritas est papież Benedykt XVI. O miłości prawdziwej mówią wiele dzisiejsze czytania. I dlatego wypada i trzeba się nad nimi z uwagą pochylić. A jeszcze bardziej mamy miłością chwalić i ukazywać Boga innym ludziom. To droga naszego zbawienia. Stąd też słowa modlitwy dzisiejszej kolekty: Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty sprawiasz, że wierni Twoi godnie Ci służą; daj nam bez przeszkody dążyć do zbawienia, które obiecujesz.
SŁUCHAJ
Nie jest przypadkiem, że mamy jedne usta, a dwoje uszu. Bóg pragnie byśmy mniej mówili, a więcej słuchali. Ta umiejętność jest trudna w dzisiejszym głośnym świecie. Ale nie jest niemożliwa.
Słowa które są dziś przypomniane przez Jezusa, znamy jako przykazanie miłości Boga i bliźniego. I zwykle, gdy zatrzymujemy się przy tej liturgii słowa zaczynamy moralizować. Szybko przechodzimy do pytania o naszą miłość do Boga i ludzi. Trzeba nam jednak usłyszeć w całości słowa, które przytacza Jezus ze starotestamentalnego tekstu. Jezus cytowanie zaczyna od słowa „słuchaj” – hebr. shema. Zwrot ten zwykle pozostaje przez nas niezauważony. Tymczasem to, że jest umieszczony na początku słów, które dziś przypomina nam Jezus nie jest przypadkowe. Od tych słów pobożni Izraelici zaczynali swoją codzienną modlitwę. I to pokazuje drogę do odkrycia istoty chrześcijaństwa.
Wiara nie zaczyna się od moralności ani nawet od przykazań, ale od słuchania. Święty Paweł przypomina, że wiara bierze się z tego, co się słyszy, a tym, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Jeśli chcemy pogłębić naszą wiarę, to musimy bardziej otworzyć uszy i serce na słowo Boże zapisane w Piśmie Świętym. A w słowie usłyszymy najpierw, że Bóg nas pierwszy umiłował. I nigdy Boga w miłości nie wyprzedzimy. On zawsze kocha pierwszy. Przyjęcie tej miłości prowadzi do tego, że zaczynamy kochać Boga i człowieka.?
ks. Adam Polak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 6, 2-6)
Będziesz miłował Boga z całego serca
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz tak powiedział do ludu:
„Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom, po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć.
Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód.
Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Pan jedynie. Będziesz więc miłował Pana, Boga twojego, z całego serca swego, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję”.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 18, 2-3a. 3b-4. 47 i 51ab)
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja.
Miłuję Cię, Panie, *
Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo, *
mój Wybawicielu.
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja.
Boże, Skało moja, na którą się chronię, *
Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja.
Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka. *
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dałeś wielkie zwycięstwo królowi *
i łaską obdarzyłeś Dawida, Twego pomazańca.
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 7, 23-28)
Nieprzemijające kapłaństwo
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Wielu było kapłanów poprzedniego Przymierza, gdyż śmierć nie zezwalała im trwać przy życiu. Ten właśnie, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego przystępują do Boga, bo wciąż żyje, aby się wstawiać za nimi.
Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa, takiego, który nie jest zobowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie. Prawo bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi, złożonej po nadaniu Prawa, ustanawia arcykapłanem Syna doskonałego na wieki.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 12, 28b-34)
Największe przykazanie
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?».
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Kiedy Miłość puka do drzwi.
Opowieści z życia Wspólnoty Baranka
Nie wiesz, jak rozmawiać z tymi, których Opatrzność stawia na Twojej drodze? Sięgnij po tę książkę, w której znajdziesz prawdziwe historie prawdziwych spotkań małych braci i małych sióstr Baranka z bliźnimi, zwłaszcza ubogimi.
Opisane historie ukazują, że w relacji z bliźnimi warto być jak Baranek, który ofiarowuje swą miłość każdemu, kto w wolności uchyli dla niej drzwi swego serca.
Przesłaniem tej książki jest również głoszenie wszystkim Dobrej Nowiny o zmartwychwstałym Baranku, który „zraniony, nigdy nie przestaje kochać”. W ten sposób członkowie Wspólnoty rozniecają iskierki nadziei zasiane w sercach ludzkich przez Ducha Świętego.
Wspólnota Baranka
Kiedy Miłość puka do drzwi.
Opowieści z życia Wspólnoty Baranka.
Edycja Świętego Pawła 2023
