WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Koniec roku liturgicznego, do którego zmierzamy, wpływa na charakter czytań mszalnych i modlitw, jakie słyszymy na Eucharystii. Wszystko przypomina nam o końcu doczesnego życia i przejściu do wieczności. Z jakim bagażem tam wejdziemy? Na co możemy liczyć, czego się powinniśmy spodziewać? Tego rodzaju pytania mogą i powinny pojawić się w naszych umysłach pod wpływem lektury słowa Bożego. Modlitwy mszalne wkładają w nasze usta słowa prośby, byśmy nie ustawali w gorliwej służbie Bożej, wzrastając w miłości, i ostatecznie osiągnęli dar szczęśliwej wieczności.
DOBRY KONIEC
Od 2016 roku Kościół przeżywa w 33. niedzielę zwykłą Światowy Dzień Ubogich. Ustanowił go papież Franciszek, gdyż chce zwrócić uwagę nas wszystkich na ludzi, których łatwo nie zauważyć. Tak jak dzisiejsze słowo, które skłania nas do uważnego patrzenia.
Na co? Na znaki obecne w świecie. W „małej apokalipsie”, której fragment usłyszymy dziś w Ewangelii, sam Chrystus mówi o symptomach końca czasów. Mamy się więc spodziewać zjawisk o charakterze astronomicznym, powszechnie widocznych. Mają one jednak także sens duchowy. Są one zapowiedzią paruzji, czyli ponownego przyjścia Pana Jezusa na ziemię.
Kiedy ono nastąpi, dopełni się dzieło zbawienia świata. Chrystus dokonał go na krzyżu, oddając życie za grzechy nas wszystkich. W Liście do Hebrajczyków jego autor przypomina, że jedyna ofiara za grzechy została już złożona przez Pana Jezusa. Nastąpi jednak jeszcze ostatni akcent dzieła naszego Pana, kiedy cały świat zostanie Mu poddany. To wtedy nastanie królestwo sprawiedliwości i prawdy.
Tę samą myśl odnajdziemy w pierwszym czytaniu. Prorok Daniel na ok. 600 lat przed Chrystusem zapowiada końcowe losy świata i ludzkości. Niczym św. Jan w Apokalipsie wiąże mające nadejść wydarzenia z osobą św. archanioła Michała. Zapowiada zmartwychwstanie umarłych i sprawiedliwą zapłatę dla każdego człowieka. Zapowiada nadzieję, której na imię Jezus Chrystus. Los świata i życie każdego człowieka spełnią się więc w Chrystusie. A w spotkaniu z Panem będzie miało znaczenie każde uczynione przez nas dobro. Każde zauważenie lub ominięcie człowieka ubogiego i potrzebującego.
ks. Marek Piedziewicz
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 12, 1-3)
Zmartwychwstanie w czasach ostatecznych
Czytanie z Księgi proroka Daniela
W owym czasie wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.
Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.
Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 16, 5 .8-11)
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię radości przy Tobie
i wieczne szczęście *
po Twojej prawicy.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 10, 11-14. 18)
Skuteczność ofiary Chrystusa
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Każdy kapłan Starego Testamentu staje codziennie do wykonywania swej służby i wiele razy składa te same ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Ten przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, «aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem pod Jego stopy». Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 21, 36)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 13, 24-32)
Sąd ostateczny
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus powiedział do swoich uczniów: «W owe dni, po wielkim ucisku, „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie” zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i „zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba”.
A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wydarzenia, wiedzcie, że to blisko jest, u drzwi».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko
BIOGRAFIA
Jerzy Popiełuszko – kapłan, który z pozoru był zwykłym wikarym, chłopakiem z Białostocczyzny. W najtrudniejszych latach stanu wojennego okazał jednak wielką siłę ducha. Sam wolny, uczył innych, jak w świecie kłamstwa i zniewolenia żyć w prawdzie i wewnętrznej wolności, bez lęku i nienawiści. Teraz, czterdzieści lat od zamordowania księdza Jerzego Popiełuszki i czternaście lat od jego beatyfikacji, w ręce czytelników trafia jedyna taka opowieść o życiu tego kapłana, który po czterdziestu latach od męczeńskiej śmierci wciąż ma nam wiele do powiedzenia.
Nowe, poszerzone wydanie znakomitej biografii autorstwa Ewy K. Czaczkowskiej i Tomasza Wiścickiego to pełna opowieść o życiu ks. Jerzego Popiełuszki i jego kulcie, ze świadectwami osób, które doznały łask za jego wstawiennictwem. Autorzy dotarli do kilkudziesięciu świadków życia ks. Jerzego, przeanalizowali setki dokumentów i nagrań. W książce przytaczają wszystkie hipotezy dotyczące porwania i śmierci tego kapłana.
Ksiądz Jerzy wyzwalał ludzi do życia w prawdzie i miłości, wiedząc doskonale, że od życia wewnętrznego jednostki zależy jakość życia społecznego. Stając w obronie bliźniego, upominając się o sprawiedliwość i szacunek dla godności człowieka, oczyszczał społeczne struktury. Lektura niniejszej książki przypomina nam, że skoro mógł robić to on – którego siłą była niezachwiana wiara, szczerość i prostota – może każdy z nas. Bo od naszej wewnętrznej postawy zależy nie tylko jakość życia wspólnoty, ale losy kraju i świata.
Ewa K. Czaczkowska, Tomasz Wiścicki
Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko. Biografia
Edycja Świętego Pawła 2024
