WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Nasze nawrócenie zawsze może być nowym początkiem. Bóg w swoim miłosierdziu daje nam możliwość zaczynania na nowo – zawsze, kiedy zechcemy do Niego powrócić. On w swojej dobroci chce zaczynać z nami za każdym razem, kiedy uznajemy swoją grzeszność i prosimy Go o pomoc.
RADOŚĆ SPOTKANIA
Wiele osób ma doświadczenie radości ze spotkania czy to z przyjacielem mieszkającym na drugim krańcu świata, czy dawno nie widzianym krewnym. Czasami spotkać można kogoś, z kim od lat na co dzień fizycznie jest się bardzo blisko, a nawet zamieszkuje się pod jednym dachem. Z jakiegoś jednak powodu nie udało się wcześniej tak naprawdę spotkać.
W czwartą niedzielę Wielkiego Postu, Kościół zaprasza nas do wielkiej radości. Kolor różowy proponowany na tę niedzielę ma pomóc wyrazić radość z powodu zbliżania się spotkania ze Zmartwychwstałym.
Ale przecież co roku przeżywamy te same święta i podczas każdej Eucharystii, i w każdym sakramencie Kościoła spotykamy zmartwychwstałego Pana. Czemu więc ma służyć to celebrowanie radości?
Przypowieść o synu marnotrawnym ukazuje, jak czasami można daleko odejść od Boga, by dopiero wtedy zrozumieć Jego potrzebę. Fragment ten przypomina również, że można być bardzo blisko Boga i tego nie doceniać.
Od Środy Popielcowej Kościół zaprasza, byśmy na nowo odkrywali wartość bycia blisko Boga, niezależnie od tego, na jakie peryferie poprowadziły nas drogi życia. Bóg czeka na każdą i każdego z nas. Wielki Post zaprasza również, byśmy jeszcze wnikliwiej odkrywali piękno Bożej obecności w naszym życiu. Sakrament pokuty i pojednania tak mocno akcentowany w okresie Wielkiego Postu wyraża radość Boga z powrotu do Niego każdego z nas.
Odkrywając piękno spotkania z Bogiem, warto również na nowo spojrzeć na swoje codzienne spotkania z drugim człowiekiem, zwłaszcza z tymi, którzy tworzą moje życie.
ks. Maciej Skóra
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Joz 5, 9a. 10-12)
Naród wybrany obchodzi pierwszą Paschę w Ziemi Obiecanej
Czytanie z Księgi Jozuego
Pan rzekł do Jozuego: «Dziś zrzuciłem z was hańbę egipską».
Rozłożyli się obozem Izraelici w Gilgal i tam obchodzili Paschę czternastego dnia miesiąca wieczorem, na stepach Jerycha. Następnego dnia Paschy jedli z plonu tej krainy, chleby przaśne i ziarna prażone tego samego dnia.
Manna ustała następnego dnia, gdy zaczęli jeść plon tej ziemi. Nie mieli już więcej Izraelici manny, lecz żywili się tego roku plonami ziemi Kanaan.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 34, 2-7)
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 5, 17-21)
Bóg pojednał nas z sobą w Chrystusie
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Jeżeli ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg pojednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień.
W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 15, 18)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem:
«Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie».
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Łk 15, 1-3. 11-32)
Przypowieść o synu marnotrawnym
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
«Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.
Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca.
A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”.
Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić.
Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”.
Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”.
Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Biblia w liturgii Mszy Świętej
Wielki Post
Kolejny tom “Biblii w liturgii Mszy Świętej” to część serii “W Drodze do Emaus”, która nawiązuje do biblijnych wydarzeń, podczas których Jezus wyjaśniał uczniom Pisma i w ten sposób przygotowywał ich do łamania chleba.
Drugi tom z serii to teksty będące pomocą w zrozumieniu czytań na Wielki Post, podkreślające podwójny charakter tego okresu – wspomnienie chrztu, które jest równocześnie przygotowaniem do jego odnowienia, a także przygotowanie do głębokiego, dobrego przeżycia świąt Wielkiej Nocy.
Seria “W Drodze do Emaus” to doskonała pomoc dla wszystkich, którzy chcą rozumieć Słowo Boże i odnieść je do swojego życia. Świetnie sprawdzi się dla kapłanów, lektorów i wszystkich wiernych świeckich.
Uzupełnieniem objaśnień do czytań są teksty biblijne pochodzące z najnowszego tłumaczenia Pisma Świętego, tzw. Biblii Paulistów.
Biblia w liturgii Mszy Świętej. Wielki Post
Edycja Świętego Pawła 2017
