NR 10 / 2006 – I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 9, 8-15)
Przymierze zawarte przez Boga z Noem to pierwsze z wielu przymierzy, jakie Bóg zawierał najpierw z wybranymi ludźmi, a potem z narodem wybranym. Bóg objawia się jako miłujący Stwórca, który dla wszystkich istniejących stworzeń pragnie jedynie dobra.

Czytanie z Księgi Rodzaju

Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów:
«Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze tak, iż nigdy już nie zostanie zgładzona żadna istota żywa wodami potopu i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię».
Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną i ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie jakiegokolwiek jestestwa».
PSALM (Ps 25, 4-5. 6-7bc. 8-9)
Psalmista wysławia łaskawość i wierność Boga, sławi Jego miłosierdzie i trwającą na wieki miłość. W sposób szczególny dobroć Boga ukazuje się przez odpuszczenie grzechów, czego Świadkiem i Sprawcą jest Syn Boży – Jezus Chrystus, który przyszedł szukać tego, co zginęło. Refren: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność. Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, * naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, * Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję. Ref. Wspomnij na swe miłosierdzie, Panie, * na swoją miłość, która trwa na wieki. Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, * ze względu na dobroć Twą, Panie. Ref. Dobry jest Pan i prawy, * dlatego wskazuje drogę grzesznikom. Pomaga pokornym czynić dobrze, * uczy pokornych dróg swoich. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (1 P 3, 18-22)
Doświadczenie potopu niosącego zagładę było udziałem ludzi starożytnych za dni Noego. Ale również współcześnie ludzkość doświadcza kataklizmów, które niosą z sobą żywioły, w tym woda. Jednak z przyjściem Jezusa nastał dla ludzkości czas łaski, a w sakramencie chrztu woda stała się znakiem odrodzenia i zbawienia.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Piotra Apostoła

Najdrożsi:
Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł nawet ogłosić zbawienie duchom zamkniętym w więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.
Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Moce, i Potęgi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 4b) Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Nie samym chlebem żyje człowiek,

Lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Mk 1, 12-15)
W tradycji biblijnej pustynia oznacza miejsce spotkania Boga i człowieka; to także miejsce, w którym Bóg czuwa nad swoimi wybranymi. Podobnie liczba „czterdzieści” ma w Biblii znaczenie symboliczne – to czas wyjątkowej bliskości Boga i człowieka. Przebywający na pustyni przez czterdzieści dni Jezus doświadcza szczególnej obecności Boga, mimo poddania pokusom szatana. Obecność dzikich zwierząt i usługujących Mu aniołów kieruje naszą myśl do początków – to obraz raju i pierwotnej szczęśliwości, będącej udziałem Adama i Ewy. Z Jezusem przychodzi panowanie Boga i czas zbawienia.

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali.
Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię».