NR 61 / 2006 – UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO – Msza w nocy

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 9, 1-3. 5-6)
Tam, gdzie nie ma Boga, panują moce ciemności, strach i grzech. Tam, gdzie panuje Bóg, jaśnieje światło, miłość i dobro. To dlatego człowiek nie może istnieć bez Boga – podobnie jak nie mógłby istnieć bez światła słonecznego – choć czasami twierdzi, że mógłby się bez Niego obejść. Tej nocy dokonuje się coś niesłychanego: Bóg daje nam swojego Syna, aby był naszym Doradcą, by był naszą Mocą i Przewodnikiem, by położył kres wojnie i wprowadził pokój, by wreszcie cały świat przyprowadził w ramiona Ojca. Czym moglibyśmy się odwdzięczyć Bogu za Jego hojność?

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
PSALM (Ps 96, 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13)
Nowo narodzonego Mesjasza wita z radością cały świat. Niebiosa, ziemia i morze, wszystkie drzewa, ptaki i zwierzęta zdają się wołać z radości, wyczuwając Jego obecność. My też śpiewajmy pieśń radosną i dziękczynną, aby przywitać przychodzącego do nas naszego Pana i Zbawiciela. [c1]Refren:[/c1] Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel. Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewaj Panu, ziemio cała. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, * każdego dnia głoście Jego zbawienie. [c1]Ref.[/c1] Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, * rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, * będzie sprawiedliwie sądził ludy. [c1]Ref.[/c1] Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, * niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, * niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. [c1]Ref.[/c1] Przed obliczem Pana, który już się zbliża, * który już się zbliża, by sądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, * a ludy według prawdy. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Tt 2, 11-14)
W osobie przychodzącego na świat Jezusa Chrystusa przed naszymi oczyma objawia się Boża dobroć i łaskawość. Rozbłyska przed nami niczym wielka gwiazda na niebie, aby oświecić naszą drogę, często tak bardzo pogmatwaną i krętą. Oświeceni światłem Słowa Wcielonego, teraz powinniśmy już dostrzegać i odpierać czyhające na nas zakusy ciemności i zła. Od samego Jezusa możemy uczyć się żyć sprawiedliwie, okazując Bogu miłość i posłuszeństwo.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 10-11) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Zwiastuję wam radość wielką,

dziś narodził się nam Zbawiciel,

którym jest Jezus Chrystus. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 1-14)
Bóg w swoich odwiecznych planach zbawczych przewidział wszystko: i panowanie cezara Augusta, i spis ludności, i wędrówkę Świętej Rodziny do Betlejem, i narodzenie Jego Syna w ubogiej stajni, i pokłon pasterzy, i … naszą obecność na tej uroczystej Mszy św. o północy. Przyłączamy się zatem do orszaku aniołów, aby śpiewać na cześć nowo narodzonego Zbawcy: Chwała na wysokości Bogu. Przyłączamy się także do grona owych ewangelicznych pasterzy, aby pokłonić się swemu Panu. I choć może, tak jak oni, nie mamy zbyt wiele do ofiarowania, to podarujmy Mu przynajmniej to, co możemy dziś przynieść w swoim sercu.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom, w których ma upodobanie».