WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Dzisiejsza liturgia zaprasza nas do głębokiego nawrócenia, powrotu i przylgnięcia do Boga, który jest łaskawy i miłosierny. On osądza nas sprawiedliwie, patrząc na nas oczami pełnymi swej miłosiernej miłości. Każdy z nas, wierzących, nieustannie doświadcza zarówno swojej słabości i grzechu, jak i spotkania i dialogu z Chrystusem, który wzywa nas, abyśmy już więcej nie grzeszyli – nie ze względu na posłuszeństwo wobec prawa, ale ze względu na odpowiedź na wymogi sumienia, które spotkało Miłość. Niech Bóg udzieli nam łaski, abyśmy gorliwie naśladowali miłość Jego Syna w relacji do Niego i naszych bliźnich.
SPOTKAĆ JEZUSA
Jak poznać to, co najbardziej wartościowe, jak wybrać to, co najlepsze? Na kiermaszu świata oferuje się szeroki asortyment różnych kuszących propozycji, koncepcji, wartości. Trudno wybrać.
Dla Pawła i cudzołożnej kobiety wszystko stało się jasne w momencie spotkania z Jezusem. Nikt cię nie potępił? To i Ja ciebie nie potępiam (Ewangelia) – było dla niej wstrząsającym spotkaniem z prawdziwą Miłością. Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz (Dz 9, 4) – było zrozumieniem wszystkiego, było odnalezieniem tej jedynej wartości, wypełniającej do ostatniego tchu życie człowieka.
Można mieć wszystkiego pod dostatkiem, można błyszczeć przed innymi, można rokować nadzieję na przyszłość, a mimo to życie może być straszną, suchą i monotonną pustynią. Ale do czasu, do momentu, kiedy On wejdzie na naszą drogę: na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany… (pierwsze czytanie). Jedno spotkanie, spotkanie z Chrystusem, aby znaleźć sens i wartość życia. Wtedy też łatwiej zrozumieć Pawła, który w uniesieniu pisze: Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa… (drugie czytanie).
Pośród połowicznego angażowania się, kontaktów bez prawdziwych spotkań, pośród zamyśleń nad definicją miłości, której brak nam wszystkim, pielgrzymom idącym na Święta Paschy, potrzeba spotkania z Chrystusem, z Miłością, która może wyprostować to, co w nas pokrzywione.
ks. Tomasz Gwizdek
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 43, 16-21)
Obietnica nowego wyzwolenia
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wyprowadził wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.
«Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 126, 1b-6)
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Mówiono wtedy między poganami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
DRUGIE CZYTANIE (Flp 3, 8-14)
Upodabniając się do śmierci Chrystusa, dojdę do powstania z martwych
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia: Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego.
Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonały, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Jl 2, 13bc)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże
Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże
EWANGELIA (J 8, 1-11)
Od tej chwili już nie grzesz
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.
Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, kobietę tę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?». Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi.
A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.
Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?». A ona odrzekła: «Nikt, Panie!». Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Biblia w liturgii Mszy Świętej
Wielki Post
Kolejny tom “Biblii w liturgii Mszy Świętej” to część serii “W Drodze do Emaus”, która nawiązuje do biblijnych wydarzeń, podczas których Jezus wyjaśniał uczniom Pisma i w ten sposób przygotowywał ich do łamania chleba.
Drugi tom z serii to teksty będące pomocą w zrozumieniu czytań na Wielki Post, podkreślające podwójny charakter tego okresu – wspomnienie chrztu, które jest równocześnie przygotowaniem do jego odnowienia, a także przygotowanie do głębokiego, dobrego przeżycia świąt Wielkiej Nocy.
Seria “W Drodze do Emaus” to doskonała pomoc dla wszystkich, którzy chcą rozumieć Słowo Boże i odnieść je do swojego życia. Świetnie sprawdzi się dla kapłanów, lektorów i wszystkich wiernych świeckich.
Uzupełnieniem objaśnień do czytań są teksty biblijne pochodzące z najnowszego tłumaczenia Pisma Świętego, tzw. Biblii Paulistów.
Biblia w liturgii Mszy Świętej. Wielki Post
Edycja Świętego Pawła 2017
